Antonijs Springovičs
| Prymas Łotwy | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Arcybiskup metropolita Rygi | |
| Okres sprawowania | 1937–1958 |
| Biskup diecezjalny Ryski | |
| Okres sprawowania | 1920–1937 (od 1923 arcybiskup) |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat | 24 czerwca 1901 |
| Nominacja biskupia | 14 kwietnia 1920 |
| Sakra biskupia | 22 sierpnia 1920 |
| Data konsekracji | 22 sierpnia 1920 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||
| |||||||
Antonijs Springovičs (ur. 31 października 1876 w Rzeżycy, zm. 1 października 1958 w Rydze) – łotewski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny ryski w latach 1920–1937 (od 1923 arcybiskup), arcybiskup metropolita Rygi w latach 1937–1958, prymas Łotwy w latach 1920–1958.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1893 ukończył szkołę średnią w Rzeżycy. W latach 1893–1897 studiował na Akademii Duchownej w Petersburgu. Został wyświęcony na księdza w 1901, pracował w parafiach koło Orła i Pińska na Białorusi, od 1905 pełnił posługę w Liksnie na Łotwie. W 1917 mianowano go wikariuszem generalnym przy arcybiskupie Mohylewa Edwardzie Roppie.
Po rezygnacji Edwarda O’Rourke’a z godności biskupa Rygi papież Pius XI wyznaczył go nowym biskupem (od 1923 arcybiskupem) Rygi – był pierwszym w historii Łotyszem sprawującym tę godność. Pełnił jednocześnie funkcję prymasa Łotwy. W 1922 doprowadził do podpisania konkordatu ze Stolicą Apostolską. Był zwolennikiem umiarkowanej polityki narodowościowej w łonie Kościoła katolickiego na Łotwie – krytykował usuwanie polskich księży i języka polskiego z liturgii[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Łossowski Piotr, Kraje bałtyckie na drodze od demokracji parlamentarnej do dyktatury (1918–1934), Ossolineum 1972, s. 64
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Roszkowski W., Kofman J. (red.), Słownik biograficzny Europy Środkowo-Wschodniej XX wieku, Warszawa 2005
- Antonijs Springovičs [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-08-25] (ang.).