Capucho

Nuno Capucho
Pełne imię i nazwisko

Nuno Fernando Gonçalves da Rocha

Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1972
Barcelons

Wzrost

180 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1990–1992 Gil Vicente 50 (3)
1992–1995 Sporting CP 65 (10)
1995–1997 Vitória SC 65 (15)
1997–2003 FC Porto 188 (32)
2003–2004 Rangers 22 (5)
2004–2005 Celta Vigo 19 (0)
W sumie: 409 (65)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1996–2002  Portugalia 35 (2)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Capucho, właśc. Nuno Fernando Gonçalves da Rocha (ur. 21 stycznia 1972 w Barcelons) – portugalski piłkarz występujący najczęściej na pozycji prawego pomocnika.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Nuno Capucho zawodową karierę rozpoczynał w 1990 roku w zespole Gil Vicente. Grał w nim przez dwa sezony, w trakcie których drużyna występowała w rozgrywkach drugiej ligi portugalskiej. Capucho rozegrał dla Gil Vicente 50 ligowych spotkań i strzelił trzy bramki, wszystkie w sezonie 1991/1992.

Latem 1992 roku Portugalczyk przeniósł się do jednego z najbardziej utytułowanych klubów w kraju – Sportingu. W sezonie 1993/1994 z sześcioma bramkami na koncie Capucho został z najskuteczniejszych zawodników w zespole. Razem ze Sportingiem piłkarz w 1995 roku zdobył Puchar Portugalii oraz Superpuchar Portugalii. Po zakończeniu rozgrywek Capucho został sprzedany do Vitórii Guimarães, w barwach której występował przez dwa sezony. Był podstawowym zawodnikiem Vitórii – rozegrał 65 meczów w lidze i zdobył w nich 15 bramek.

Sezon 1997/1998 Capucho rozpoczął jako zawodnik FC Porto. W nowym klubie wywalczył sobie miejsce w podstawowej jedenastce i w debiutanckim sezonie wystąpił w 32 pojedynkach pierwszej ligi. Razem z Porto sięgnął po tytuł mistrza Portugalii, sukces ten powtórzył również w sezonie 1998/1999, a trzeci tytuł mistrzowski wywalczył w sezonie 2002/2003. Oprócz tego portugalski pomocnik razem z Porto cztery razy zdobył Puchar Portugalii oraz Superpuchar Portugalii. Łącznie dla zespołu „Smoków” rozegrał 188 spotkań w rozgrywkach pierwszej ligi portugalskiej i zdobył 32 gole.

Latem 2003 roku Capucho opuścił Portugalię i przeniósł się do występującego w Scottish Premier League Rangers. W sezonie 2003/2004 w 22 ligowych występach strzelił 5 bramek i zdobył wicemistrzostwo Szkocji. Po zakończeniu rozgrywek Portugalczyk odszedł do Celty Vigo, z którą zajął drugie miejsce w Segunda División i awansował do Primera División. Capucho wystąpił w 19 ligowych spotkaniach Celty, po czym zakończył piłkarską karierę.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Portugalii Capucho zadebiutował w 1996 roku. W tym roku wystąpił na Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie, na których Portugalia zajęła czwarte miejsce przegrywając w meczu o brązowy medal 0:5 z Brazylią. W 2000 roku Nuno wystąpił na mistrzostwach Europy, na których podopieczni Humberto Coelho w półfinałowym spotkaniu przegrali po dogrywce 1:2 z późniejszymi triumfatorami całego turnieju – Francuzami. W 2002 roku Capucho znalazł się w kadrze drużyny narodowej na mistrzostwa świata, jednak na mundialu Portugalczycy nie zdołali przebrnąć przez rundę grupową. Na mistrzostwach Capucho wystąpił tylko w meczu z Polską, w których rozegrał 21 minut. Łącznie dla drużyny narodowej Capucho zanotował 35 występów. Wcześniej występował w reprezentacji do lat 20, z którą zdobył Mistrzostwo Świata 1991.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]