Anders Giske

Anders Giske
Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1959
Kristiansund

Wzrost

180 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1979–1981 SK Brann 57 (3)
1982 Lillestrøm SK 14 (1)
1983 SK Brann 21 (11)
1983–1984 1. FC Nürnberg 20 (1)
1984–1985 Bayer 04 Leverkusen 29 (1)
1985–1989 1. FC Nürnberg 98 (3)
1989–1992 1. FC Köln 70 (8)
1992 SK Brann 3 (0)
W sumie: 312 (28)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1981–1989  Norwegia 36 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Anders Giske (ur. 22 listopada 1959 w Kristiansund) – norweski piłkarz występujący na pozycji obrońcy. Ojciec piłkarki Madeleine Giske.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Giske karierę rozpoczynał w 1979 roku w zespole SK Brann. W sezonie 1979 spadł z nim z pierwszej ligi do drugiej. W kolejnym sezonie wywalczył z nim jednak awans do pierwszej. W sezonie 1982 grał w klubie Lillestrøm SK, z którym zajął 3. miejsce w pierwszej lidze. W sezonie 1983 ponownie występował w Brann.

Pod koniec 1983 roku przeszedł do niemieckiego 1. FC Nürnberg. W Bundeslidze zadebiutował 26 listopada 1983 w przegranym 0:4 meczu z Hamburgerem SV. 10 grudnia 1983 w przegranym 1:3 pojedynku z Borussią Dortmund strzelił pierwszego gola w Bundeslidze. Po spadku 1. FC Nürnberg do 2. Bundesligi w sezonie 1983/1984, Giske odszedł do pierwszoligowego Bayeru 04 Leverkusen. Pierwsze spotkanie w jego barwach rozegrał 25 sierpnia 1984 przeciwko Fortunie Düsseldorf (4:3). W sezonie 1985/1986 wraz z Bayerem zdobył Puchar Niemiec. Pod koniec 1985 roku wrócił do zespołu 1. FC Nürnberg, który w międzyczasie awansował do Bundesligi. Występował tam do końca sezonu 1988/1989.

W 1989 roku Giske odszedł do 1. FC Köln, także grającego w Bundeslidze. W sezonie 1989/1990 wywalczył z nim wicemistrzostwo Niemiec, a w sezonie 1990/1991 dotarł do finału Pucharu Niemiec. W 1992 roku odszedł do SK Brann, gdzie w tym samym roku zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Norwegii Giske zadebiutował 29 kwietnia 1981 przegranym 0:1 towarzyskim meczu z Bułgarią. W latach 1981–1989 w drużynie narodowej rozegrał 36 spotkań.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]