Volleybal op de Olympische Zomerspelen 2020

Volleybal op de Olympische Zomerspelen 2020
Gehouden in Vlag van Japan Tokio
Jaar 2021
Data 24 juli – 8 augustus
Sport volleybal
Accommodatie(s) Ariake Arena (zaal)
Shiokazepark (beach)
Deelnemers 384
Evenementen 4
Vorige: 2016     Volgende: 2024
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Volleybal op de
Olympische Zomerspelen 2020
Beachmannenvrouwen
Zaalmannenvrouwen
In het Shiokazepark (2007) werd een tijdelijk stadion gebouwd voor de beachvolleybalwedstrijden.
De Ariake Arena (2019) was de speellocatie voor het zaalvolleybal.
Ariake Arena van binnen

Volleybal is een van de sporten die werd beoefend tijdens de Olympische Zomerspelen 2020 in Tokio. Het deelnemersveld bestond in totaal uit 384 atleten, verspreid over vier evenementen. Aan het beachvolleybal deden zowel bij de mannen als de vrouwen 24 tweetallen mee; aan beide zaalvolleybaltoernooien namen twaalf nationale ploegen van twaalf spelers deel.[1] De onderdelen vonden plaats in Rinkai-fukutoshin in de Baai van Tokio. De wedstrijden van het beachvolleybal werden gehouden in het Shiokazepark op het eiland Odaiba, terwijl de Ariake Arena in het gelijknamige district de speellocatie voor het zaalvolleybal was.

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Beachvolleybal[bewerken | brontekst bewerken]

Bij zowel de mannen als de vrouwen waren er 24 plaatsen voor het olympisch beachvolleybaltoernooi. Elk Nationaal Olympisch Comité (NOC) mocht per evenement maximaal twee teams afvaardigen. Gastland Japan was verzekerd van de deelname van minimaal een tweetal aan beide evenementen. De overige 23 plaatsen waren open voor kwalificatie waarbij een quotaplaats voor een NOC gold en niet voor een afzonderlijk team. Bij de wereldkampioenschappen in Hamburg en het internationaal olympisch kwalificatietoernooi in Haiyang waren in 2019 respectievelijk één en twee quotaplaatsen te verdienen. Vijftien quotaplaatsen werden vergeven op basis van de olympische ranglijst per 15 juni 2020 en de resterende vijf plaatsen waren te verdienen bij de continentale olympische kwalificatietoernooien.[2]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi Datum Locatie Plaatsen Gekwalificeerd
Gastland 7 september 2013 1 Vlag van Japan Japan
Wereldkampioenschappen beachvolleybal 28 juni – 7 juli 2019 Vlag van Duitsland Hamburg 1 Vlag van Rusland Russische ploeg
Internationaal olympisch kwalificatietoernooi 18 – 22 september 2019 Vlag van China Haiyang 2 Vlag van Italië Italië
Vlag van Letland Letland
Olympische ranglijst 13 juni 2021 15 Vlag van Noorwegen Noorwegen
Vlag van Qatar Qatar
Vlag van Brazilië Brazilië
Vlag van Polen Polen
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Brazilië Brazilië
Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Rusland Russische ploeg
Vlag van Tsjechië Tsjechië
Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten
Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten
Vlag van Spanje Spanje
Vlag van Polen Polen
Vlag van Italië Italië
Vlag van Chili Chili
Olympisch kwalificatietoernooi AVC 21 – 27 juni 2021 Vlag van Thailand Nakhon Pathom 1 Vlag van Australië Australië
Olympisch kwalificatietoernooi CAVB Vlag van Marokko Agadir 1 Vlag van Marokko Marokko
Olympisch kwalificatietoernooi CEV Vlag van Nederland Den Haag 1 Vlag van Zwitserland Zwitserland
Olympisch kwalificatietoernooi CSV Vlag van Chili Santiago 1 Vlag van Argentinië Argentinië
Olympisch kwalificatietoernooi NORCECA Vlag van Mexico Colima 1 Vlag van Mexico Mexico
Totaal 24

