Chłapowo (województwo pomorskie)

Chłapowo
wieś
ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

pucki

Gmina

Władysławowo

Wysokość

34 m n.p.m.

Liczba ludności (2016)

1264[2]

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

84-120[3]

Tablice rejestracyjne

GPU

SIMC

0935044

Położenie na mapie gminy Władysławowo
Mapa konturowa gminy Władysławowo, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Chłapowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Chłapowo”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Chłapowo”
Położenie na mapie powiatu puckiego
Mapa konturowa powiatu puckiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Chłapowo”
Ziemia54°48′15″N 18°22′17″E/54,804167 18,371389[1]
Strona internetowa
Charakterystyczna, dawna zabudowa wsi.

Chłapowo (dodatkowa nazwa w kaszub. Chlapòwò[4], niem. Chlapau)[5]wieś w Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie puckim, w gminie Władysławowo[6] nad Morzem Bałtyckim, na obszarze Nadmorskiego Parku Krajobrazowego. Miejscowość z przystanią morską dla rybaków (pas plaży).

W latach 1973–2014 część miasta Władysławowo.

Wieś królewska w starostwie puckim w powiecie puckim województwa pomorskiego w II połowie XVI wieku[7].

Samorząd lokalny[edytuj | edytuj kod]

Samorząd gminy Władysławowo utworzył jednostkę pomocnicząsołectwo „Chłapowo”. Organem uchwałodawczym sołectwa jest zebranie wiejskie. Organem wykonawczym jest sołtys. Dodatkowo sołtysa w jego pracy wspomaga rada sołecka, który łącznie z nim liczy od 4 do 7 członków. Sołtys i rada sołecka są wybierani przez zebranie wiejskie wyborcze[8]. Według danych urzędu miejskiego powierzchnia sołectwa wynosi 581,4 ha[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o Chłapowie pochodzi z roku 1359, nazwę wsi zapisano wtedy po niemiecku jako Klappow. Nazwa Chłapowo ukonstytuowała się ostatecznie w połowie XVII w. W latach 1877–1949 odkryto i przebadano na terenie Chłapowa 124 groby skrzynkowe kultury wschodniopomorskiej pochodzące z epoki żelaza (650–400 p.n.e.). Archeolodzy odnaleźli dobrze zachowane ozdoby z bursztynu, popielnice, szklane paciorki, naczynia gliniane, biżuterię. Prowadzone w XX w. kolejne badania archeologiczne prowadzone w okolicy wsi doprowadziły do odkrycia w jej pobliżu śladów osadnictwa z okresu neolitu (4200–1700 p.n.e.) oraz epoki brązu (2000–1000 p.n.e.).

Dynamiczny rozwój Chłapowa rozpoczął się pod koniec XVIII w. W tym okresie powstały m.in. zachowane do dziś charakterystyczne wiejskie chałupy kryte strzechą oraz zabytkowa kapliczka murowana. W połowie XIX wieku czynna była tu mała kopalnia węgla brunatnego. Bliskość Morza Bałtyckiego oraz piękne krajobrazy Wąwozu Chłapowskiego sprawiły, iż w okresie międzywojennym Chłapowo stało się dość znanym ośrodkiem letniskowym. Letnicy (głównie z Warszawy) wynajmowali pokoje u zamieszkujących wieś gburów (bogatych chłopów). W późniejszym okresie, w wyniku konkurencji z innymi kurortami (Władysławowo, Jastrzębia Góra, Karwia, miejscowości Mierzei Helskiej) Chłapowo utraciło swoje znaczenie, zachowując klimat wioski rybackiej. W okolicy miejscowości znajdują się udokumentowane złoża soli kamiennej i potasowo-magnezowej.

W Chłapowie urodził się, żył i tworzył kaszubski pisarz Augustyn Necel, twórca takich dzieł, jak: Krwawy sztorm, Kutry o czerwonych żaglach, Saga o szwedzkiej chëczy czy Maszopi.

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

W Chłapowie przy al. Żeromskiego zostały zorganizowane dwa letnie kąpieliska nadmorskie[9].

Wzdłuż północnej granicy Chłapowa rozciąga się piaszczysta plaża z klifem. Główne kąpielisko usytuowane jest przy plaży pokrytej piaskiem.

Atrakcją Chłapowa jest Wąwóz Chłapowski zwany przez Kaszubów Rudnikiem. Powstał on w wyniku erozyjnej działalności wód spływających z Wysoczyzny do Bałtyku. Brzeg wysokiego i stromego klifu nieustannie podmywany jest przez fale morskie.

Nadmorską część Chłapowa obejmuje Nadmorski Park Krajobrazowy. Teren ten pozostając poza ingerencją człowieka stanowi w pełni naturalne środowisko. Do występujących tu gatunków należy m.in. żarnowiec miotlasty (Cytisus scopartius). Znajduje się tam także Klif Chłapowski[10].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 15473
  2. a b Władysławowo – Dla turysty. wladyslawowo.pl, 2016-12-31. [dostęp 2021-01-10]. (pol.).
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 144 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Dodatkowa oficjalna nazwa miejscowości odzwierciedla występujące na północy Kaszub bylaczenie. Nazwa ogólnokaszubska ma formę Chłapòwò.
  5. F. Lorentz „Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem” (ISBN 83-60437-22-X) (ISBN 978-83-60437-22-3).
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 4 grudnia 2014 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz ustalenia nazw obiektów fizjograficznych (Dz.U. z 2014 r. poz. 1832).
  7. Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w.: rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 100.
  8. Uchwała Nr XVIII/207/04 Rady Miejskiej Władysławowa z dnia 28 kwietnia 2004 r. ws. statutu sołectwa (Dz. Urz. Woj. Pomorskiego z 2004 r. Nr 109, poz. 1921).
  9. Uchwała Nr XXV/211/2012 Rady Miejskiej Władysławowa z dnia 25 kwietnia 2012 r. (Dz. Urz. Woj. Pomorskiego z 2012 r. poz. 1677).
  10. M. Wagner, T. Leśniak, Klif Chłapowski – atrakcja geoturystyczna Nadmorskiego Parku Krajobrazowego, „Zeszyty Naukowe. Górnictwo / Politechnika Śląska”, z. 273, 2006, s. 377–388 [dostęp 2019-10-30].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]