Albertino Mussato
Albertino Mussato (ur. 1261 w Padwie, zm. 31 maja 1329 w Chioggii[1]) – włoski poeta.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w biednej rodzinie. Wcześnie osierocony, musiał zająć się młodszym rodzeństwem – dwójką braci i siostrą. Początkowo zarabiał na życie, przepisując książki studentów uniwersytetów. Później został notariuszem. Poślubił też córkę Guglielma Lemiciego, wpływowego lichwiarza z Padwy. Od tego czasu (ok. 1310) zaczął odgrywać ważną rolę w życiu politycznym miasta. Kiedy rodzina Careara złamała potęgę Lemicich, Mussato musiał udać się na wygnanie w 1325.
Mussato był autorem tragedii Ecerinis (1314–1315), w której opisywał losy Ezzelino III da Romano, władcy miasta Trevignano. Utwór oparty był o wzór tragedii Seneki i stał się inspiracją dla wielu późniejszych dramatów włoskich XIV i XV wieku. Sam Mussato otrzymał za Ecerinis laur poetycki jako drugi poeta po Petrarce.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Albertino Mussato, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-09-30] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- M. Maślanka-Soro, Powrót Melpomeny. Tragedia włoska od średniowiecznego odrodzenia po renesansowy rozkwit, Kraków 2013.
- Medieval Italy: An Encyclopedia, t. 1, red. Christopher Kleinhenz, New York 2004, s. 11.