World Professional Darts Championship 1981

De Embassy World Professional Darts Championship 1981 was de 4e editie van het internationale dartstoernooi World Professional Darts Championship georganiseerd door de BDO en werd gehouden van 10 januari 1981 tot en met 17 januari 1981 in het Engelse Stoke-on-Trent. Het deelnemersveld werd uitgebreid van 24 spelers naar 32 spelers. Dit jaar was er voor het eerst ook een prijs voor de hoogste check-out van het toernooi.

Prijzengeld[bewerken | brontekst bewerken]

Het totale prijzengeld bedroeg £23.300,- (plus £12.000 voor een 9-darter (niet gewonnen)) en was als volgt verdeeld:

Plaats Prijzengeld
Winnaar £5.500
Runner-up £2.500
Derde plaats £1.800
Vierde plaats £1.200
Kwartfinalist £750
2e ronde £500
1e ronde £300

Degene met de hoogste check-out (uitgooi) kreeg £500:

  • onbekend

Alle wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Voorronde (best of 9 legs)[bewerken | brontekst bewerken]

Freddie Durate Vlag van Gibraltar Gibraltar - Terry O'Dea Vlag van Australië Australië 0 - 5
Charlie Ellix Vlag van Engeland Engeland - Clive Pearce Vlag van Engeland Engeland 5 - 4
Tony Sontag Vlag van Engeland Engeland - Eric MacLean Vlag van Schotland Schotland 5 - 2
Frank Palko Vlag van Australië Australië - Wayne Lock Vlag van Wales Wales 0 - 5
Alan Hudson Vlag van Canada Canada - Andy Green Vlag van Verenigde Staten USA 5 - 4
Jerry Umberger Vlag van Verenigde Staten USA - Javier Gopar Vlag van Verenigde Staten USA 5 - 3
Alistair Forrester Vlag van Schotland Schotland - Johnny Wood Vlag van Gibraltar Gibraltar 5 - 0
Peter Locke Vlag van Wales Wales - Tony Clark Vlag van Wales Wales 2 - 5
Jack McKenna Vlag van Ierland Ierland - Angus Ross Vlag van Schotland Schotland 4 - 5
Les Capewell Vlag van Engeland Engeland - Tony Ridler Vlag van Wales Wales 5 - 1
Doug McCarthy Vlag van Engeland Engeland - Russell Stewart Vlag van Australië Australië 5 - 0
Barry Atkinson Vlag van Australië Australië - Tim Brown Vlag van Australië Australië 4 - 5
Jim McQuillan Vlag van Ierland Ierland - Gordon Allpress Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 0 - 5
Kevin White Vlag van Australië Australië - Alan Grant Vlag van Australië Australië 5 - 0
Jan Larsen Vlag van Denemarken Denemarken - Peter Lee Vlag van Nederland Nederland 5 - 3
Paul Gosling Vlag van Engeland Engeland - Steve Brennan Vlag van Ierland Ierland 5 - 4

Eerste ronde (best of 3 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland - Terry O'Dea Vlag van Australië Australië 2 - 0
Dave Whitcombe Vlag van Engeland Engeland - Charlie Ellix Vlag van Engeland Engeland 2 - 0
Nicky Virachkul Vlag van Verenigde Staten USA - Tony Sontag Vlag van Engeland Engeland 2 - 1
Rab Smith Vlag van Schotland Schotland - Wayne Lock Vlag van Wales Wales 2 - 1
Cliff Lazarenko Vlag van Engeland Engeland - Alan Hudson Vlag van Canada Canada 2 - 0
Jerry Umberger Vlag van Verenigde Staten USA - Len Heard Vlag van Verenigde Staten USA 2 - 0
Bobby George Vlag van Engeland Engeland - Alistair Forrester Vlag van Schotland Schotland 2 - 0
Tony Clark Vlag van Wales Wales - Bill Lennard Vlag van Engeland Engeland 2 - 1
John Lowe Vlag van Engeland Engeland - Angus Ross Vlag van Schotland Schotland 2 - 0
Allan Hogg Vlag van Canada Canada - Les Capewell Vlag van Engeland Engeland 2 - 0
Ceri Morgan Vlag van Wales Wales - Doug McCarthy Vlag van Engeland Engeland 2 - 1
Leighton Rees Vlag van Wales Wales - Tim Brown Vlag van Australië Australië 2 - 0
Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland - Gordon Allpress Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 2 - 0
Kevin White Vlag van Australië Australië - Stefan Lord Vlag van Zweden Zweden 2 - 1
Luc Marreel Vlag van België België - Jan Larsen Vlag van Denemarken Denemarken 2 - 1
Tony Brown Vlag van Engeland Engeland - Paul Gosling Vlag van Engeland Engeland 2 - 1

Tweede ronde (best of 3 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland - Dave Whitcombe Vlag van Engeland Engeland 2 - 0
Nicky Virachkul Vlag van Verenigde Staten USA - Rab Smith Vlag van Schotland Schotland 2 - 0
Cliff Lazarenko Vlag van Engeland Engeland - Jerry Umberger Vlag van Verenigde Staten USA 2 - 0
Bobby George Vlag van Engeland Engeland - Tony Clark Vlag van Wales Wales 2 - 0
John Lowe Vlag van Engeland Engeland - Allan Hogg Vlag van Canada Canada 2 - 1
Ceri Morgan Vlag van Wales Wales - Leighton Rees Vlag van Wales Wales 2 - 1
Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland - Kevin White Vlag van Australië Australië 2 - 1
Luc Marreel Vlag van België België - Tony Brown Vlag van Engeland Engeland 1 - 2

Kwartfinale (best of 7 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland - Nicky Virachkul Vlag van Verenigde Staten USA 4 - 0
Cliff Lazarenko Vlag van Engeland Engeland - Bobby George Vlag van Engeland Engeland 4 - 0
John Lowe Vlag van Engeland Engeland - Ceri Morgan Vlag van Wales Wales 4 - 3
Jocky Wilson Vlag van Schotland Schotland - Tony Brown Vlag van Engeland Engeland 2 - 4

Halve finale (best of 7 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland - Cliff Lazarenko Vlag van Engeland Engeland 4 - 1
John Lowe Vlag van Engeland Engeland - Tony Brown Vlag van Engeland Engeland 4 - 1

Derde plaats (best of 3 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Cliff Lazarenko Vlag van Engeland Engeland - Tony Brown Vlag van Engeland Engeland 2 - 1

Finale (best of 9 sets)[bewerken | brontekst bewerken]

Eric Bristow Vlag van Engeland Engeland - John Lowe Vlag van Engeland Engeland 5 - 3