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi Datum Locatie Plaatsen Gekwalificeerd
Gastland 7 september 2013 1 Vlag van Japan Japan
Wereldkampioenschappen beachvolleybal 28 juni – 7 juli 2019 Vlag van Duitsland Hamburg 1 Vlag van Canada Canada
Internationaal olympisch kwalificatietoernooi 18 – 22 september 2019 Vlag van China Haiyang 2 Vlag van Letland Letland
Vlag van Spanje Spanje
Olympische ranglijst 13 juni 2021 15 Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten
Vlag van Brazilië Brazilië
Vlag van Brazilië Brazilië
Vlag van Australië Australië
Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten
Vlag van Zwitserland Zwitserland
Vlag van Rusland Russische ploeg
Vlag van Canada Canada
Vlag van Zwitserland Zwitserland
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van China China
Vlag van Tsjechië Tsjechië
Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Italië Italië
Olympisch kwalificatietoernooi AVC 21 – 27 juni 2021 Vlag van Thailand Nakhon Pathom 1 Vlag van China China
Olympisch kwalificatietoernooi CAVB Vlag van Marokko Agadir 1 Vlag van Kenia Kenia
Olympisch kwalificatietoernooi CEV Vlag van Nederland Den Haag 1 Vlag van Nederland Nederland
Olympisch kwalificatietoernooi CSV Vlag van Paraguay Asuncion 1 Vlag van Argentinië Argentinië
Olympisch kwalificatietoernooi NORCECA Vlag van Mexico Colima 1 Vlag van Cuba Cuba
Totaal 24

Zaalvolleybal[bewerken | brontekst bewerken]

Bij zowel de mannen als de vrouwen waren er twaalf plaatsen voor het olympisch zaalvolleybaltoernooi. Gastland Japan was verzekerd van deelname aan beide evenementen. De overige elf plaatsen werden opgevuld door de zes winnaars van de internationale olympische kwalificatietoernooien en de vijf winnaars van de continentale olympische kwalificatietoernooien.[3]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi Datum Locatie Plaatsen Gekwalificeerd
Gastland 7 september 2013 1 Vlag van Japan Japan
Internationaal olympisch kwalificatietoernooi I 9 – 11 augustus 2019 Vlag van Bulgarije Varna 1 Vlag van Brazilië Brazilië
Internationaal olympisch kwalificatietoernooi II Vlag van Nederland Rotterdam 1 Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten
Internationaal olympisch kwalificatietoernooi III Vlag van Italië Bari 1 Vlag van Italië Italië
Internationaal olympisch kwalificatietoernooi IV Vlag van Polen Gdańsk / Sopot 1 Vlag van Polen Polen
Internationaal olympisch kwalificatietoernooi V Vlag van Rusland Sint-Petersburg 1 Vlag van Rusland Russische ploeg
Internationaal olympisch kwalificatietoernooi VI Vlag van China Ningbo 1 Vlag van Argentinië Argentinië
Olympisch kwalificatietoernooi AVC 7 – 12 januari 2020 Vlag van China Jiangmen 1 Vlag van Iran Iran
Olympisch kwalificatietoernooi CAVB 7 – 11 januari 2020 Vlag van Egypte Caïro 1 Vlag van Tunesië Tunesië
Olympisch kwalificatietoernooi CEV 5 – 10 januari 2020 Vlag van Duitsland Berlijn 1 Vlag van Frankrijk Frankrijk
Olympisch kwalificatietoernooi CSV 10 – 12 januari 2020 Vlag van Chili Santiago 1 Vlag van Venezuela Venezuela
Olympisch kwalificatietoernooi NORCECA 10 – 12 januari 2020 Vlag van Canada Vancouver 1 Vlag van Canada Canada
Totaal 12

