Corona graminea
Corona graminea (łac. korona trawiasta), corona obsidionalis – w starożytnym Rzymie najprostsze zaszczytne odznaczenie obywatela rzymskiego w postaci wieńca splecionego z trawy.
Nagrodę otrzymywał ten, kto uratował Rzeczpospolitą lub jej obywatela, a także ocalił wojsko rzymskie z oblężenia. Dowódca, który tego dokonał, dostępował zaszczytu wręczenia tej nagrody nie przez przedstawicieli senatu lub innej władzy, lecz z rąk ocalałych żołnierzy. Koronę zwykle wykonywano z trawy pochodzącej z miejsca, gdzie przebywało uratowane wojsko. Pliniusz wymienia jedynie ośmiu wodzów obdarzonych tą nagrodą w ciągu I wieku n.e.[1][2]
Trawę używano również do nadawania godności posła narodu rzymskiego, który reprezentował majestat państwa i wypowiadał wojnę lub zawierał pokój. Kapłani i ich naczelnik (pater patratus) wieńczyli skronie trawą, gdy zawierali przymierza. Do tego celu służyła trawa zerwana na Kapitolu, zwana verbena. Trawiastą darninę wręczały też zwycięzcy pokonane wojska – symboliczna formuła „daję trawę” pierwotnie oznaczała: „uznaję siebie za pokonanego”[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pliniusz, Naturalis historia XXII, 6-14.
- ↑ Aulus Gellius, Noctes Atticae V 6, 8-10.
- ↑ Mieczysław S. Popławski: Bellum Romanum. Sakralność wojny i prawa rzymskiego, dz. cyt., s. 31.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mała encyklopedia kultury antycznej A-Z (red. Z. Piszczek). Wyd. 5. Warszawa: PWN, 1983, ISBN 83-010-3529-3.
- Mieczysław Stanisław Popławski, Bellum Romanum. Sakralność wojny i prawa rzymskiego, Lublin: KUL, 2011, ISBN 978-83-7702-356-3, OCLC 804192618.
| Herby | |
|---|---|
| Elementy herbu | |
| Oznaki godności | |
| Inne | |
| Działy heraldyki |
