Andrzej Załucki
| Data i miejsce urodzenia | 2 września 1941 |
|---|---|
| Ambasador RP w Rosji | |
| Okres | od 1996 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Ambasador RP w Czechach | |
| Okres | od listopada 2005 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
  | |
Andrzej Załucki (ur. 2 września 1941 w Kołomyi) – polski dyplomata, w latach 2002–2005 wiceminister spraw zagranicznych.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył studia na Wydziale Filologiczno-Historycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie.
W latach 1965–1973 działał w Zrzeszeniu Studentów Polskich (został wiceprzewodniczącym ZSP w Krakowie, a także sekretarzem rady naczelnej ZSP w Warszawie). W okresie 1973–1978 pracował w Pradze, gdzie pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Międzynarodowego Związku Studentów. Od 1978 był inspektorem w Wydziale Spraw Zagranicznych KC PZPR. Od 1984 do 1988 pracował jako radca ambasady PRL w Meksyku. Po powrocie z placówki do 1990 ponownie zajmował stanowisko inspektora w Komitecie Centralnym. Po rozwiązaniu PZPR prowadził działalność gospodarczą, był wicedyrektorem ds. międzynarodowych Savimbanku (1990–1991) i wicedyrektorem firmy Frisol (1992–1994).
W latach 1995–1996 pełnił funkcję wicedyrektora gabinetu politycznego Prezesa Rady Ministrów, następnie w 1996 podsekretarza stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej. Od 1996 do 2002 był ambasadorem nadzwyczajnym i ministrem pełnomocnym RP w Federacji Rosyjskiej.
Od 2002 do 2005 sprawował funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Od listopada 2005 do marca 2006 pełnił funkcję ambasadora nadzwyczajnego i ministra pełnomocnego RP w Republice Czeskiej.
Odznaczony rosyjskim Orderem Przyjaźni (2002)[1] oraz ukraińskim Orderem Księcia Jarosława Mądrego (2004)[2].
Jest żonaty, ma syna.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 04.04.2002 г. № 344 «О награждении орденом Дружбы Залуцкого А.» [online], kremlin.ru, 4 kwietnia 2002 [dostęp 2023-07-21] (ros.).
- ↑ Указ Президента України № 1302/2004 «Про відзначення державними нагородами України громадян Республіки Польща», president.gov.ua, 22 października 2004 [zarchiwizowane 2014-11-29] (ukr.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kierownictwo MSZ, msz.gov.pl [zarchiwizowane 2002-06-02].
- Barbara Wizimirska (red.), Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej, Warszawa: Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, 2002.