Żółwin (województwo mazowieckie)

Żółwin
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

pruszkowski

Gmina

Brwinów

Liczba ludności (31–12–2020)

1688[2]

Strefa numeracyjna

22

Kod pocztowy

05-807[3]

Tablice rejestracyjne

WPR

SIMC

0000773

Położenie na mapie gminy Brwinów
Mapa konturowa gminy Brwinów, na dole znajduje się punkt z opisem „Żółwin”
Ziemia52°06′26″N 20°43′52″E/52,107222 20,731111[1]
Strona internetowa

Żółwinwieś w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie pruszkowskim, w gminie Brwinów[4][5].

W latach 1975–1998 wieś należała administracyjnie do województwa warszawskiego.

Wieś szlachecka Żółwinie położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie błońskim ziemi warszawskiej województwa mazowieckiego[6].

Wieś Żółwin położona jest na skraju Lasów Młochowskich od strony wschodniej. Sąsiaduje z miejscowościami takimi jak: Owczarnia od zachodu, Podkowa Leśna od północy, od południa zaś z terenami gmin Nadarzyn i Grodzisk Mazowiecki. Jest jednym z trzech sołectw (wraz z Owczarnią i Terenią), które nie są terytorialnie powiązane z pozostałą częścią gminy Brwinów. Oddziela je miasto Podkowa Leśna, należące do powiatu grodziskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś i folwark Żółwin były częścią powiatu błońskiego, w gminie Młochów w parafii Brwinów już w 1580 roku, wzmiankowane jako dobra jedno łanowe Józefa Parzniewskiego oraz Katarzyny Rogowskiej[7].

W 1852 r. 35-letnia wówczas hrabina Michalina Rzyszczewska z rodu Radziwiłłów, żona Leona Rzyszczewskiego herbu Pobóg, kupiła Żółwin, Kopaną i Grudów[8][9]. W czerwcu 1853 roku rozpoczęto budowę słynnego pałacu w Żółwinie, według projektu Józefa Bobińskiego, gdy Michalina Rzyszczewska wróciła z podróży do Wenecji[9]. Bardzo często zmieniał on właścicieli. Należał do Eustachego Marylskiego, następnie do rodziny Zielińskich, a później do Szellerów. Od 1930 roku właścicielem majątku był Michał Natanson[10]. W 1940 roku odkupił go Henryk Witaczek, związany z Centralną Doświadczalną Stacją Jedwabniczą w Milanówku[11]. W majątku zaczęto uprawiać morwę, a w końcu powstała duża plantacja, służąca przez wiele lat celom badawczym i doświadczalnym. Pałac w Żółwinie zaś stał się schronieniem dla wielu wygnańców z Kresów Wschodnich, a po upadku powstania warszawskiego – dla warszawiaków. Wśród gości państwa Witaczków było wiele znanych osób, m.in. Maria Dąbrowska, Ewa Szelburg-Zarembina, Ferdynand Ossendowski.

Po wojnie dwór należał do Instytutu Włókien Naturalnych w Poznaniu – Zakładu Badawczego Jedwabiu Naturalnego w Żółwinie. Z biegiem lat jednakże otoczenie i sam dwór stawały się coraz bardziej zaniedbane. Współcześnie dwór należy do rodziny Prokopowicz i jest odrestaurowany[12].

Stan obecny[edytuj | edytuj kod]

W 2011 Żółwin liczył 1363[13] mieszkańców i był jednym z 15 sołectw wchodzących w skład gminy Brwinów.

Wieś zatraca charakter rolniczy, znaczna część mieszkańców znajduje zatrudnienie w zakładach i firmach na terenie Warszawy i województwa mazowieckiego. Na terenie wsi funkcjonuje 177 podmiotów gospodarczych (w tym 146 osób prowadzących działalność gospodarczą)[14], głównie zajmujących się usługami.

Na terenie wsi znajdują się atrakcyjne tereny budowlane i rekreacyjne – działki pod zabudowę jednorodzinną, domki letniskowe oraz działalność gospodarczą. Stopniowo rozbudowywana jest infrastruktura – sieć kanalizacyjna, wodociągowa, gazociąg, telefony, a także sieć dróg gminnych.

Znajduje się tu nowoczesna szkoła podstawowa wraz z oddziałami dawnego gimnazjum. Nowe przedszkole dla 150 dzieci otworzy swoje drzwi w 2020 roku[15].

Działa Ludowy Klub Sportowy „Wolta”, oferujący jazdy konne dla początkujących oraz zaawansowanych. Ponadto na terenie wsi działa Ochotnicza Straż Pożarna.

W Żółwinie działa stowarzyszenie mieszkańców pod nazwą Stowarzyszenie Przyjaciół Żółwina i Tereni „Nasz Żółwin” działające na rzecz lokalnej społeczności, jej integracji, bezpieczeństwa na drogach, jak również rozwoju wspólnych zainteresowań i pasji[16].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 164021
  2. BIP. Gmina Brwinów w liczbach [dostęp 2020-01-02].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1627 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  5. GUS. Wyszukiwarka TERYT.
  6. Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 5: Mazowsze, Warszawa 1895, s. 278, Mazowsze w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapa, plany, Warszawa 1973, k. 4.
  7. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom XIV, strona 828.
  8. Michalina ks. Radziwiłł na Nieświeżu h. Trąby [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2020-12-15].
  9. a b Z przeszłości – Zolwin.pl [online], zolwin.pl [dostęp 2020-12-15].
  10. Żółwin [online], Polskie Zabytki [dostęp 2020-12-15].
  11. Żółwin. Tajemnica uczonego awanturnika – Otwarty Przewodnik Krajoznawczy [online] [dostęp 2020-12-15] (pol.).
  12. Grażyna Adamska, Dwór w Żółwinie i jego tajemnice [online], cyfrowemazowsze.pl, 2009.
  13. Wieś Żółwin w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-12-21], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  14. Plan odnowy miejscowości Żółwin na lata 2011–2020. brwinow.bipst.pl. s. 11. [dostęp 2014-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-08)].
  15. Dzień otwarty w przedszkolu w Żółwinie i plany rozbudowy szkoły [online], brwinow.pl [dostęp 2020-01-24].
  16. O Stowarzyszeniu „Nasz Żółwin” – Nasz Żółwin [online], naszzolwin.pl, 21 października 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-10-21].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]