Wielersport op de Olympische Zomerspelen 2020

Wielersport op de Olympische Zomerspelen 2020
Gehouden in	Tokio
Jaar	2021
Data	24 juli – 8 augustus
Sport	wielersport
Accommodatie(s)	Velodroom van Izu (baan),; Izu Course (mountainbike),; Olympic BMX Course (BMX),; Musashinonomoripark (weg),; Fuji Speedway (weg),; metropool Tokio (weg)
Deelnemers	528
Evenementen	22
Portaal	Olympische Spelen

Wielersport op de Olympische Zomerspelen 2020
Baan
Keirin	mannen	vrouwen
Koppelkoers	mannen	vrouwen
Olympische sprint	mannen	vrouwen
Omnium	mannen	vrouwen
Ploegenachtervolging	mannen	vrouwen
Teamsprint	mannen	vrouwen
BMX
BMX race	mannen	vrouwen
BMX freestyle	mannen	vrouwen
Mountainbike
Mountainbike	mannen	vrouwen
Weg
Tijdrit	mannen	vrouwen
Wegwedstrijd	mannen	vrouwen

Wielersport is een van de sporten die werd beoefend tijdens de Olympische Zomerspelen 2020 in Tokio. Het is na atletiek en zwemmen de olympische discipline met de meeste deelnemers: het internationaal olympisch comité stelde in juni 2017 het aantal deelnemers op 528, waarvan 189 in het baanwielrennen. Het IOC beoogde een gelijk deelnemersveld van even veel mannen en vrouwen tijdens de Spelen van 2020, maar het veld bij de wielersport is een van de meest ongelijke van alle sporten; dit komt voornamelijk door het grotere aantal mannelijke wegwielrenners (tweemaal meer dan het aantal vrouwelijke wegwielrenners).^[1] Bij de vorige Spelen nam een vergelijkbaar aantal atleten uit tachtig landen deel aan de wielersport. Het olympisch comité besloot twee onderdelen toe te voegen aan het bestaande programma: freestyle BMX (park) en de koppelkoers. De koppelkoers, of madison, keerde na twaalf jaar terug op het olympisch programma bij de mannen; voor de vrouwen was het onderdeel nog nooit olympisch.^[2]^[3]

De onderdelen van het olympisch wielerprogramma vonden plaats op verschillende locaties zowel in en rond Tokio als in Izu, gelegen in de meer zuidelijke prefectuur Shizuoka. In deze prefectuur golden minder strenge regels wat betreft de coronapandemie dan in Tokio en daarom kon er wel (beperkt) publiek aanwezig zijn. Het baanwielrennen vond plaats in de Velodroom van Izu; vlak bij het stadion bevond zich het traject voor het mountainbiken. Het BMX-stadion bevindt zich in de zone van de Baai van Tokio. De wegwedstrijd eindigde op de Fuji Speedway, nabij Fuji-san.^[4]

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Wielersport op de Olympische Zomerspelen 2020 - Kwalificatie voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Onderdelen[bewerken | brontekst bewerken]

Het baanwielrennen vond plaats in de Velodroom van Izu in Izu. Aan de beslissing over de locatie gingen maandenlange discussies tussen het internationaal olympisch comité en het Japanse organisatiecomité vooraf. De Japanse organisatoren pleitten voor het verplaatsen van het wielrennen naar een stad op twee uur afstand van de hoofdstad, met als doel kosten te besparen. Het IOC schatte de besparing door de verplaatsing van het baanwielrennen naar Izu in op honderd miljoen dollar.^[5] Het parcours voor het mountainbiken bevindt zich om dezelfde reden in Izu en grenst aan het stadion.^[6] Een extra, kleiner olympisch dorp wordt opgezet in Izu om de sporters tijdens hun competitie een dagelijkse trip van en naar Tokio te besparen.^[5] De internationale wielerbond uitte eerst haar bezwaren tegen het plan, maar besloot uiteindelijk de Japanse organisatie te steunen.^[7]

