Akiyo Noguchi

Akiyo Noguchi
野口 啓代
Ilustracja
Akiyo Noguchi (2018)
Data i miejsce urodzenia

30 maja 1989
Ryūgasaki

Obywatelstwo

japońskie

Wzrost

167 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Japonia
Igrzyska Olimpijskie
brąz Tokio 2020 łączna
Mistrzostwa świata
srebro Hachiōji 2019 bouldering
srebro Hachiōji 2019 wsp. łączna
srebro Innsbruck 2018 bouldering
srebro Avilés 2007 bouldering
brąz Paryż 2016 bouldering
brąz Gijón 2014 bouldering
brąz Monachium 2005 prowadzenie
Igrzyska azjatyckie
złoto Dżakarta 2018 wsp. łączna
Rock Master
srebro Arco 2014 bouldering
brąz Arco 2013 prowadzenie
brąz Arco 2010 bouldering
Strona internetowa
Akiyo Noguchi wspina się po pucharowe zwycięstwo w Monachium w 2012
Pucha świata 2012 Monachium. Stoją od lewej: Anna Stöhr, AUT (2 m.), Akiyo Noguchi (1 m.) i Juliane Wurm, GER (3 m.)
Innsbruck MŚ 2018 podium w boulderingu. Stoją od lewej: Akiyo Noguchi (2 m.), Janja Garnbret (1 m.) i Staša Gejo (3 m.)

Akiyo Noguchi (jap. 野口 啓代 Noguchi Akiyo; ur. 30 maja 1989, w prefekturze Ibaraki) – japońska wspinaczka sportowa, specjalizująca się w boulderingu, prowadzeniu oraz we wspinaczce łącznej. Wielokrotna medalistka mistrzostw świata we wspinaczce sportowej, czterokrotna wicemistrzyni świata oraz sześciokrotna mistrzyni Azji. Złota medalistka igrzysk azjatyckich z Dżakarty w 2018 roku oraz brązowa medalistka Igrzysk Olimpijskich w Tokio w 2021 roku.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy swój medal (brązowy) na mistrzostwach świata zdobyła w Monachium w 2005 roku w konkurencji prowadzenia mając niespełna szesnaście lat. Pozostałe medale na mistrzostwach świata zdobywała wyłącznie w już konkurencjach:boulderingu lub we wspinaczce łącznej. Srebrne medale zdobyła w roku; 2007 (w Avilés), 2018 (w Innsbruck) i dwa w roku 2019 (w Hachiōji), natomiast brązowe w 2005 (w Monachium), 2014 (w Gijón) oraz w 2016 (w Paryżu).

W 2019 na mistrzostwach świata w japońskim Hachiōji zdobyła dwa srebrne medale; w boulderingu[1] oraz we wspinaczce łącznej[2]. Zajęcie 2. miejsca w klasyfikacji generalnej wspinaczki łącznej zapewniło bezpośrednie kwalifikacje na IO 2020 w Tokio we wspinaczce sportowej[3].

Uczestniczka World Games we Wrocławiu w 2017, zajęła 4. miejsce w boulderingu, a w prowadzeniu była 6. Medalistka zawodów wspinaczkowych Rock Master we włoskim Arco.

W 2018 zdobyła złoty medal na igrzyskach azjatyckich w Dżakarcie. Sześciokrotna mistrzyni Azji w tym 5 razy w boulderingu i 1 raz w prowadzeniu.

Puchar Świata

w 2008 zdobywa Puchar Świata we wspinaczce łącznej, a w boulderingu zajmuje drugie miejsce za Austriaczką Anną Stöhr[4]. Rewanżuje się Stöhr za sezon 2008 już w 2009 roku zdobywając 435,00 pkt (Stöhr zdobyła tylko 309.00 pkt co i tak dało je 2 miejsce) zajmuje w obu klasyfikacjach pierwsze miejsca[5]. Łącznie odniosła 21 zwycięstw pucharowych, 16 razy była druga, a 17 razy była trzecia[3].

Zdobyte Puchary Świata we wspinaczce sportowej (konkurencja sportowa – liczba zwycięstw, w latach);

  • bouldering (4x) – 2009-10, 2014-15,
  • wspinaczka łączna (3x) – 2008-09, 2014,

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Konkurencje 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018
Bouldering 2 1 1 2 2 2 1 1 4 3 2
Wspinaczka łączna 1 1 2 3 3 2 1 2 x 6

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Konkurencje 2005 2007 2009 2011 2012 2014 2016 2018 2019
Bouldering 21 2 5 5 6 3 3 2 2
Prowadzenie 3 11 8 8-9 5
Wspinaczka na szybkość 31 45 34
Wspinaczka łączna 4 2

World Games[edytuj | edytuj kod]

Konkurencje 2017
Bouldering 4
Prowadzenie 6

Igrzyska azjatyckie[edytuj | edytuj kod]

Konkurencje 20181)
Bouldering (1)
Prowadzenie (2)
Wspinaczka na szybkość 17 / (6)
Wspinaczka łączna 1

1) kursywą w nawiasach zamieszczono miejsca jakie uzyskała podczas igrzysk w poszczególnych konkurencjach wchodzących w skład wspinaczki łącznej.

Mistrzostwa Azji[edytuj | edytuj kod]

Konkurencje 2006 2007 2009 2010 2015 2016 2017 2018
Bouldering 1 2 1 1 2 1 1 5
Prowadzenie 2 4 2-3 2 4 1 2 2
Wspinaczka na szybkość 17 22 22

Rock Master[edytuj | edytuj kod]

Konkurencje 2009 2010 2013 2014
Bouldering 6 3 2
Duel 5
Prowadzenie 3

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. IFSC – Hachioji (JPN) 2019, General result Women Bouldering [online], ifsc-climbing [dostęp 2019-08-20] (ang.).
  2. IFSC Climbing Championship Combined – Hachioji (JPN). 2019 General result WOMEN combined [online], ifsc-climbing.org [dostęp 2019-08-20] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-20] (ang.).
  3. a b CISM, Tokyo 2020 Confirmed qualified athletes [online], ifsc-climbing.org [dostęp 2020-04-05] (ang.).
  4. World Cup Boulder e Speed 2008: vincono Fischhuber, Stöhr, Vaytsekhovsky, Ropek [online], planetmountain.com [dostęp 2008-11-04] (wł.).
  5. Grabriele Moroni, Coppa del Mondo Boulder 2009: Fischhuber e Noguchi al top, Moroni è terzo [online], planetmountain.com [dostęp 2009-06-16] (wł.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]