Carl Auer von Welsbach
 | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Profesor | |
| Alma Mater | Uniwersytet w Wiedniu; Uniwersytet w Heidenbergu |
Carl Auer von Welsbach (ur. 1 września 1858 w Wiedniu, zm. 4 sierpnia 1929 w Mölbling) – chemik i wynalazca austriacki, 1883 profesor uniwersytetu w Wiedniu[1].
Prowadził badania pierwiastków ziem rzadkich. W 1885 rozdzielił dydym na pierwiastki prazeodym i neodym.
W 1907 r., w tym samym czasie co Georges Urbain, ale niezależnie od niego[2][3][4] i inną metodą[5], rozdzielił ówczesny „iterb” (odkryty w 1878 r. przez Jeana Charles'a de Marignaca) na właściwe pierwiastki, które nazwał aldebaranium i cassiopeium[2]. Ostatecznie nadano im nazwy odpowiednio iterb i lutet[2][3][4]. Odkrył luminescencję związków ceru i innych lantanowców w wysokich temperaturach.
Tzw. koszulki Auera wynalezione w 1892 zawierające po wyżarzeniu dwutlenek toru, ThO2 (99%), i dwutlenek ceru, CeO2 (1%), w płomieniu gazowo-powietrznym dają intensywne białe światło[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, s. 172. ISBN 83-01-00000-7.
- ↑ a b c C.R. Hammond, The Elements. Ytterbium, [w:] David R. Lide (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-40, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
- ↑ a b Ytterbium: historical information [online], WebElements Periodic Table [dostęp 2023-01-29] (ang.).
- ↑ a b ytterbium, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2023-01-30] (ang.).
- ↑ Ignacy Eichstaedt, Księga pierwiastków, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1973, s. 333, OCLC 839118859.