Franz-Josef Rehrl

Franz-Josef Rehrl
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 marca 1993
Schladming

Klub

WSV Ramsau

Debiut w PŚ

10.12 2011, Ramsau (49. miejsce – Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

9.02 2012, Ałmaty
(27. miejsce – Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

30.11 2018, Lillehammer
(3. miejsce – Gundersen)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Mistrzostwa świata
brąz Seefeld in Tirol 2019 Gundersen HS130
brąz Seefeld in Tirol 2019 Sprint druż.
brąz Seefeld in Tirol 2019 Sztafeta
brąz Planica 2023 Gundersen HS102
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Erzurum 2012 Sztafeta
srebro Liberec 2013 Sztafeta
Puchar Świata
3. miejsce
2018/2019
Puchar Świata (najlepszy skoczek)
Mała Kryształowa Kula
2018/2019
2. miejsce
2022/2023
Letnie Grand Prix
złoto 1. miejsce
2019
srebro 2. miejsce
2022
srebro 2. miejsce
2023
Strona internetowa

Franz-Josef Rehrl (ur. 15 marca 1993 w Schladming) – austriacki narciarz, specjalista kombinacji norweskiej, czterokrotny medalista mistrzostw świata, dwukrotny medalista mistrzostw świata juniorów oraz zwycięzca Letniego Grand Prix.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się 1 marca 2008 roku w zawodach juniorskich w Bois-d’Amont. Zajął tam czwarte miejsce w zawodach metodą Gundersena. W 2010 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Hinterzarten, zajmując między innymi dziewiąte miejsce w sztafecie i dwudzieste w Gundersenie. Największy sukces w tej kategorii wiekowej osiągnął podczas mistrzostw świata juniorów w Erzurum w 2012 roku, gdzie wspólnie z kolegami z reprezentacji zdobył złoty medal w sztafecie. W tej samej konkurencji był też drugi na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Libercu. Indywidualnie na tej imprezie był piąty w sprincie i szósty w Gundersenie.

W Pucharze Świata zadebiutował 10 grudnia 2011 roku w Ramsau, zajmując 49. miejsce w Gundersenie. Pierwsze pucharowe punkty zdobył 9 lutego 2012 roku w Ałmaty, zajmując 27. miejsce w Gundersenie. Na podium po raz pierwszy stanął 30 listopada 2018 roku w Lillehammer, gdzie był trzeci w Gundersenie. Wyprzedzili go jedynie Jarl Magnus Riiber z Norwegii i Niemiec Eric Frenzel. W lutym 2018 roku wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, zajmując trzynaste miejsce na normalnym obiekcie.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
13. 14 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Gundersen HS109/10 km 24:51,4 +1:38,1 Niemcy Eric Frenzel
9. 9 lutego 2022 Zhangjiakou Gundersen HS106/10 km 25:07,7 +1:09,6 Niemcy Vinzenz Geiger
11. 15 lutego 2022 Zhangjiakou Gundersen HS140/10 km 27:13,3 +1:08,9 Norwegia Jørgen Graabak
4. 17 lutego 2022 Zhangjiakou Sztafeta HS140/4x5 km[1] 50:45,1 +59,6  Norwegia

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
3. 22 lutego 2019 Austria Seefeld in Tirol Gundersen HS130/10 km 23:43,0 +8,7 Niemcy Eric Frenzel
3. 24 lutego 2019 Austria Seefeld in Tirol Sprint drużynowy HS130/2x7,5 km[2] 28:29,5 +9,2  Niemcy
4. 28 lutego 2019 Austria Seefeld in Tirol Gundersen HS109/10 km 25:01,3 +29,8 Norwegia Jarl Magnus Riiber
3. 2 marca 2019 Austria Seefeld in Tirol Sztafeta HS109/4x5 km[3] 50:15,5 +5,0  Norwegia
3. 25 lutego 2023 Słowenia Planica Gundersen HS102/10 km 24:36,3 +21,0 Norwegia Jarl Magnus Riiber

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
31. 27 stycznia 2010 Niemcy Hinterzarten Sprint HS106/5 km 12:55,4 +2:06,6 Japonia Junshirō Kobayashi
20. 29 stycznia 2010 Niemcy Hinterzarten Gundersen HS106/10 km 29:43,5 +2:18,5 Norwegia Ole Christian Wendel
9. 31 stycznia 2010 Niemcy Hinterzarten Sztafeta HS106/4x5 km[4] 53:00,1 +3:35,5  Niemcy
11. 27 stycznia 2011 Estonia Otepää Gundersen HS100/10 km 26:37,7 +1:54,2 Niemcy Johannes Rydzek
12. 29 stycznia 2011 Estonia Otepää Sprint HS100/5 km 12:44,5 +1:31,6 Słowenia Marjan Jelenko
1. 24 lutego 2012 Turcja Erzurum Sztafeta HS109/4x5 km[5] 51:16,9 - -
8. 25 lutego 2012 Turcja Erzurum Sprint HS109/5 km 12:52,9 +27,2 Norwegia Øystein Granbu Lien
6. 23 stycznia 2013 Czechy Liberec Gundersen HS100/10 km 24:51,0 46,4 Niemcy Manuel Faißt
5. 25 stycznia 2013 Czechy Liberec Sprint HS100/5 km 11:49,4 +31,2 Niemcy Manuel Faißt
2. 26 stycznia 2013 Czechy Liberec Sztafeta HS100/4x5 km[6] 47:46,9 +10,0  Niemcy

