Anne-Flore Rey
| Data i miejsce urodzenia | ||||
|---|---|---|---|---|
| Klub | Co 7 Laux | |||
| Wzrost | 170 cm | |||
| Debiut w PŚ | Sezon 1978/79 | |||
| Pierwsze punkty w PŚ | ||||
| Pierwsze podium w PŚ | 6.03 1983, Mont-Tremblant (1. miejsce - gigant) | |||
| Dorobek medalowy | ||||
| ||||
Anne-Flore Rey (ur. 2 lutego 1962 w La Tronche) – francuska narciarka alpejska.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała w sezonie 1978/1979. Pierwsze punkty wywalczyła 26 stycznia 1979 roku w Schruns, gdzie zajęła dziewiąte miejsce w kombinacji. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanęła 6 marca 1983 roku w Mont-Tremblant, wygrywając rywalizację w gigancie. W zawodach tych wyprzedziła swą rodaczkę, Marię Epple z RFN i Szwajcarkę Erikę Hess. W kolejnych startach jeszcze dwa razy stanęła na podium: 21 marca 1983 roku w Furano wygrała slalom równoległy, a 21 stycznia 1985 roku w St. Gervais zajęła trzecie miejsce w gigancie. W sezonie 1982/1983 zajęła 20. miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji giganta była ósma.
Wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Lake Placid w 1980 roku, gdzie zajęła 25. miejsce w gigancie, a slalomu nie ukończyła. Podczas rozgrywanych cztery lata później igrzysk w Sarajewie była dziesiąta w gigancie, a rywalizacji w slalomie ponownie nie ukończyła. Zajęła też między innymi siedemnaste miejsce w gigancie na mistrzostwach świata w Schladming w 1982 roku.
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 25. | 21 lutego | 1980 |  Lake Placid | Gigant | 2:41,66 | +9,75 |  Hanni Wenzel |
| DNF1 | 23 lutego | 1980 | Lake Placid | Slalom | 1:25,09 | - | Hanni Wenzel |
| 10. | 13 lutego | 1984 |  Sarajewo | Gigant | 2:20,98 | +1,97 | Debbie Armstrong |
| DNF1 | 17 lutego | 1984 | Sarajewo | Slalom | 1:36,47 | - |  Paoletta Magoni |
Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 17.[1] | 2 lutego | 1982 |  Schladming | Gigant | 2:37,17 | +4,13 |  Erika Hess |
| 20.[2] | 6 lutego | 1982 | Schladming | Slalom | 1:41,60 | +6,66 | Erika Hess |
| 35.[3] | 6 lutego | 1985 | Bormio | Gigant | 2:18,53 | +10,54 | Diann Roffe |
| 23.[4] | 9 lutego | 1985 | Bormio | Slalom | 1:29,58 | +8,89 |  Perrine Pelen |
| 25.[5] | 5 lutego | 1987 | Crans-Montana | Gigant | 2:21,22 | +6,80 | Vreni Schneider |
Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
- sezon 1979/1980: 73.
- sezon 1981/1982: 44.
- sezon 1982/1983: 20.
- sezon 1984/1985: 45.
- sezon 1985/1986: 34.
- sezon 1986/1987: 50.
Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]
Mont-Tremblant – 6 marca 1983 (gigant) – 1. miejsce
Furano – 21 marca 1983 (slalom równoległy) – 1. miejsce
St. Gervais – 21 stycznia 1985 (gigant) – 3. miejsce
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie FIS (ang.)
- Olympedia - Anne-Flore Rey (ang.)