Bolesław Rusiecki
.jpg) Bolesław Rusiecki, po 1898 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
Bolesław Michał Rusiecki (ur. 23 listopada 1824 w Rzymie, zm. 31 stycznia 1913 w Wilnie) – polski malarz, rysownik, kolekcjoner.
Życie[edytuj | edytuj kod]
Był synem malarza Kanutego Rusieckiego[1] i Antoniny z Czerwińskich. Kształcił się w Instytucie Szlacheckim w Wilnie, na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu w Sankt Petersburgu, następnie w latach 1843–1850 w tamtejszej Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych. Dokształcał się w Rzymie, a po powrocie do Polski zamieszkał w Wilnie przy ul. Świętojańskiej. W 1897 utworzył fundusz stypendialny Akademii Umiejętności w Krakowie dla kształcących się naukowo lub artystycznie za granicą. Jego małżeństwo ze Stefanią z Karpowiczów było bezpotomne. Swoje kolekcje przekazał Towarzystwu Przyjaciół Nauk w Wilnie. Pochowany na cmentarzu Bernardyńskim na Zarzeczu w Wilnie.
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Malował portrety, obrazy religijne i alegoryczne, np. Połączenie Willi z Niemnem, Cmentarz Bernardyński w Wilnie, Zagroda chłopska w Poniewiszkach w powiecie dziśnieńskim, Dworek w Tamaryszkach. Obrazy jego pędzla znajdują się w muzeach Wilna, Warszawy i Krakowa.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jerzy. Malinowski, Malarstwo polskie XIX wieku, Warszawa: Wydawn. DiG, 2003, ISBN 83-7181-290-6, OCLC 54704215.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Encyklopedia Ziemi Wileńskiej. Wileński słownik biograficzny pod red. H. Dubowika, L. J. Malinowskiego, Bydgoszcz 2002, s. 342