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 30 listopada 2018 Norwegia Lillehammer Gundersen HS98/5 km 12:45,7 min 3. +5,7 s Norwegia Jarl Magnus Riiber
2. 22 grudnia 2018 Austria Ramsau Gundersen HS98/10 km 23:46,5 min 2. +2,3 s Norwegia Jarl Magnus Riiber
3. 18 stycznia 2019 Francja Chaux-Neuve Gundersen HS118/5 km 11:16,7 min 1. - -
4. 19 stycznia 2019 Francja Chaux-Neuve Gundersen HS118/10 km 22:58,7 min 1. - -
5. 20 stycznia 2019 Francja Chaux-Neuve Gundersen HS118/15 km 35:44,0 min 3. +33,7 s Austria Mario Seidl
6. 26 stycznia 2020 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS140/10 km 26:30,7 min 3. +8,0 s Norwegia Jarl Magnus Riiber
7. 16 stycznia 2022 Niemcy Klingenthal Gundersen HS140/10 km 25:01,6 min 3. +8,7 s Austria Johannes Lamparter
8. 8 stycznia 2023 Estonia Otepää Gundersen HS97/10 km 24:39,5 min 3. +1,8 s Niemcy Julian Schmid
9. 22 stycznia 2023 Niemcy Klingenthal Start masowy HS140/10 km 146,2 pkt 2. -4,4 pkt Austria Johannes Lamparter
10. 22 stycznia 2023 Niemcy Klingenthal Gundersen HS140/10 km 27:54,9 min 3. +22,9 s Austria Johannes Lamparter
11. 4 lutego 2023 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 23:25,0 min 3. +22,3 s Austria Johannes Lamparter
12. 5 lutego 2023 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 22:52,7 min 3. +1,0 s Niemcy Julian Schmid

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 15 stycznia 2011 Niemcy Klingenthal Gundersen HS140/10 km 28:53,9 3. +28,7 Estonia Kaarel Nurmsalu
2. 7 marca 2015 Rosja Czajkowskij Gundersen HS140/10 km 25:20,7 3. +4,5 Austria Harald Lemmerer
3. 13 grudnia 2015 Stany Zjednoczone Midway Gundersen HS100/10 km 23:37,3 3. +42,4 Stany Zjednoczone Taylor Fletcher
4. 9 stycznia 2016 Norwegia Høydalsmo Gundersen HS94/10 km 26:30,4 2. +2,8 Norwegia Espen Andersen
5. 10 stycznia 2016 Norwegia Høydalsmo Gundersen HS94/10 km 28:15,8 1. - -
6. 23 stycznia 2016 Korea Południowa Pjongczang Gundersen HS109/10 km 25:19,0 2. +56,9 Austria Harald Lemmerer
7. 6 stycznia 2018 Niemcy Klingenthal Gundersen HS140/10 km 25:55,3 1. - -

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 22 sierpnia 2018 Austria Villach Gundersen HS98/10 km 22:58,1 min 2. +7,3 s Finlandia Ilkka Herola
2. 25 sierpnia 2019 Niemcy Oberwiesenthal Gundersen HS106/10 km 27:18,9 min 2. +1,5 s Japonia Akito Watabe
3. 28 sierpnia 2019 Niemcy Klingenthal Start masowy HS140/10 km 145,0 pkt 1. - -
4. 31 sierpnia 2019 Niemcy Oberhof Gundersen HS140/10 km 21:50,2 min 1. - -
5. 7 września 2019 Słowenia Planica Gundersen HS138/10 km 23:47,8 min 2. +2.0 s Norwegia Jarl Magnus Riiber
6. 28 sierpnia 2022 Niemcy Oberwiesenthal Gundersen HS105/10 km 25:18,0 min 3. +24,0 s Finlandia Ilkka Herola
7. 31 sierpnia 2022 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 27:20,9 min 1. - -
8. 26 sierpnia 2023 Niemcy Oberwiesenthal Gundersen HS105/10 km 27:18,7 min 3. +1:00,0 min Niemcy Julian Schmid
9. 30 sierpnia 2023 Niemcy Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 25:43,4 min 3. +28,4 s Niemcy Julian Schmid

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Skład drużyny: Franz-Josef Rehrl, Johannes Lamparter, Lukas Greiderer, Martin Fritz
  2. ↑ Skład drużyny: Franz-Josef Rehrl, Bernhard Gruber
  3. ↑ Skład drużyny: Bernhard Gruber, Mario Seidl, Franz-Josef Rehrl, Lukas Klapfer
  4. ↑ Skład drużyny: Thomas Egger Riedmuller, Mario Seidl, Harald Lemmerer, Franz-Josef Rehrl
  5. ↑ Skład drużyny: David Pommer, Franz-Josef Rehrl, Alexander Brandner, Philipp Orter
  6. ↑ Skład drużyny: Franz-Josef Rehrl, Paul Gerstgraser, Thomas Jöbstl, Philipp Orter
  7. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2018 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  8. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2019 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  9. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2022 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  10. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2023 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Zwycięzcy Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej
Mistrzowie świata juniorów w kombinacji norweskiej (drużynowo)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Franz-Josef_Rehrl&oldid=73172303”