11 Dywizja Zmechanizowana

11 Dywizja Zmechanizowana (11 DZ) – zmechanizowany związek taktyczny Wojska Polskiego.

Historia dywizji[edytuj | edytuj kod]

11 Dywizja Zmechanizowana powstała w czerwcu 1950 w wyniku przeformowania 11 Zmotoryzowanej Dywizja Piechoty. Dywizja weszła w skład 2 Korpusu Zmechanizowanego podporządkowanego dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego.

W 1955 roku dywizję włączono w skład 2 Korpusu Armijnego. Rok później, po rozwiązaniu tego korpusu, podporządkowano ją dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego.

W kwietniu 1963 roku 11 Dywizja Zmechanizowana została przeformowana w 11 Dywizję Pancerną.

W 1989 roku 11 Dywizja Pancerna została ponownie przeformowana w 11 Dywizję Zmechanizowaną.

W 1992 roku dywizję została przemianowana na 11 Dywizję Kawalerii Pancernej.

Struktura organizacyjna dywizji (1950)[edytuj | edytuj kod]

• Dowództwo 11 Dywizji Zmechanizowanej w Żaganiu
• 29 Pułk Zmechanizowany w Żaganiu
• 42 Pułk Zmechanizowany w Żarach
• 67 Pułk Zmechanizowany w Opolu
• 8 Drezdeński Pułk Czołgów Średnich w Żaganiu
• 33 Pułk Artylerii Lekkiej w Żarach
• 17 Pułk Moździerzy w Żaganiu
• 15 Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej w Żaganiu
• 9 Batalion Rozpoznawczy w Żaganiu
• 34 Batalion Łączności w Żaganiu
• 16 Batalion Saperów w Żarach
• 44 Kompania Samochodowa w Żaganiu
• Ruchome Warsztaty Naprawy Czołgów nr 10 w Żaganiu
• Ruchome Warsztaty Naprawy Sprzętu Artyleryjskiego nr 11 w Żarach
• Ruchome Warsztaty Naprawy Samochodów nr 12 w Żarach

Dywizja liczyła etatowo 7636 żołnierzy i 89 pracowników cywilnych. Jej uzbrojenie stanowiło: 138 czołgów średnich, 19 samobieżnych dział pancernych, 15 samochodów pancernych, 26 haubic 122 mm, 40 armat 76 mm, 9 armat 57 mm, 21 armat przeciwlotniczych 37 mm, 54 moździerze 120 mm i 40 moździerzy 82 mm.

Dowódcy 11 Dywizji Zmechanizowanej[edytuj | edytuj kod]

• płk Józef Sielecki (1948-1950)
• płk Włodzimierz Jerszow (1950-1953)
• gen. bryg. Sergiusz Siwicki (1953-1954)
• płk dypl. Adolf Humeniuk (1954-1956)
• płk dypl. Marian Doliński (1956-1959)
• gen. bryg. Mieczysław Mazur (1959-1962)
• gen. bryg. Zbigniew Zieleniewski (1962-1967)
• płk dypl. Zygmunt Sadowski (1988-1990)
• gen. bryg. Adam Rębacz (1990-1992)
• płk dypl. Aleksander Bortnowski (1992-1993)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Wiesław Chłopek: 11 Lubuska Dywizja Kawalerii Pancernej im. Króla Jana III Sobieskiego. Zarys dziejów. Żary: "Chroma", 2005. ISBN 83-922412-3-1.brak strony w książce
• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe w latach 1945-1960. Toruń: "Europejskie Centrum Edukacyjne", 2004. ISBN 83-88089-12-9.brak strony w książce