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi Datum Locatie Plaatsen Gekwalificeerd
Gastland 7 september 2013 1 Vlag van Japan Japan
Internationaal olympisch kwalificatietoernooi I 2 – 4 augustus 2019 Vlag van Polen Wrocław 1 Vlag van Servië Servië
Internationaal olympisch kwalificatietoernooi II Vlag van China Ningbo 1 Vlag van China China
Internationaal olympisch kwalificatietoernooi III Vlag van Verenigde Staten Shreveport / Bossier City 1 Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten
Internationaal olympisch kwalificatietoernooi IV Vlag van Brazilië Uberlândia 1 Vlag van Brazilië Brazilië
Internationaal olympisch kwalificatietoernooi V Vlag van Rusland Kaliningrad 1 Vlag van Rusland Russische ploeg
Internationaal olympisch kwalificatietoernooi VI Vlag van Italië Catania 1 Vlag van Italië Italië
Olympisch kwalificatietoernooi AVC 6 – 12 januari 2020 Vlag van Thailand Nakhon Ratchasima 1 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
Olympisch kwalificatietoernooi CAVB 4 – 9 januari 2020 Vlag van Kameroen Yaoundé 1 Vlag van Kenia Kenia
Olympisch kwalificatietoernooi CEV 5 – 12 januari 2020 Vlag van Nederland Apeldoorn 1 Vlag van Turkije Turkije
Olympisch kwalificatietoernooi CSV 7 – 9 januari 2020 Vlag van Colombia Bogotá 1 Vlag van Argentinië Argentinië
Olympisch kwalificatietoernooi NORCECA 9 – 12 januari 2020 Vlag van Dominicaanse Republiek Santo Domingo 1 Vlag van Dominicaanse Republiek Dominicaanse Republiek
Totaal 12

Competitieschema[bewerken | brontekst bewerken]

Hieronder volgt het competitieschema van het volleybal op de Olympische Zomerspelen 2020.[4] Beide onderdelen vingen op 24 juli 2021 aan met wedstrijden in de groepsfase. De finales voor het beach- en zaalvolleybal waren respectievelijk op 6 en 7 augustus en op 7 en 8 augustus 2021.

GF Groepsfase Achtste finale ¼ Kwartfinale ½ Halve finale T Troostfinale F Finale
Datum → 24 25 26 27 28 29 30 31 1 2 3 4 5 6 7 8
Onderdeel ↓
Beach
Mannen GF GF GF GF GF GF GF GF ¼ ½ T F
Vrouwen GF GF GF GF GF GF GF GF ¼ ½ T F
Zaal
Mannen GF GF GF GF GF ¼ ½ T F
Vrouwen GF GF GF GF GF ¼ ½ T F

Medailles[bewerken | brontekst bewerken]

Beachvolleybal[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel Goud Zilver Brons
Mannen Vlag van Noorwegen NOR Anders Mol
Christian Sørum
Vlag van Rusland ROC Vjatsjeslav Krasilnikov
Oleg Stojanovski
Vlag van Qatar QAT Cherif Younousse
Ahmed Tijan
Vrouwen Vlag van Verenigde Staten USA April Ross
Alix Klineman
Vlag van Australië AUS Taliqua Clancy
Mariafe Artacho del Solar
Vlag van Zwitserland SUI Anouk Vergé-Dépré
Joana Heidrich

Zaalvolleybal[bewerken | brontekst bewerken]

Onderdeel Goud Zilver Brons
Mannen Vlag van Frankrijk Frankrijk Vlag van Rusland Russische ploeg Vlag van Argentinië Argentinië
Vrouwen Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten Vlag van Brazilië Brazilië Vlag van Servië Servië

Medaillespiegel[bewerken | brontekst bewerken]

 Plaats  Land NOC Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons Totaal
1 Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten USA 2 0 0 2
2 Vlag van Frankrijk Frankrijk FRA 1 0 0 1
Vlag van Noorwegen Noorwegen NOR 1 0 0 1
4 Vlag van Rusland Russische ploeg ROC 0 2 0 2
5 Vlag van Brazilië Brazilië BRA 0 1 0 1
Vlag van Australië Australië AUS 0 1 0 1
7 Vlag van Argentinië Argentinië ARG 0 0 1 1
Vlag van Servië Servië SRB 0 0 1 1
Vlag van Qatar Qatar QAT 0 0 1 1
Vlag van Zwitserland Zwitserland SUI 0 0 1 1
Totaal 4 4 4 12

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

  • (en) Volleybal op de officiële website van de Olympische Zomerspelen 2020