Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Litewskiej z siedzibą w Wilnie
 | |
 Siedziba ambasady | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data utworzenia | 1938, 1991 |
| Siedziba | |
| Ambasador | |
| Adres | |
| Šv. Jono g. 3 LT-01123 Vilnius | |
Położenie na mapie Wilna  | |
Położenie na mapie Litwy  | |
 54°40′54,376″N 25°17′14,384″E/54,681771 25,287329 | |
| Strona internetowa | |
Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Litewskiej z siedzibą w Wilnie (lit. Lenkijos Respublikos ambasada) – polska misja dyplomatyczna w stolicy Litwy.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Do 1939[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze przedstawicielstwo dyplomatyczne na Litwie pod nazwą Misji RP mieściło się w Kownie (1919).
Funkcję nieoficjalnego reprezentanta rządu polskiego w Kownie pełnił Tadeusz Katelbach, korespondent Gazety Polskiej (1933–1937)[2].
Polska i Litwa nawiązały stosunki dyplomatyczne dopiero przed wybuchem II wojny światowej w wyniku polskiego ultimatum wobec Litwy z 17 marca 1938. Ultimatum Litwa przyjęła 19 marca 1938. Otwarto poselstwo w Kownie w ówczesnym hotelu Lietuva (obecnie hotel Metropolis) pod adresem S. Daukanto g. 21, następnie w modernistycznej kamienicy Jonasa i Gediminasa Lapėnów z 1932[3][4] (proj. Feliksas Vizbaras), przy Kęstučio g. 24 (obecnie Kęstučio g. 38) (1938–1939)[5]. Pierwszym posłem RP na Litwie został Franciszek Charwat. W październiku 1939, po wybuchu II wojny światowej, placówka została zlikwidowana.
22 marca 2019, z inicjatywy Instytutu Polskiego w Wilnie, na murach kamienicy mieszczącej przed wojną polskie poselstwo w Kownie odsłonięto tablicę pamiątkową[6][7].
Po 1945[edytuj | edytuj kod]
Pomimo wieloletnich starań u władz ZSRR, PRL mogła otworzyć konsulat w Wilnie dopiero w 1988 r.
Po 1992[edytuj | edytuj kod]
Stosunki dyplomatyczne pomiędzy Polską i Litwą reaktywowano we wrześniu 1991. Pierwszym polskim powojennym oficjalnym przedstawicielem na Litwie (w randze chargé d’affaires) w latach 1991–1992 był Mariusz Maszkiewicz.
Ambasada mieściła się przy Smėlio 20a (ul. Piaski) (1996–2018). W 2007 na siedzibę zakupiono Pałac Paców w Wilnie przy Šv. Jono g. 3 (ul. Świętojańskiej), do którego przeprowadzono się we wrześniu 2018[8]. Do dnia 31 grudnia 2008 w Wilnie funkcjonował także Konsulat Generalny RP[9]. Jego obowiązki przejął Wydział Konsularny Ambasady RP.
Kierownicy placówki[edytuj | edytuj kod]
Podział organizacyjny[10][edytuj | edytuj kod]
- Wydział Polityczno-Ekonomiczny (lit. Politikos ir ekonomikos skyrius)
- Attaché Obrony, Wojskowy, Morski i Lotniczy (lit. Gynybos, karo, jūrų ir aviacijos atašė)
- Referat Finansowy (lit. Finansų skyrius)
- Referat Administracyjny (lit. Administracijos skyrius)
- Wydział Konsularny i Polonii (lit. Konsulinis skyrius)
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Ambasada Litwy w Polsce
- Instytut Polski w Wilnie
- Stosunki polsko-litewskie
- Konsulat Republiki Litewskiej w Wilnie
- Polsko-Litewska Izba Gospodarcza Rynków Wschodnich
- Konsulat RP w Kłajpedzie
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Obwieszczenie Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 16 czerwca 2023 r. w sprawie wykazu jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Spraw Zagranicznych lub przez niego nadzorowanych (M.P. z 2023 r. poz. 612).
- ↑ Jazavita S., Wilczewski D.: „1938. Najciemniejsza noc jest tuż przed świtem. 80. rocznica nawiązania przez Polskę i Litwę stosunków dyplomatycznych”, Instytut Polski w Wilnie 2019.
- ↑ Jono ir Gedimino Lapėnų daugiabutis namas [online], www.autc.lt [dostęp 2020-02-12].
- ↑ Namas Kęstučio gatvė 38, Kaunas [online], kaunas21.lt [dostęp 2020-02-13].
- ↑ Jonas and Gediminas Lapėnai Apartment House [online], www.autc.lt [dostęp 2020-02-13].
- ↑ W Kownie upamiętniono nawiązanie stosunków dyplomatycznych przez Polskę i Litwę w 1938 roku [online], Wilnoteka [dostęp 2020-02-12] (pol.).
- ↑ Ilona Lewandowska, W Kownie upamiętniono nawiązanie stosunków dyplomatycznych z Polską [online], Kurier Wileński, 25 marca 2019 [dostęp 2020-02-12] (pol.).
- ↑ Ambasada Polski w Wilnie zmieniła adres.
- ↑ Wolters Kluwer, Likwidacja Konsulatu Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej w Wilnie oraz wyznaczenie okręgu konsularnego Ambasady Rzeczypospolitej [online], OpenLEX [dostęp 2020-02-12] (pol.).
- ↑ Personel – Polska na Litwie – Portal Gov.pl [online], Polska na Litwie [dostęp 2020-02-12].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mirosław Golon: Moskwa, Kijów, Mińsk, Leningrad, Wilno…, Problem utworzenia i działalności polskich placówek konsularnych w ZSRR w latach 1944–1972, [w:] Mieczysław Wojciechowski (red.), Polska polityka wschodnia w XX wieku, Włocławek-Toruń 2004, s. 201–237
- Krzysztof Szczepanik, Dyplomacja Polski 1918–2005, struktury organizacyjne, Warszawa: Wydawnictwo Askon, 2005, s. 243, ISBN 83-87545-89-9, OCLC 69357311.
- Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom I. Europa 1918–2006, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2007, s. 584, ISBN 978-83-7452-019-5.
- Simonas Jazavita, Dominik Wilczewski: „1938. Najciemniejsza noc jest tuż przed świtem. 80. rocznica nawiązania przez Polskę i Litwę stosunków dyplomatycznych”, Instytut Polski w Wilnie 2019, ISBN 978-609-95108-3-5.
- książki adresowe
- hasło nt. b. siedziby poselstwa RP w Kownie przy ul. Kęstučio (1938–1939)
- hasło nt. b. siedziby poselstwa RP w Kownie przy ul. Kęstučio (1938–1939). bendrukeliu.lt. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-03)].