De wegwedstrijd en tijdrit vonden plaats op de openbare weg, in en om het centrum van Tokio. Het parcours van de wegwedstrijden werd bekendgemaakt in augustus 2018.^[8] Beide wegwedstrijden begonnen in het Musashinonomoripark in Chofu, in het westen van Tokio. Beide routes begonnen vlak, maar na het verlaten van Tokio in westelijke richting werd de weg steiler. De mannen volgden een ronde van ruim vijftig kilometer bij Fuji, met een hoogte van 1451 meter (klim van 14,3 kilometer met gemiddeld stijgingspercentage van 6%). Na de Fuji-ronde eindigde de race op de Fuji Speedway, normaliter gebruikt voor motorsport, direct aan de voet van de berg. Uitsluitend de mannen doen bij de Fuji Speedway ook nog de Mikunipas aan, een klim van bijna 7 kilometer met een gemiddeld stijgingspercentage van 10,6% met uitschieters tot aan de 20%.^[9] Bij de wegwedstrijd voor vrouwen werd het lagergelegen deel van Fuji-san niet aangedaan: na het verlaten van westelijk Tokio werd direct naar de Speedway gereden.^[10]^[11]

Het parcours van de wegwedstrijd voor mannen was 234 kilometer lang en telde 4865 hoogtemeters. De wedstrijd voor vrouwen, daarentegen, was 137 kilometer lang en telde 2692 hoogtemeters. Dit verschil in niveau leidde direct na bekendmaking van het parcours tot onbegrip en kritiek onder renners.^[12]^[13]^[14]

Competitieschema[bewerken | brontekst bewerken]

Hieronder volgt het provisionele competitieschema van de wielersport op de Olympische Zomerspelen 2020. Het schema begint met de wegwedstrijd voor mannen, ingedeeld door het organisatiecomité op dag één om direct een indruk te kunnen geven van Tokio en omgeving.^[15] De precieze data voor de specifieke onderdelen van het baanwielrennen volgen later.^[16]

S	Kwalificaties/series	¼	Kwartfinale	½	Halve finales	F	Finale

Datum →	24	25	26	27	28	29	30		31		1	2		3		4		5		6		7		8
Onderdeel ↓	24	25	26	27	28	29	30		31		1	A	O	A	O	A	O	A	O	A	O	A	O	A	O
Baanwielrennen
Keirin (m)												nog niet bekend
Olympische sprint (m)
Omnium (m)
Koppelkoers (m)
Teamsprint (m)
Ploegenachtervolging (m)
Keirin (v)
Olympische sprint (v)
Omnium (v)
Koppelkoers (v)
Teamsprint (v)
Ploegenachtervolging (v)
BMX
BMX race (m)						S	¼	½	F
BMX freestyle (m)										S	F
BMX race (v)						S	¼	½	F
BMX freestyle (v)										S	F
Mountainbiken
Mountainbike (m)			F
Mountainbike (v)				F
Wegwielrennen
Wegwedstrijd (m)	F
Tijdrit (m)					F
Wegwedstrijd (v)		F
Tijdrit (v)					F

Medailles[bewerken | brontekst bewerken]

Baan[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel	1 Goud		2 Zilver		3 Brons
Keirin (m)	GBR	Jason Kenny	MAS	Azizulhasni Awang	NED	Harrie Lavreysen
Olympische sprint (m)	NED	Harrie Lavreysen	NED	Jeffrey Hoogland	GBR	Jack Carlin
Koppelkoers (m)	DEN	Lasse Norman Hansen Michael Mørkøv	GBR	Ethan Hayter Matthew Walls	FRA	Donavan Grondin Benjamin Thomas
Omnium (m)	GBR	Matthew Walls	NZL	Campbell Stewart	ITA	Elia Viviani
Ploegachtervolging (m)	ITA	Simone Consonni Filippo Ganna Francesco Lamon Jonathan Milan	DEN	Lasse Norman Hansen Niklas Larsen Frederik Madsen Rasmus Pedersen	AUS	Leigh Howard Kelland O'Brien Alexander Porter Lucas Plapp Sam Welsford
Team sprint (m)	NED	Roy van den Berg Matthijs Büchli Jeffrey Hoogland Harrie Lavreysen	GBR	Jack Carlin Jason Kenny Ryan Owens	FRA	Florian Grengbo Rayan Helal Sébastien Vigier

