World Professional Darts Championship 2003

De Embassy World Professional Darts Championship 2003 was de 26e editie van het internationale dartstoernooi World Professional Darts Championship en werd gehouden van 4 januari 2003 tot en met 12 januari 2003 in het Engelse Frimley Green. De World Professional Darts Championship kan worden gezien als het wereldkampioenschap voor de British Darts Organisation, BDO, een van de twee toonaangevende dartsbonden in de wereld. Hierdoor is dit toernooi het belangrijkste toernooi dat onderdeel uitmaakt van diezelfde BDO.

Prijzengeld[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Het totale prijzengeld bedroeg £205.000,- (plus £52.000 voor een 9-darter (niet gewonnen)) en was als volgt verdeeld:

Plaats Prijzengeld
Winnaar £50.000
Runner-up £25.000
Halvefinalist £11.000
Kwartfinalist £6.000
2e ronde £4.250
1e ronde £2.750
Niet-gekwalificeerden £?

Degene met de hoogste check-out (uitgooi) kreeg £2.000:

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Het totale prijzengeld bedroeg £10.000,- (plus £12.000 voor een 9-darter (niet gewonnen)) en was als volgt verdeeld:

Plaats Prijzengeld
Winnaar £4.000
Runner-up £2.000
Halvefinalist £1.000
Kwartfinalist £500

Alle wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde (best of 5 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Vincent van der Voort Vlag van Nederland Nederland - Jarkko Komula Vlag van Finland Finland 3 - 1
Tony David Vlag van Australië Australië - Brian Sørensen Vlag van Denemarken Denemarken 3 - 1
Ritchie Davies Vlag van Wales Wales - Albertino Essers Vlag van Nederland Nederland 3 - 1
John Walton Vlag van Engeland Engeland - Martin Phillips Vlag van Engeland Engeland 3 - 2
Gary Anderson Vlag van Schotland Schotland - Peter Johnstone Vlag van Schotland Schotland 3 - 1
Andy Fordham Vlag van Engeland Engeland - Stefan Nagy Vlag van Zweden Zweden 3 - 0
Bob Taylor Vlag van Schotland Schotland - Peter Hunt Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 3 - 0
Martin Adams Vlag van Engeland Engeland - Co Stompé Vlag van Nederland Nederland 3 - 1
John Burton Vlag van Wales Wales - Darryl Fitton Vlag van Engeland Engeland 3 - 1
Raymond van Barneveld Vlag van Nederland Nederland - Matt Clark Vlag van Engeland Engeland 3 - 1
Robert Wagner Vlag van Noorwegen Noorwegen - Gary Robson Vlag van Engeland Engeland 3 - 1
Erik Clarys Vlag van België België - Tony Eccles Vlag van Engeland Engeland 3 - 1
Colin Monk Vlag van Engeland Engeland - Shaun Greatbatch Vlag van Engeland Engeland 3 - 0
Tony O'Shea Vlag van Engeland Engeland - Ted Hankey Vlag van Engeland Engeland 3 - 2
Dennis Harbour Vlag van Engeland Engeland - James Wade Vlag van Engeland Engeland 3 - 2
Mervyn King Vlag van Engeland Engeland - Steve Coote Vlag van Engeland Engeland 3 - 1

Tweede ronde (best of 5 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Vincent van der Voort Vlag van Nederland Nederland - Tony David Vlag van Australië Australië 1 - 3
Ritchie Davies Vlag van Wales Wales - John Walton Vlag van Engeland Engeland 3 - 0
Gary Anderson Vlag van Schotland Schotland - Andy Fordham Vlag van Engeland Engeland 3 - 1
Bob Taylor Vlag van Schotland Schotland - Martin Adams Vlag van Engeland Engeland 3 - 1
John Burton Vlag van Wales Wales - Raymond van Barneveld Vlag van Nederland Nederland 0 - 3
Robert Wagner Vlag van Noorwegen Noorwegen - Erik Clarys Vlag van België België 0 - 3
Colin Monk Vlag van Engeland Engeland - Tony O'Shea Vlag van Engeland Engeland 3 - 2
Dennis Harbour Vlag van Engeland Engeland - Mervyn King Vlag van Engeland Engeland 1 - 3

Kwartfinale (best of 9 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Tony David Vlag van Australië Australië - Ritchie Davies Vlag van Wales Wales 0 - 5
Gary Anderson Vlag van Schotland Schotland - Bob Taylor Vlag van Schotland Schotland 5 - 0
Raymond van Barneveld Vlag van Nederland Nederland - Erik Clarys Vlag van België België 5 - 1
Colin Monk Vlag van Engeland Engeland - Mervyn King Vlag van Engeland Engeland 0 - 5

Halve finale (best of 9 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Ritchie Davies Vlag van Wales Wales - Gary Anderson Vlag van Schotland Schotland 5 - 2
Raymond van Barneveld Vlag van Nederland Nederland - Mervyn King Vlag van Engeland Engeland 5 - 2

Finale (best of 11 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Ritchie Davies Vlag van Wales Wales - Raymond van Barneveld Vlag van Nederland Nederland 3 - 6

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Kwartfinale (best of 3 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Francis Hoenselaar Vlag van Nederland Nederland - Karin Krappen Vlag van Nederland Nederland 2 - 1
Anne Kirk Vlag van Schotland Schotland - Gaynor Williams Vlag van Wales Wales 2 - 0
Trina Gulliver Vlag van Engeland Engeland - Dawn Stanley Vlag van Engeland Engeland 2 - 1
Mieke de Boer Vlag van Nederland Nederland - Linda Rogers Pickett Vlag van Wales Wales 2 - 0

Halve finale (best of 3 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Francis Hoenselaar Vlag van Nederland Nederland - Anne Kirk Vlag van Schotland Schotland 0 - 2
Trina Gulliver Vlag van Engeland Engeland - Mieke de Boer Vlag van Nederland Nederland 2 - 0

Finale (best of 3 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Anne Kirk Vlag van Schotland Schotland - Trina Gulliver Vlag van Engeland Engeland 0 - 2