Nu Virgos

Wia Gra

Zespół Wia Gra (2018)
Inne nazwy	Nu Virgos
Rok założenia	2000
Pochodzenie	Ukraina
Gatunek	pop, disco, eurodance, dance-pop, AC, europop
Aktywność	2000–2012, od 2013
Wydawnictwo	Sony BMG (2001–2004) Konstanta Rekords Velvet Music
Skład
Sofija Tarasowa Ksenija Popowa Uliana Sinieckaja
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Nu Virgos, na rynku rosyjskojęzycznym znane jako Wia Gra (ros. Виа Гра) – ukraińskie żeńskie trio muzyczne, śpiewające po rosyjsku i angielsku.

Pierwszy singel zespołu pojawił się w drugiej połowie 2000. Pierwszy koncert girls bandu odbył się 20 grudnia 2000 w Lodowym Pałacu w Dniepropetrowsku, gdzie zebrało się ok. 4000 widzów. 31 sierpnia 2001 zespół podpisał kontrakt z wytwórnią Sony Music Russia na pięć albumów.

Formacja jest bardzo popularna na Ukrainie, w Rosji i innych krajach WNP. Odbyła też trasę koncertową po Izraelu i Japonii w 2003. Pierwszy sukces w Europie odniosły w maju 2004 dzięki singlowi „Stop! Stop! Stop!”. Producentem i kompozytorem zespołu był Konstantin Meladze, a menedżerem – Dmitrij Kostiuk.

Grupa przechodziła liczne zmiany personalne. Aktualnie są dwa girls bandy posługujące się nazwą Wia Gra. Jednej producentem jest Dmitrij Kostuk, a drugiej – Konstantin Mieładze.

Historia zespołu[edytuj | edytuj kod]

Znaczenie nazwy[edytuj | edytuj kod]

Istnieje kilka wersji dotyczących powstania nazwy zespołu. Jedna z nich mówi, że Wia/Виа to skrót od Вокально-инструментальный ансамбль (pol. wokalno-instrumentalny ansambl), a Gra/Гра jest czasownikiem grać. Kolejna wersja głosi, że jest to skrót od imion i nazwisk wokalistek, Aliony Winnickiej i Nadieżdy Granowskiej. Niektórzy uważają, że skrót Gra pochodzi od słów Голос, Радость, Артистизм (Głos, Radość, Artyzm). Najbardziej powszechne i adekwatne jest skojarzenie z medykamentem o nazwie viagra,z tego powodu zespół znany jest również pod nazwą Nu Virgos.

2000–2004: Początki, Popytka No. 5 i Biologija[edytuj | edytuj kod]

Projekt Wia Gra powstał w 2000. Początkowo w jego skład weszły Aliona Winnicka (ros. Алёна Винницкая, ur. 27 grudnia 1974 w Kijowie) i Nadieżda Granowska (ros. Надежда Грановская, ur. 10 kwietnia 1982 we wsi Zbrucziwka). Duet nagrał single „Bomba”, „Popytka No. 5” czy „Obnimi”, do których zrealizowano teledyski. W 2001 ukazał się ich debiutancki album studyjny, zatytułowany Popytka No. 5^[1].

W maju 2002 w zespole nastąpiły zmiany personalne spowodowane ciążą Granowskiej, a w wyniku przeprowadzonych przesłuchań do zespołu przyjęto Annę Siedokową (ros. Анна Седокова, ur. 16 grudnia 1981 w Kijowie), która pracowała w kanałach telewizyjnych О-ТВ i Nowy kanał, a także Tatianę Najnik (ros. Татьяна Найник), modelkę z Petersburga. Od tego momentu zespół zawsze składał się z trzech dziewczyn, a każda z nich charakteryzowała się innym kolorem włosów (brunetka, blondynka i rudowłosa/szatynka). W tym składzie zespół kontynuował swoje występy i nakręcił teledysk do rosyjskojęzycznej wersji singla „Stop! Stop! Stop!”. Jesienią, po urodzeniu dziecka, do zespołu wróciła Granowska, co spowodowało odejście z grupy Najnik. Nakręcono wówczas teledysk do piosenki „Good Morning, Papa!”. W tym samym roku zespół wziął udział w licznych programach telewizyjnych, m.in. Total Show (MTV), Oscar Show (Muza TV), Princip Domino (NTV) iPiesnia Goda (Pierwyj Kanał). Pod koniec roku zagrały trzy księżniczki w musicalu Kopciuszek.

