Allan Alaalatoa
 | |||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Allan Emani Alaʻalatoa[1] | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 28 stycznia 1994 | ||||||||||||||||||
| Wzrost | 188 cm[2] | ||||||||||||||||||
| Masa ciała | 120 kg[2] | ||||||||||||||||||
| Rugby union | |||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Reprezentacja narodowa[b] | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Allan Alaalatoa[a] (ur. 28 stycznia 1994 w Camperdown w Sydney[1]) – australijski rugbysta samoańskiego pochodzenia występujący na pozycji prawego filara. Reprezentant Australii i uczestnik pucharu świata. Syn Vilego i brat Michaela.
Młodość[edytuj | edytuj kod]
Grę w rugby rozpoczynał w juniorskich drużynach klubu z zachodniej części Sydney, West Harbour R.F.C.[5][6] Uczęszczał do Newington College, którą to szkołę ukończył w 2011 roku[2][7]. Przez trzy lata występował w pierwszej drużynie szkolnej, z którą w roku 2010 sięgnął po mistrzostwo stanu (GPS)[8], a w roku 2011 był jej kapitanem[2].
Po zakończeniu nauki w college’u podjął studia na Western Sydney University, jednocześnie uczestnicząc w rozgrywkach klubowych i zajęciach akademii stanu Nowej Południowej Walii zorganizowanej przy drużynie Waratahs. Edukację i sport łączył z nocną pracą w salonie gier[5][8][9].
Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]
W 2013 roku 19-latek występował w klubowej drużynie Southern Districts, która rywalizowała w stanowych rozgrywkach Shute Shield[10]. W tym czasie Alaalatoa przebywał na testach w ekipie Rebels z Super Rugby, jednak drużyna z Melbourne nie zdecydowała się na jego zatrudnienie. Podobnie kontraktu nie zaoferował mu zespół Waratahs z siedzibą w Sydney[5]. Ostatecznie w 2014 roku niespodziewanie został włączony do kadry Brumbies z Canberry[5][11]. Początkowo młody zawodnik otrzymał kontrakt dla zawodnika szerokiego składu (EPS, extended playing squad)[11], zaś pełnoprawną umowę podpisał już w trakcie rozgrywek[12]. W debiutanckim sezonie w drużynie z Super Rugby w czasie rundy zasadniczej Alaalatoa ani razu nie pojawił się na placu gry. Zadebiutował dopiero w ćwierćfinale, a i to głównie ze względu na plagę kontuzji w drużynie[8]. Ostatecznie w swoim pierwszym sezonie w Super Rugby rozegrał łącznie sześć minut w dwóch meczach fazy play-off[13]. W związku z przenosinami z Sydney do Canberry zawodnik zmienił też przynależność klubową, wiążąc się ekipą Uni-Norths Owls z ACTRU Premier Division[14]. W drugiej połowie roku znalazł się w składzie Canberra Vikings, klubu biorącego udział w centralnej lidze National Rugby Championship[15]. W ich barwach występował przez trzy lata, łącznie notując na swoim koncie 19 meczów i trzy przyłożenia[3][16][17].
W sezonach 2015 i 2016 pozycja młodego filara w drużynie Brumbies stale rosła. Choć w ciągu dwóch lat w podstawowym składzie rozpoczął jedynie trzy mecze, to jednak łącznie rozegrał ich 27 (odpowiednio 11 i 16)[3]. W marcu 2016 roku podpisał z Brumbies nowy kontrakt wiążący go z zespołem do roku 2019[18]. Odtąd był podstawowym graczem swojej drużyny, w kolejnych trzech sezonach wychodząc w pierwszym składzie we wszystkich swoich spotkaniach (15 w 2017, 15 w 2018, 16 w 2019)[3]. W czasie edycji 2016, 2017 i 2019 ekipa Brumbies była najlepszą drużyną spośród australijskich uczestników rozgrywek[19][20][21], jednak nigdy nie zdołała awansować do wielkiego finału – najbliżej byli w 2019 roku, kiedy rundę wcześniej ulegli Argentyńczykom z Jaguares[22].
Po tym, jak w 2018 roku Alaalatoa ponownie przedłużył kontrakt z Brumbies (do 2023 roku)[23], w 2020 został nowym kapitanem drużyny, zastępując odchodzącego Christiana Lealiʻifano[24][25]. W momencie zawieszenia rozgrywek Super Rugby z powodu pandemii COVID-19 zespół z Canberry wyraźnie przewodził tabeli konferencji australijskiej[26]. Po odwołaniu zawodów Brumbies zwyciężyli w zorganizowanym w ich miejsce wewnątrzaustralijskim turnieju Super Rugby AU. W finale zespół dowodzony przez Alaalatoę pokonał Queensland Reds 28:23[27].
Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]
Alaalatoa grę w australijskich drużynach narodowych rozpoczynał jako 17-latek, w 2011 roku otrzymując powołanie do reprezentacji szkolnej (U-18)[2]. Rok później w barwach reprezentacji do lat 20 brał już udział w mistrzostwach świata w tej kategorii wiekowej. Osiągnięcie to powtórzył także w latach 2013 i 2014 – rozgrywając łącznie 10 meczów (kolejno 3, 3 i 4)[4].
Na debiut w pierwszej reprezentacji czekał do 2016 roku. Wówczas to otrzymał powołanie od Michaela Cheiki na zbliżający się turniej The Rugby Championship[28]. Zadebiutował w meczu otwarcia przeciwko Nowej Zelandii[1], do końca roku rozgrywając aż dziewięć spotkań. W listopadowym meczu z Francją po raz pierwszy wyszedł też w pierwszym składzie reprezentacji. Stopniowo Alaalatoa, rywalizując przy tym o miejsce w składzie z Tanielą Tupou, wypierał w wyjściowego ustawienia drużyny narodowej weterana Sekope Kepu, który był ostoją reprezentacji od 2012 roku[29][30].
W 2017 roku przed sparingiem z Barbarians Alaalatoi powierzono rolę wicekapitana kadry[31]. Niespełna dwa lata później filar został powołany do składu reprezentacji na puchar świata 2019[32]. W czasie rozgrywanego w Japonii turnieju wystąpił w czterech meczach, w tym we wszystkich w pierwszym składzie[29]. Australijczycy odpadli wówczas z dalszej rywalizacji na etapie ćwierćfinału po wysokiej porażce z Anglikami[33].
Statystyki[edytuj | edytuj kod]
Stan na dzień 11 października 2020 r.[29]
- Występy na arenie międzynarodowej
| Drużyna narodowa | Rok | Mecze | Punkty |
|---|---|---|---|
 Australia | 2016 | 9 | 0 |
| 2017 | 13 | 0 | |
| 2018 | 9 | 0 | |
| 2019 | 6 | 0 | |
| 2020 | 1 | 0 | |
| Suma | 38 | 0 | |
Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- nagroda dla najlepszego zawodnika Brumbies w roku 2019 wg współzawodników (Brett Robinson Players’ Player Award)[34]
- „Medal Doskonałości” Rugby Union Players’ Association w roku 2019 (RUPA Medal for Excellence)[6]
Życie osobiste[edytuj | edytuj kod]
Starszy brat Allana, Michael, także uprawia rugby – uczestniczył w pucharze świata w 2019 roku w barwach reprezentacji Samoa. Obaj są synami Emmy[35] i Vilego, rugbysty, który brał udział w pucharze świata w 1991 roku, reprezentując Samoa Zachodnie[36]. Allan od dziecka przyjaźni się z innym reprezentantem Australii Scottem Sio, którego ojciec David występował w reprezentacji wspólnie z Vilim Alaalatoą[5][37].
Swoje imię Alaalatoa otrzymał na cześć Allana Bordera, australijskiego krykiecisty, jako że ojciec zawodnika był fanem także tej dyscypliny sportu[35].
Allan studiował kryminologię na University of Western Sydney. Po przeprowadzce do Canberry kontynuował studia na Open Universities Australia we współpracy z Uniwersytetem Griffitha[6][8][38].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Niekiedy nazwisko zawodnika bywa zapisywane z samoańską literą ʻ (koma liliu) lub zastępującym ją apostrofem – jako Alaʻalatoa – jednak częściej znak ten jest pomijany.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Allan Ala'alatoa [online], ESPN Scrum [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-07] (ang.).
- ↑ a b c d e Allan Alaalatoa [online], Rugby Australia [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-03] (ang.).
- ↑ a b c d e f Allan Ala'alatoa - Player statistics [online], itsrugby.co.uk [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-07] (ang.).
- ↑ a b Allan Alaalatoa, Mistrzostwa świata U-20 w rugby union mężczyzn, Międzynarodowa Rada Rugby [zarchiwizowane 2014-07-17] (ang.).
- ↑ a b c d e Georgina Robinson, West Harbour diehard to Brumbies captain: Allan Alaalatoa's conversion, „The Sydney Morning Herald”, 13 marca 2020 [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-14] (ang.).
- ↑ a b c Pete Fairbairn, Alaalatoa wins Medal For Excellence as Rugby journeys celebrated [online], Rugby Union Players’ Association, 11 grudnia 2019 [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-06] (ang.).
- ↑ Black & White. Sport Report, Newington College, 13 maja 2014 [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane 2018-10-30] (ang.).
- ↑ a b c d Allan Alaalatoa living up to the family name [online], rugbynews.net.au, 21 kwietnia 2016 [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-27] (ang.).
- ↑ PATHE interview #3: Alan Alaalatoa [online], Western Sydney University, 17 maja 2012 [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-30] (ang.).