Keirin (v)	NED	Shanne Braspennincx	NZL	Ellesse Andrews	CAN	Lauriane Genest
Olympische sprint (v)	CAN	Kelsey Mitchell	UKR	Olena Starikova	HKG	Lee Wai Sze
Koppelkoers (v)	GBR	Katie Archibald Laura Kenny	DEN	Amalie Dideriksen Julie Leth	ROC	Goelnaz Chatoentseva Maria Novolodskaja
Omnium (v)	USA	Jennifer Valente	JPN	Yumi Kajihara	NED	Kirsten Wild
Ploegachtervolging (v)	GER	Franziska Brauße Lisa Brennauer Lisa Klein Mieke Kröger	GBR	Katie Archibald Elinor Barker Neah Evans Laura Kenny Josie Knight	USA	Chloé Dygert Megan Jastrab Jennifer Valente Emma White Lily Williams
Team sprint (v)	CHN	Bao Shanju Zhong Tianshi	GER	Lea Sophie Friedrich Emma Hinze	ROC	Darja Sjmeleva Anastasia Vojnova

BMX[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel	1 Goud		2 Zilver		3 Brons
Freestyle (m)	AUS	Logan Martin	VEN	Daniel Dhers	GBR	Declan Brooks
Race (m)	NED	Niek Kimmann	GBR	Kye Whyte	COL	Carlos Ramírez

Freestyle (v)	GBR	Charlotte Worthington	USA	Hannah Roberts	SUI	Nikita Ducarroz
Race (v)	GBR	Bethany Shriever	COL	Mariana Pajón	NED	Merel Smulders

Mountainbike[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel	1 Goud		2 Zilver		3 Brons
Mannen	GBR	Tom Pidcock	SUI	Mathias Flückiger	ESP	David Valero

Vrouwen	SUI	Jolanda Neff	SUI	Sina Frei	SUI	Linda Indergand

Weg[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel	1 Goud		2 Zilver		3 Brons
Tijdrit (m)	SLO	Primož Roglič	NED	Tom Dumoulin	AUS	Rohan Dennis
Wegwedstrijd (m)	ECU	Richard Carapaz	BEL	Wout van Aert	SLO	Tadej Pogačar

Tijdrit (v)	NED	Annemiek van Vleuten	SUI	Marlen Reusser	NED	Anna van der Breggen
Wegwedstrijd (v)	AUT	Anna Kiesenhofer	NED	Annemiek van Vleuten	ITA	Elisa Longo Borghini

Medaillespiegel[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats	Land	NOC	1 Goud	2 Zilver	3 Brons	Totaal
1	Groot-Brittannië	GBR	6	4	2	12
2	Nederland	NED	5	3	4	12
3	Zwitserland	SUI	1	3	2	6
4	Denemarken	DEN	1	2	0	3
5	Verenigde Staten	USA	1	1	1	3
6	Duitsland	GER	1	1	0	2
7	Australië	AUS	1	0	2	3
7	Italië	ITA	1	0	2	3
9	Canada	CAN	1	0	1	2
9	Slovenië	SLO	1	0	1	2
11	China	CHN	1	0	0	1
	Ecuador	ECU	1	0	0	1
	Oostenrijk	AUT	1	0	0	1
14	Nieuw-Zeeland	NZL	0	2	0	2
15	Colombia	COL	0	1	1	2
16	België	BEL	0	1	0	1
	Japan	JPN	0	1	0	1
	Maleisië	MAS	0	1	0	1
	Oekraïne	UKR	0	1	0	1
	Venezuela	VEN	0	1	0	1
21	Frankrijk	FRA	0	0	2	2
21	Russische ploeg	ROC	0	0	2	2
23	Hongkong	HKG	0	0	1	1
23	Spanje	ESP	0	0	1	1
Totaal			22	22	22	66