Na początku 2003 z zespołu odeszła Winnicka, tłumacząc decyzję chęcią rozwoju solowego. Nową wokalistką grupy została Wiera Breżniewa. W kolejnych miesiącach powstawały nowe teledyski i utwory, a zespół zdobywał coraz większą popularność. W tym składzie zostały nagrane trzy płyty studyjne zespołu: Biologija^[2], Stop! Sniato!^[3] i Stop! Stop! Stop!^[4].

Kolejną zmianą było odejście w maju 2004 Anny Sedokowej, która była w ciąży. Miała ją zastąpić Albina Dżanabajewa, która przez dwa lata śpiewała w chórkach u Walerego Meladze oraz występowała w roli królewny Śnieżki w musicalu koreańskim, ale z przyczyn prywatnych musiała odrzucić propozycję. Na miejsce wokalistki została zatrudniona Switłana Łoboda (ros. Светлана Лобода, ur. 18 października 1982 w Kijowie). Zespół w nowym składzie wystąpił w musicalu Soroczinska jarmarka. Jesienią Łoboda została zwolniona z zespołu, a na jej miejsce przyszła Albina Dżanabajewa. Pod koniec 2005 Konstantin Meladze oświadczył, że kończy współpracę z zespołem, a on sam zostanie rozwiązany z dniem 1 stycznia 2006. Producenci zespołu postanowili jednak ostatecznie, że zespół będzie kontynuował działalność.

2005–2012: L.M.L.[edytuj | edytuj kod]

W 2005 zespół opuściła Granowska, a wyniku kolejnego przesłuchania, który odbył się w marcu 2006, zastąpiła ją Kristina Koc-Gotlib (ros. Кристина Коц-Готлиб), studentka z Doniecka i uczestniczka konkursów piękności. W trakcie kręcenia teledysku do utworu „Obmani, no ostańsja” okazało się, że nowa wokalistka nie wypada zbyt dobrze przed kamerą i na scenie. Ten teledysk z jej udziałem ostatecznie ukazał się publicznie i jest jednym z nielicznych zarejestrowanych materiałów w tym składzie. Po miesiącu wokalistkę zastąpiła Olga Koriagina (ros. Ольга Корягина, ur. 22 stycznia 1986 w Mikołajowie), studentka z Mikołajowa, która też uczestniczyła w przesłuchaniach i była rezerwową kandydatką. W październiku 2006 zespół wydał swój drugi anglojęzyczny album studyjny, zatytułowany L.M.L.^[5] W tym samym miesiącu zespół nagrał nową piosenkę rosyjskojęzyczną – „Cwietok i noż”, do której nakręcił teledysk.

W marcu 2007, z powodu ciąży, z zespołu odeszła Koriagina. Jej miejsce zajęła Meseda Bagaudinowa (ros. Меседа Багаудинова), której matka jest Ukrainką, a ojciec pochodzi z Dagestanu. W 2008 do grupy dołączyła Tatiana Kotowa, z którą nagrano utwór „Ja nie bajus”. Następną zmianą w zespole było odejście Bagaudinowej w 2008. Na jej miejsce wróciła Nadieżda Granowska. Nowy skład ukazał się w klipie „Anti-gejsza”. W marcu 2010 Kotowa opuściła grupę. Na jej miejsce wybrano Ewę Buszminę, która brała wcześniej udział w musicalach. Nagrano klip „Paszoł won”, który był hitem w Rosji. W 2011 Granowska ponownie odeszła z zespołu, ponieważ była w ciąży. Na jej miejsce zaproszono Santę Dimopulos, uczestniczkę reality show Fabrika zwiozd. Z nową wokalistką nagrano klip do piosenki „Allo, mam”, który ukazał się w styczniu 2012. We wrześniu Dimopulos odeszła z zespołu, chcąc realizować się solowo.

2013–2017: Rozdział na dwa oddzielne zespoły, spór o nazwę[edytuj | edytuj kod]

Po odejściu Dimopulos grupa ponownie stała się duetem (Albina Dżanabajewa i Ewa Buszmina), który koncertował po kraju. Ten skład został rozwiązany 1 stycznia 2013, co kilka tygodni wcześniej zapowiedział Konstantin Meladze. Kilka dni później producent zapowiedział start programu o tytule Chcę do VIA GRY, który miał być emitowany w Rosji i na Ukrainie. Program miał formę emitowanych na wizji przesłuchań, w których uczestniczki starały się o przychylność widzów, którzy zdecydowali o składzie nowego projektu Meladze. W skład jego zespołu weszły: Erika Giercieg, Anastasija Kożewnikowa i Misza Romanowa. Równolegle drugi producent, Dmitrij Kostiuk, uformował swój skład girls bandu, w którym śpiewały Daria Miedowa i Daria Rostowa. Duet nagrał razem teledysk do singla „Żiwa”.

