Łazarz (Puhalo)
| Lev Haler-Puhalo | |
| Arcybiskup | |
 | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 12 stycznia 1941 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne | 1981 |
| Diakonat | 1972 |
| Prezbiterat | 1981 |
| Chirotonia biskupia | 1990 |
| Data konsekracji | 1990 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy | |||||
| |||||
Łazarz, imię świeckie Lev Haler-Puhalo (ur. 12 stycznia 1941 w Lady Lake, Saskatchewan[1]) – kanadyjski biskup prawosławny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1968 założył razem z Vasilim Novakshonoffem monaster Wszystkich Świętych Ziemi Amerykańskiej w Dewdney. W 1972 przyjął święcenia diakońskie z rąk biskupa Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji, następnie założył wydawnictwo „Synaxis Press”, kontynuował prace nad przekładami tekstów Ojców Kościoła. W 1980 z powodu głoszenia poglądów teologicznych niezgodnych z nauczaniem Kościoła został suspendowany. Przeszedł wówczas do Wolnego Serbskiego Kościoła Prawosławnego i w marcu 1981 przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa Ireneusza (Kovačevicia). W tym samym roku i przed tym samym hierarchą złożył wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię zakonne Łazarz[2].
W 1988 opuścił dotychczasową jurysdykcję i wstąpił do Kościoła Prawdziwie Prawosławnych Chrześcijan Grecji. Od działającego w tym niekanonicznym Kościele metropolity Ameryki Północnej i Południowej Paisjusza otrzymał godność archimandryty. Już dwa lata później uznawał jurysdykcję innej niekanonicznej Cerkwi – Synodu Mediolańskiego i w niej został wyświęcony na biskupa Vancouver. Rok później utworzył monaster Nowy Ostrog[2].
W 1994 wstąpił do niekanonicznego Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego razem z całym Synodem Mediolańskim. W 1994 patriarcha kijowski Włodzimierz (Romaniuk) podniósł go do godności arcybiskupa ottawskiego i kanadyjskiego. W niekanonicznym Patriarchacie Kijowskim pozostawał do 2002. W tymże roku został przyjęty w jurysdykcję Kościoła Prawosławnego w Ameryce, gdzie uznano za ważne jego święcenia biskupie. Z tytułem emerytowanego arcybiskupa ottawskiego i kanadyjskiego nadal mieszka w założonym przez siebie monasterze w Dewdney[2].
Autor żywota św. Innocentego z Alaski[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2014-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-02)].
- ↑ a b c d епископ Лазарь (Пухало), бывший архиепископ Оттавский и Канадский