Rock Master
.jpg) Climbing Stadium Arco | |
| Gospodarz | |
|---|---|
| Organizator | |
| Strona internetowa | |
Rock Master (także Arco Rock Master) – międzynarodowe zawody we wspinaczce sportowej organizowane corocznie, od 1987 roku, we włoskim Arco, pod patronatem Międzynarodowej Federacji Wspinaczki Sportowej (IFCS). Odbywają się one tradycyjnie w pierwszy lub drugi weekend września. Uczestniczą w nich zawodnicy ze światowej czołówki i wspinacze często nazywają je nieoficjalnymi mistrzostwami świata.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwszy konkurs na festiwalu Rock Master w 1987 w prowadzeniu odbył się na wymodelowanych trasach na naturalnej skale Monte Colodri (400 m n.p.m.). Od 1988 zawody są przeprowadzane są na stale zainstalowanych sztucznych ścianach usytuowanych na ministadionie położonym 200 metrów od centrum miasta. Climbing Stadium Arco poza zawodami służy jako treningowa ściana wspinaczkowa oraz atrakcja turystyczna.
W pierwszych czterech latach wśród kobiet zwyciężała słynna wspinaczka amerykańska Lynn Hill. Wśród mężczyzn Niemiec Stefan Glowacz wygrał dwie pierwsze edycje tych zawodów. Od 1999 w ramach Rock Master odbywają się również zawody boulderingu i we wspinaczce na szybkość. Zawody bulderingowe odbywa się pod nazwą „Sint Roc Boulder Contest”. Od 2002 organizowany są także „Rock Junior”, konkursy wspinaczkowy dla dzieci w wieku od 5 do 13 lat i ich rodzin (rozpoczynają się od czerwca). W 2011 Rock Master nie odbył się, ponieważ Arco było gospodarzem jedenastej edycji mistrzostw świata we wspinaczce w terminie od 15 do 24 lipca.
Rekordzistami pod względem ilości zwycięstw w Rock Masters są Hiszpan Ramón Julián Puigblanqué, który siedem razy wygrał konkurencję w prowadzeniu (w latach 2005-7, 2009-10 i w 2012-13), i Czech Adam Ondra, który też wygrał siedem razy (6 razy duel i raz bouldering), a wśród kobiet Austriaczka Angela Eiter, która zwyciężyła sześć razy w prowadzeniu (2003-5, 2007, 2009 i w 2012)[1].
Polskie akcenty zapisane w festiwalu Rock Masters to:
- mężczyźni: Tomasz Oleksy, 4 zwycięstwa (2000 w boulderingu, 2002, 2004-5 we wspinaczce na szybkość) i łącznie 9 medali (w tym 4 złote, 2 srebrne i 3 brązowe), oraz Marcin Dzieński (zwycięstwo w 2016)
- kobiety: Edyta Ropek, zwycięstwo w 2009, we wspinaczce na szybkość.
Uczestnictwo w Rock Masters[edytuj | edytuj kod]
Do zawodów w prowadzeniu zapraszanych jest dziesięć najlepszych kobiet i mężczyzn ustalanych według światowego rankingu[2]; dodatkowo przyznawane są dwie dzikie karty, na przykład szczególnie utalentowanym młodym wspinaczom. Zawody odbywają się w dwóch rundach, w rundzie „onsight” (zawodnicy nie mogą oglądać drogi), natomiast a w drugiej rundzie „po rozegranej pierwszej rundzie” zawodnicy mogą oglądać trasę, a nawet dokonywać próbny wejść. Ustalenie zwycięzcy następuje po uwzględnieniu wyników z obu wspinaczek.
Do boulderingu zaprasza się tylko osiem kobiet i ośmiu mężczyzn. Sama konkurencja odbywa się systemem pucharowym.
W 2010 rozegrano po raz pierwszy pokazowe, a od 2011 rozgrywane są one na stałe, atrakcyjne i widowiskowe zawody, które odbywają się na dwóch równoległych drogach wspinaczkowych w tak zwanym duelu[3], do których zapraszanych jest najlepszych 16 zawodniczek i zawodników z listy światowej IFCS.
Rozgrywane konkurencje i ich zwycięzcy[edytuj | edytuj kod]
Konkurencje rozgrywane w ramach festiwalu Rock Master: bouldering, duel, prowadzenie, wspinaczka na szybkość
Prowadzenie[edytuj | edytuj kod]
Wspinaczka na szybkość[edytuj | edytuj kod]
|
|
Duel[edytuj | edytuj kod]
|
|
Bouldering[edytuj | edytuj kod]
|
|
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Zawody podczas tej edycji Rock Master nie odbyły się ze względu na przeprowadzane w tym roku MŚ w Arco.
- ↑ a b c d e f Zawody podczas tej edycji Rock Master nie odbyły się ze względu na przeprowadzane w tym roku MŚJ w Arco.
- ↑ a b c d e f g h Zawody podczas tej edycji Rock Master nie odbyły się ze względu na pandemię COVID-19.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ ALBO D’ORO. Rock Masters 2018 [online], rockmasterfestival.com/2018 [dostęp 2020-04-02] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-30] (wł. • ang.).
- ↑ Rankings: IFSC Climbing [online], ifsc-climbing.org/ranking [dostęp 2020-04-02] (ang.).
- ↑ Vinicio Stefanello, Rock Master Gran Galà – Duel [online], arco2011.it [dostęp 2020-04-02] [zarchiwizowane z adresu 2011-12-30] (wł. • ang.).
- ↑ Lezec.cz: SP v lezení na obtížnost a rychlost Arco, Itálie + Rockmaster (2017)
- ↑ Lezec.cz: Adam Ondra wygrał Rock Master Trophy i KO boulder Contest (2016)
- ↑ Rockmasterfestival.com/2017
- ↑ Rockmasterfestival.com/2018
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rock Master Festival [online], rockmasterfestival.com [dostęp 2020-04-02] (wł. • ang.).
- IFSC Sport Climbing [online], ifsc-climbing.org [dostęp 2020-04-02] (ang.).
- Digitalrock Calendar [online], digitalrock.de [dostęp 2020-04-02] (ang.).
