Carlos Alfaro Moreno
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Carlos Alejandro Alfaro Moreno | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 18 października 1964 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 177 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Carlos Alejandro „Beto” Alfaro Moreno (ur. 18 października 1964 w Buenos Aires) – argentyński piłkarz, grający podczas kariery na pozycji napastnika.
Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]
Carlos Alfaro Moreno rozpoczął karierę w stołecznym Platense w 1983. W Platense Moreno występował przez 5 lat rozegrawszy w jego barwach 134 mecze, w których zdobył 31 bramek. W 1988 przeszedł do Independiente Avellaneda. Z Independiente zdobył mistrzostwo Argentyny w 1989. Latem 1991 trafił do hiszpańskiego Espanolu Barcelona.
W hiszpańskiej ekstraklasie zadebiutował 1 września 1991 w zremisowanym 1-1 meczu z Realem Saragossa[1]. Ostatni raz w barwach Espanolu wystąpił 12 stycznia 1992 przegranym 0-1 meczu z RCD Mallorca[2]. W lidze hiszpańskiej rozegrał 14 meczów, w których nie zdobył żadnej bramki. Latem 1992 przeszedł do drugoligowego Palamós CF. W Segunda División zadebiutował 6 września 1992 w zremisowanym 1-1 meczu z Real Madryt B[3]. Ostatni raz w barwach Palamós wystąpił 6 czerwca 1993 wygranym 1-0 meczu z CD Lugo. Był to udane pożegnanie Palamós, gdyż Moreno w 31 min. zdobył jedyną bramkę w meczu[4]. W barwach Palamós rozegrał 28 spotkań, w których zdobył 4 bramki.
Latem 1993 Moreno powrócił do Argentyny, gdzie ponownie został zawodnikiem Independiente. Na początku 1994 wyjechał do ekwadorskiej Barcelony. W Barcelonie występował przez 4 lata zdobywając w tym czasie dwukrotnie mistrzostwo Ekwadoru w 1995 i 1997. W lipcu 1997 Moreno przeszedł do meksykańskiego Club América. W lidze meksykańskiej zadebiutował 14 sierpnia 1993 w zremisowanym1-1 meczu z Toros Neza[5]. W Américe występował tylko przez rundę Invierno, by po jej zakończeniu przejść do jej lokalnego rywala – Atlante. W Atlante występował tylko w rundzie Verano. 18 kwietnia 1995 w przegranym 1-5 meczu z Deportivo Toluca po raz ostatni wystąpił w lidze. Było to połowicznie udane pożegnanie, gdyż Moreno w 77 min. zdobył z rzutu karnego honorową bramkę dla Atlante[6]. Ogółem w lidze meksykańskiej Moreno rozegrał 24 mecze, w których zdobył 7 bramek. Latem 1998 powrócił do Barcelony, w której występował przez rok.
Latem 1999 powrócił do Hiszpanii, gdzie przez rundę jesienną występował w trzecioligowym Racingu de Ferrol. Na początku 2000 powrócił do Argentyny zostając zawodnikiem Ferro Carril Oeste. W rundzie Causura, jak i tabeli spadkowej Ferro Carril zajęło ostatnie 20. miejsce i musiało się pożegnać z Primera División. Było to także pożegnanie z liga argentyńską dla Moreno, który rozegrał w niej 263 mecze, w których zdobył 76 bramek. Latem 2000 powrócił do Barcelony w barwach której rok później zakończył karierę. Ogółem w lidze ekwadorskiej wystąpił 182 meczach, w których zdobył 64 bramki.
Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]
W 1988 Moreno uczestniczył w Igrzyskach Olimpijskich w Seulu. Na turnieju W Korei Południowej wystąpił we wszystkich czterech meczach z USA (bramka z karnego w 83 min.), ZSRR (bramka z karnego w 78 min.), Koreą Południową (bramka w 3 min.) oraz przegranym ćwierćfinale z Brazylią.
W reprezentacji Argentyny Moreno zadebiutował 9 marca 1989 w przegranym 0-1 towarzyskim meczu z Kolumbią. Był to udany debiut, czego dowodem bramka otwierająca w 36 min. wynik meczu. W tym samym roku wystąpił w turnieju Copa América, na którym Argentyna zajęła trzecie miejsce. Na turnieju w Brazylii Moreno wystąpił w czterech meczach z Chile, Ekwadorem (czerwona kartka), Boliwią i Paragwajem. Ostatni raz w reprezentacji Moreno wystąpił 23 maja 1991 w zremisowanym 1-1 meczu z ZSRR w England Challenge Cup. Ogółem w barwach albicelestes wystąpił w 11 meczach, w których zdobył 2 bramki.
| Mecze i gole w reprezentacji | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| # | Data | Miasto | Przeciwnik | Gol | Wynik | Rozgrywki |
| 1. | 09.03.1989 | Barranquilla |  Kolumbia | 0:1 | towarzyski | |
| 2. | 13.04.1989 | Guayaquil |  Ekwador |  | 2:2 | towarzyski |
| 3. | 02.07.1989 | Goiânia |  Chile | 1:0 | Copa América | |
| 4. | 04.07.1989 | Goiânia | Ekwador | 0:0 | Copa América | |
| 5. | 10.07.1989 | Goiânia |  Boliwia | 0:0 | Copa América | |
| 6. | 16.07.1989 | Rio de Janeiro |  Paragwaj | 0:0 | Copa América | |
| 7. | 17.01.1990 | Los Angeles |  Meksyk | 0:2 | towarzyski | |
| 8. | 20.02.1991 | Rosario |  Węgry | 2:0 | towarzyski | |
| 9. | 13.03.1991 | Buenos Aires | Meksyk | 0:0 | towarzyski | |
| 10. | 19.05.1991 | Palo Alto |  Stany Zjednoczone | 1:0 | towarzyski | |
| 11. | 23.05.1991 | Manchester |  ZSRR | 1:1 | England Challenge Cup | |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zaragoza 1 – 1 Espanyol. bdfutbol.com. [dostęp 2012-11-13]. (ang.).
- ↑ Mallorca 1 – 0 Espanyol. bdfutbol.com. [dostęp 2012-11-13]. (ang.).
- ↑ Madrid B 1 – 1 Palamós. bdfutbol.com. [dostęp 2012-11-13]. (ang.).
- ↑ Palamós 1 – 0 Lugo. bdfutbol.com. [dostęp 2012-11-13]. (ang.).
- ↑ América 2 – 3 Toros Neza. mediotiempo.com. [dostęp 2012-11-13]. (hiszp.).
- ↑ Toluca 5 – 1 Atlante. mediotiempo.com. [dostęp 2012-11-13]. (hiszp.).