Kostiuk wytoczył proces sądowy producentowi Mieładze o wyłączność do korzystania nazwy Via Gra. Po ponadrocznym procesie sądowym prawa do używania nazwy otrzymał Mieładze. Zespół Kostiuka wciąż funkcjonował, ale nie udało mu się uzyskać medialnego zainteresowania. Z powodu konfliktu producenta z Darią Miedowają ze składu odeszły dwie wokalistki. Zespół został rozwiązany w drugiej połowie 2015.

Od 2018: Odejście Miszy Romanowej[edytuj | edytuj kod]

24 marca 2018 na koncercie w Tbilisi grupa pojawiła się w innym składzie niż dotychczas – Erika Giercieg, Anastasija Kożewnikowa i Olga Mieganskaja. Dwa dni przed koncertem o zmianie składu zespołu poinformowała Misza Romanowa, która potwierdziła zakończenie współpracy z girls bandem. 15 września zespół wystąpił w klubie pod Moskwą Agalarov Estate w zaktualizowanym składzie z Uliana Sinieckaja, członek projektów muzycznych «Głos» i «Nowa fabryka gwiazd»^[6]. 5 października na kanale centrum produkcji muzycznej Meladze na YouTube odbyła się premiera singla „Ya polubila monstra”^[7]. Klip wideo o tej samej nazwie został wydany 12 listopada w reżyserii Hindreka Maasika i operatora Siergieja Banderasa^[8]. 5 września 2019 r. Odbyła się premiera kompozycji „LyuBoL”^[9], a 9 października zaprezentowano klip wideo do tej piosenki^[10].

Skład[edytuj | edytuj kod]

Byli członkowie[edytuj | edytuj kod]

^{[potrzebny przypis]}

• Aliona Winnicka (2000–2003)
• Nadieżda Granowska (2000–2006, 2009–2011)
• Tatiana Najnik (2002)
• Anna Siedokowa (2002–2004)
• Wiera Brieżniewa (2003–2007)
• Switłana Łoboda (2004)
• Albina Dżanabajewa (2004–2013)
• Christina Katz-Gotlib (2006)
• Olga Koriagina (2006–2007)
• Meseda Bagaudinowa (2007–2009)
• Tatiana Kotowa (2008–2010)
• Ewa Buszmina (2010–2012)
• Santa Dimopulos (2011–2012)
• Misza Romanowa (2013–2018)
• Anastasija Kożewnikowa (2013–2018)
• Erika Gierceg (2013–2020)
• Dasza Miedowaja (2013–2014)
• Dasza Rostowa (2013–2015)
• Ajna Wilbierg (2013–2014)
• Jelena Tołstonogowa (2014–2015)
• Irina Ostrowskaja (2014–2015)
• Olga Mieganskaja (2018–2020)

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]

• Popytka № 5 (2001; reedycja w 2002)
• Stop! Sniato! (2003)
• Biołogija (2003)
• Stop! Stop! Stop! (2004)
• L.M.L. (2006)

Albumy kompilacyjne[edytuj | edytuj kod]

• Brillianty (2005)
• Pocełui (2007)
• Jemansipacija (2008)
• Lucszie piesni (2008)
• Wsio lucszie w odnom (2015)

Single[edytuj | edytuj kod]

• 2002 – „Stop! Stop! Stop!”
• 2002 – „Good Morning, papa!”
• 2003 – „Nie ostawliaj mienia, liubimyj!”
• 2003 – „Wot taki diela”
• 2003 – „Okean i tri reki” (z Walerijem Meladze)
• 2004 – „Nie nado”
• 2004 – „Pritiażenia bolsze niet” (z Walerijem Meladze)
• 2004 – „Mir, o kotorom ja nie znała do tiebia”
• 2005 – „Brillianty”
• 2006 – „Obmani, no ostansia”
• 2006 – „L.M.L.”
• 2006 – „Bomba”
• 2006 – „Czwietok i noż”
• 2007 – „Poczeluj”
• 2008 – „Ja nie bojus”
• 2008 – „Emancipation”
• 2009 – „Anti-gejsza”
• 2009 – „Sumasszedszij”
• 2010 – „Poszioł won”
• 2010 – „Dien biez tiebia”
• 2012 – „Allo, mam!”
• 2013 – „Pieriemirie”
• 2014 – „U mienia pojawilsia drugoj” (z Wachtang)
• 2015 – „Eto było priekrasno”
• 2015 – „Tak silno”
• 2016 – „Kto ty mnie”
• 2017– „Mojo sierdce zaniato”
• 2018 – Ja polubila monstra
• 2019 – LiuboL
• 2019 – 1+1

Wideoklipy[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Oficjalna strona Nu Virgos. [dostęp 2018-11-24]. (ros.).