Instytut Polski w Wilnie

Instytut Polski w Wilnie

Lenkijos institutas Vilniuje

Siedziba Instytutu Polskiego w Pałacu Paców w Wilnie
Państwo	Litwa
Data utworzenia	1 lutego 1996
Siedziba	Wilno
Dyrektor	Dorota Mamaj
Adres
Šv. Jono g. 3 Vilnius 01123
Położenie na mapie Wilna Instytut Polski w Wilnie
Położenie na mapie Litwy Instytut Polski w Wilnie
54°40′52,8″N 25°17′14,6″E/54,681333 25,287389
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Instytut Polski w Wilnie (lit. Lenkijos institutas Vilniuje) – polska placówka zagraniczna w stolicy Litwy podlegająca Ministerstwu Spraw Zagranicznych RP^[1]. Jej działalnością kieruje dyplomata w randze kierownika placówki – dyrektora.

Historia oraz misja[edytuj | edytuj kod]

Instytut został powołany do życia Zarządzeniem nr 34 Ministra Spraw Zagranicznych z 21 grudnia 1995 na podstawie zapisów art. 21 Traktatu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Litewską o przyjaznych stosunkach i dobrosąsiedzkiej współpracy^[2]. 23 stycznia 1996 Ambasada RP w Wilnie poinformowała notą Ministerstwo Spraw Zagranicznych Litwy o tym, że z dniem 1 lutego 1996 otwiera w Wilnie ośrodek kultury i informacji o nazwie Instytut Polski.

Głównym zadaniem Instytutu jest wypełnianie zadań z zakresu dyplomacji publicznej i kulturalnej, tj. utrzymywanie dobrych stosunków społecznych, naukowych i kulturalnych między Polską a Litwą, upowszechnianie wiedzy o Polsce i jej historii, popularyzowanie dorobku polskiej kultury i nauki, wspieranie współpracy między oboma krajami w różnych dziedzinach. Instytut organizuje wydarzenia w swojej siedzibie i poza nią, a także inspiruje miejscowe instytucje, stowarzyszenia i środowiska do organizowania wspólnych przedsięwzięć. Instytut organizuje wystawy, koncerty, pokazy filmów, promocje książek, wspiera przekłady książek, wspiera i promuje wymianę naukową i kulturalną^[3], promuje atrakcje turystyczne Polski. Instytut Polski w Wilnie jest członkiem litewskiego klastra European Union National Institutes for Culture (EUNIC)^[4]. Dyrektor Instytutu w latach 2017–2019 przewodził pracom klastra na Litwie, skupiającego oprócz Instytutu Polskiego, także Litewski Instytut Kultury, British Council Lithuania, Włoski Instytut Kultury, Instytut Francuski oraz Goethe-Institut^[5].

Od września 2018^[6] Instytut Polski mieści się w siedzibie Ambasady RP w Wilnie w Pałacu Paców. W siedzibie Instytutu znajduje się także biblioteka, mająca w swoim zbiorze ponad 8000 książek, płyt CD oraz DVD^[7].

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

W 2019 Instytut Polski w Wilnie znalazł się w gronie osób oraz instytucji, które otrzymały nagrody i podziękowania mera Wilna za znaczący wkład w rozwój miasta. Instytut został wyróżniony „za wkład w rozwój kulturalny Wilna, promocję polskiej kultury oraz rozwój międzynarodowej współpracy miasta”. Dyrektor Marcin Łapczyński odebrał honorowy dyplom z rąk mera Remigijusa Šimašiusa^[8].

Polsko-litewski projekt edukacyjny Instytutu „Polska i Litwa – na wspólnej drodze. Miejsca i ludzie, którzy nas łączą”^[9][10] trafił do finału konkursu „Wydarzenie Historyczne Roku 2017^[11]”, organizowanego przez Muzeum Historii Polski.

W finale konkursu „Wydarzenie Historyczne Roku 2018” znalazły się dwa projekty współorganizowane przez placówkę^[12]: w kategorii „Wydarzenie” znalazł się interdyscyplinarny projekt „Witkacy na Litwie”, obejmujący wystawę „Anioł i Syn. Witkiewiczowie w Zakopanem i na Litwie”^[13] w Narodowym Muzeum Sztuki im. Čiurlionisa w Kownie i wydanie pierwszej w języku litewskim publikacji o Witkacym „Witkacy. Umysł drapieżny”; w kategorii „Wystawa” znalazła się wystawa „Litwo, Ojczyzno moja… Adam Mickiewicz i jego poemat Pan Tadeusz”^[14] w Muzeum Narodowym – Pałacu Wielkich Książąt Litewskich w Wilnie.

Wydana przez placówkę z okazji 80. rocznicy nawiązania przez Polskę i Litwę stosunków dyplomatycznych książka „1938. Najciemniejsza noc jest tuż przed świtem”^[15] autorstwa Dominika Wilczewskiego oraz Simonasa Jazavity trafiła do finału konkursu „Książka Historyczna Roku 2019”^[16], organizowanego przez Instytut Pamięci Narodowej, TVP, Polskie Radio i Narodowe Centrum Kultury. Została także uznana za „Najpiękniejszą książkę roku 2019” w konkursie organizowanym przez Ministerstwo Kultury Litwy^[17][18].

Dyrektorzy[edytuj | edytuj kod]

• luty 1996 – wrzesień 1997 – Wojciech Wróblewski^[19]
• 1997–2000 – Ryszard Badoń-Lehr
• czerwiec 2000–2005 – Małgorzata Kasner^[20]
• 2005–2009 – Mariusz Gasztoł^[21]
• 2009 – październik 2015 – Małgorzata Kasner^[22]
• 1 listopada 2015 – 31 grudnia 2019 – Marcin Łapczyński^[23][24][25]
• 1 stycznia 2020 – 31 października 2020 – Paweł Krupka, p.o.
• 1 listopada 2020 – 13 czerwca 2021 – Dorota Mamaj, p.o.^[26]
• 14 czerwca 2021 – 21 października 2022 – Małgorzata Stefanowicz-Pecela
• od 15 marca 2023 – Dorota Mamaj^[27]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

• Ambasada RP w Wilnie
• Konsulat RP w Kłajpedzie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Strona Instytutu
• Profil Instytutu na Facebooku
• Profil Instytutu na Twitterze
• Archiwalna strona Instytutu. lenkukultura.lt. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-12)].