Aleksandr Kiriłłow

Aleksandr Kiriłłow
Александр Семёнович Кириллов
pułkownik lotnictwa pułkownik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

30 marca 1921
Japryncewo

Data i miejsce śmierci

15 września 2016
Lipieck

Przebieg służby
Lata służby

1940–1976

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Aleksandra Newskiego (ZSRR) Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (ZSRR) Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal „Za zdobycie Berlina” Medal „Za wyzwolenie Warszawy” Medal „Weteran Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „30 lat Armii Radzieckiej i Floty” Medal jubileuszowy „40 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „70 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Krzyż Walecznych (1943–1989) Medal za Warszawę 1939–1945 Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk

Aleksandr Siemionowicz Kiriłłow (ros. Александр Семёнович Кириллов, ur. 30 maja 1921 we wsi Japryncewo w obwodzie orenburskim, zm. 15 września 2016 w Lipiecku) – radziecki lotnik wojskowy, pułkownik lotnictwa, Bohater Związku Radzieckiego (1946).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie chłopskiej. Skończył szkołę średnią w Orenburgu, w 1940 został powołany do Armii Czerwonej, w 1942 ukończył wojskowo-powietrzną szkołę pilotów[potrzebny przypis] i od sierpnia 1942 uczestniczył w wojnie z Niemcami.

Początkowo w stopniu sierżanta był dowódcą załogi Ił-2 jako lotnik i starszy lotnik, później został dowódcą klucza, zastępcą dowódcy eskadry, dowódcą eskadry i p.o. dowódcy eskadry w stopniu porucznika. Walczył w składzie 2 Armii Powietrznej, potem 15 Armii Powietrznej i 16 Armii Powietrznej na Froncie Woroneskim, Stepowym, Briańskim, Centralnym, Białoruskim i 1 Białoruskim. Od końca 1943 dowodził eskadrą, brał udział w bitwie pod Kurskiem, obronie i wyzwoleniu Woroneża, walkach na Białorusi (operacja Bagration), Ukrainie i w Polsce (operacja wiślańsko-odrzańska, odcinek Pułtusk-Serock), zajęciu wielu miast (Kraków, Łódź, Lublin, Kutno, Koło, Toruń, Warszawa) i operacji berlińskiej. Do lutego 1945 wykonał 96 lotów bojowych, niszcząc wiele sprzętu wojskowego wroga, w tym 22 czołgi i 77 samochodów.

Po wojnie został skierowany na kursy do Lipiecka, które przerwał, by wziąć udział w wojnie z Japonią, później 1947-1951 studiował w Wojskowej Akademii Powietrznej w Monino, później służył w Karpackim Okręgu Wojskowym, później w Austrii na stanowisku zastępcy dowódcy pułku, 1956-1959 w Krzemieńczuku, następnie w Woroneżu i Lipiecku, w 1976 został zwolniony do rezerwy w stopniu pułkownika lotnictwa. Brał udział w Paradach Zwycięstwa w 1995, 2000 i 2001.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I inne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]