Bronnen, noten en/of referenties

↑ ^a ^b (en) Official programme of the Olympic Games Tokyo 2020 op de officiële website van de Olympische Zomerspelen 2020
↑ (en) BMX freestyle will bring a "fresh look" to the Olympic Games Tokyo 2020. Olympic (27 juli 2017).
↑ (en) Chris Marshall-Bell, Madison confirmed to feature at the 2020 Tokyo Olympics. Cycling Weekly (9 juni 2017).
↑ (en) Olympic Venue: Heritage Zone & Tokyo Bay Zone op de officiële website van de Olympische Zomerspelen 2020
↑ ^a ^b (en) IOC approves switch of cycling venues for Tokyo Olympics. USA Today (9 december 2015).
↑ (en) Tom O'Brien, Cycling at the Tokyo Olympic Games – Mountain bike cross-country. British Cycling (24 juni 2016).
↑ (en) IOC approves switch of cycling venues for 2020 Tokyo Olympics. The Japan Times (9 december 2015). Gearchiveerd op 16 augustus 2018. Geraadpleegd op 16 augustus 2018.
↑ (en) Tokyo 2020 - Challenging cycling road race courses revealed. UCI (9 augustus 2018).
↑ Olympisch parcours in Tokio geknipt voor klimmers. Algemeen Dagblad (9 augustus 2018).
↑ (en) Official course map and profile (Road Race — Men) op de officiële website van de UCI
↑ (en) Official course map and profile (Road Race — Women) op de officiële website van de UCI
↑ Annemiek van Vleuten teleurgesteld in parcours Olympische Spelen. Omroep Gelderland (10 augustus 2018).
↑ (en) Michelle Arthurs-Brennan, Riders respond to women’s Olympic road race route which ‘does not signal equality’. Cycling Weekly (10 augustus 2018).
↑ (en) Stephanie Constand, Faster, higher, stronger? Not in Olympic women’s road cycling. The Guardian (14 augustus 2018).
↑ (en) Tokyo 2020 Unveils Action-Packed Olympic Competition Schedule. Tokyo 2020 (18 juli 2018).
↑ (en) Olympic Competition Schedule op de officiële website van de Olympische Zomerspelen 2020

[programma-1] (en) Official programme of the Olympic Games Tokyo 2020 op de officiële website van de Olympische Zomerspelen 2020

[2] (en) BMX freestyle will bring a "fresh look" to the Olympic Games Tokyo 2020. Olympic (27 juli 2017).

[3] (en) Chris Marshall-Bell, Madison confirmed to feature at the 2020 Tokyo Olympics. Cycling Weekly (9 juni 2017).

[4] (en) Olympic Venue: Heritage Zone & Tokyo Bay Zone op de officiële website van de Olympische Zomerspelen 2020

[USAToday-5] (en) IOC approves switch of cycling venues for Tokyo Olympics. USA Today (9 december 2015).

[6] (en) Tom O'Brien, Cycling at the Tokyo Olympic Games – Mountain bike cross-country. British Cycling (24 juni 2016).

[7] (en) IOC approves switch of cycling venues for 2020 Tokyo Olympics. The Japan Times (9 december 2015). Gearchiveerd op 16 augustus 2018. Geraadpleegd op 16 augustus 2018.

[8] (en) Tokyo 2020 - Challenging cycling road race courses revealed. UCI (9 augustus 2018).

[9] Olympisch parcours in Tokio geknipt voor klimmers. Algemeen Dagblad (9 augustus 2018).

[10] (en) Official course map and profile (Road Race — Men) op de officiële website van de UCI

[11] (en) Official course map and profile (Road Race — Women) op de officiële website van de UCI

[12] Annemiek van Vleuten teleurgesteld in parcours Olympische Spelen. Omroep Gelderland (10 augustus 2018).

[13] (en) Michelle Arthurs-Brennan, Riders respond to women’s Olympic road race route which ‘does not signal equality’. Cycling Weekly (10 augustus 2018).

[14] (en) Stephanie Constand, Faster, higher, stronger? Not in Olympic women’s road cycling. The Guardian (14 augustus 2018).

[15] (en) Tokyo 2020 Unveils Action-Packed Olympic Competition Schedule. Tokyo 2020 (18 juli 2018).

[16] (en) Olympic Competition Schedule op de officiële website van de Olympische Zomerspelen 2020

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]