Borys Lomani

Zobacz w Wikiźródłach hasło Borys Lomani w Encyklopedii Muzycznej PWM

Borys Grzegorz Lomani (ur. 11 kwietnia 1893 w Rydze, zm. 11 lipca 1975 w Warszawie)^[1]  – polski kompozytor, pianista, dyrygent.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował w Konserwatorium Petersburskim grę na fortepianie u Alfreda Baumgartena(inne języki) i H. Barabaschiego oraz instrumentację u Rudolfa Strobla. W 1918 kontynuował studia u E. Sostowa (kontrapunkt) i w latach 1919–1920 u Aleksandra Głazunowa (instrumentację i kompozycję)^[1] [2].

W 1922 przyjechał do Polski i zamieszkał w Augustowie. W 1927 wyemigrował do Brazylii, gdzie od 1939 pracował jako instrumentator i dyrygent radiowej orkiestry IV Radiostacji w São Paulo. Po powrocie do Polski 1951 pracował w Polskim Radiu w Warszawie^[1] [2].

Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiału źródłowego^[1] [2])

Opery[edytuj | edytuj kod]

• A escrava de Caramuru, 1937
• Circolo vicioso, opera-miniatura, 1946
• Christus, 1958
• Ecce homo, 1960

Utwory orkiestrowe[edytuj | edytuj kod]

• 5 symfonii 1914–1950
• Sinfonietta a-moll, 1933
• suity
  • Jezioro Augustowskie, 1918
  • Karnawał w São Paulo, 1936
  • Suita brazylijska, 1954
• Rosyjski bohater, poemat symfoniczny, 1935
• uwertury
  • Bałtyk, 1951
  • Spartakiada, 1952
• I koncert fortepianowy, 1947
• II koncert fortepianowy, 1949

oraz utwory kameralne, fortepianowe, pieśni.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Andrzej Sitarz: Lomani Borys. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 5: KLŁ część biograficzna. Kraków: PWM, 1997. ISBN 83-224-3303-4. OCLC 164821167. (pol.).
• Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Borys Lomani w bazie AllMusic (ang.) (ang.)
• Borys Lomani w bazie Discogs.com (ang.) (ang.)