- ↑ SDRC in the NRC, Waratahs and Wallabies [online], Southern Districts R.C., 15 października 2016 [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-03] (ang.).
- ↑ a b UC Brumbies EPS announced, Brumbies, 17 października 2013 [zarchiwizowane 2014-03-13] (ang.).
- ↑ Chris Dutton, Brumbies sign young guns Allan Alaalatoa and Tom Staniforth, „The Canberra Times”, 14 maja 2014 [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-03] (ang.).
- ↑ Allan Ala'alatoa - Player statistics - Super Rugby 2013 - Games played [online], itsrugby.co.uk [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-07] (ang.).
- ↑ David Polkinghorne, Uni-Norths Owls keep slim John I Dent Cup finals hopes alive, „The Sydney Morning Herald”, 28 czerwca 2014 [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-03] (ang.).
- ↑ Vikings squad announced for 2014 NRC [online], Brumbies, 1 sierpnia 2014 [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-01] (ang.).
- ↑ Vikings announce 2015 playing squad, Brumbies, 8 maja 2015 [zarchiwizowane 2015-08-11] (ang.).
- ↑ UC Vikings Announce 2016 Playing Squad, Brumbies, 10 sierpnia 2016 [zarchiwizowane 2016-08-11] (ang.).
- ↑ Alaalatoa re-signs with Brumbies [online], Rugby Australia, 1 marca 2016 [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-04-10] (ang.).
- ↑ Super Rugby 2016 | Standings [online], SANZAAR, Super Rugby [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-03] (ang.).
- ↑ Super Rugby 2017 | Standings [online], SANZAAR, Super Rugby [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-03] (ang.).
- ↑ Super Rugby 2019 | Standings [online], SANZAAR, Super Rugby [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2019-12-23] (ang.).
- ↑ Tom Lowrey, Brumbies bow out of Super Rugby finals with crushing defeat in Argentina [online], Australian Broadcasting Corporation, 29 czerwca 2019 [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-24] (ang.).
- ↑ Sam Phillips, Allan Alaalatoa isn't going anywhere, signing a four year extension with the Brumbies and Rugby Australia which will keep him in the tytuł = Alaalatoa signs on through to 2023 World Cup [online], Rugby Australia, 30 października 2018 [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-03] (ang.).
- ↑ Wayne Smith, Brumbies choose Allan Ala’alatoa as captain for Super Rugby season, „The Australian”, 21 stycznia 2020 [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-27] (ang.).
- ↑ Allan Alaalatoa appointed Plus500 Brumbies captain [online], Brumbies, 21 stycznia 2020 [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-03] (ang.).
- ↑ Super Rugby 2020 | Standings [online], SANZAAR, Super Rugby [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-05] (ang.).
- ↑ Brumbies vanquish Reds to clinch Super Rugby AU crown [online], Super Rugby, 19 września 2020 [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-03] (ang.).
- ↑ Cheika Names 33 man Qantas Wallabies squad for the Rugby Championship [online], Rugby Australia, 5 sierpnia 2016 [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-05] (ang.).
- ↑ a b c Allan Ala'alatoa | Match list [online], ESPN Scrum [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-01] (ang.).
- ↑ Allan Alaalatoa taking his chance in starting XV [online], planetrugby.com, 25 września 2018 [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-05] (ang.).
- ↑ Chris Dutton, Tom Decent, Brumbies prop Allan Alaalatoa to vice-captain Wallabies against Barbarians, „The Sydney Morning Herald”, 26 października 2017 [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-05] (ang.).
- ↑ Squad news: Petaia picked for World Cup, Cheika wants Wallabies to be 'unpredictable' in Japan [online], Rugby Australia, 23 sierpnia 2019 [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-30] (ang.).
- ↑ Bret Harris, Australia's pain self-inflicted in Rugby World Cup loss to England, „The Guardian”, 19 października 2019 [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2019-12-30] (ang.).
- ↑ Chris Dutton, Allan Alaalatoa named top Brumby at Brett Robinson awards, „The Canberra Times”, 2 sierpnia 2019 [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-28] (ang.).
- ↑ a b Chris Dutton, 'Team Alaalatoa' logo as Allan and Michael battle in Brumbies-Crusaders clash, „The Sydney Morning Herald”, 20 kwietnia 2016 [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-09] (ang.).
- ↑ Debutant Alaalatoa aiming to build on father's World Cup legacy [online], Puchar Świata w Rugby 2019, World Rugby, 20 września 2019 [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-28] (ang.).
- ↑ Georgina Robinson, Wallabies props hope to continue extraordinary family legacy, „The Sydney Morning Herald”, 23 sierpnia 2018 [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-24] (ang.).
- ↑ Pete Fairbairn, Almost 70% of Australia’s Rugby Players undertake formal study [online], Rugby Union Players’ Association, 22 marca 2018 [dostęp 2020-10-24] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
