Omega European Masters

Zwitsers Open
Omega European Masters
Omega European Masters
Plaats Crans-Montana, Vlag van Zwitserland Zwitserland
Oprichting 1923
Golfbaan Golf Club Crans-sur-Sierre
Par 71
Lengte 6.292 m
Tour(s) Europese PGA Tour
Aziatische PGA Tour
Datum september
Portaal  Portaalicoon   Golf

Het Omega European Masters (voorheen Zwitsers Open) is een jaarlijkse golfwedstrijd voor golfprofessionals en amateurs. Het toernooi maakt sinds 1972 deel uit van de Europese Tour.

De golfbanen[bewerken | brontekst bewerken]

Hole 7

De oudste golfbaan van Crans heeft 18 holes die op de zuidhelling liggen en een mooi uitzicht hebben over de vallei, links naar de Matterhorn en rechts naar de Mont Blanc. Hij werd vroeger de Plan-Bramois genoemd, maar Severiano Ballesteros heeft zijn naam eraan verleend, nadat hij wat bunkers had veranderd en twee waterhindernissen had laten aanbrengen.

Het Open[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste edities van dit toernooi heeft plaatsgevonden op de Engadine Golf Club, de Golf Club de Lausanne, de Lucerne Golf Club en een keer op de Zürich Golf & Country Club. Sinds 1939 wordtu het altijd gehouden in Crans-sur-Sierre, tegenwoordig Crans-Montana, in het kanton Valais. Dit komt, omdat degene die het jarenlang heeft georganiseerd, de heer Gaston Barras is. Hij was burgemeester van Crans, tevens voorzitter van de golfclub en eigenaar van een groot onroerendgoedbedrijf, en hij wilde Crans op deze manier in de schijnwerpers zetten.

Dit toernooi wordt sinds 1983 gehouden in het eerste weekend van september. Hoewel het meestal mooi weer is, is er ook weleens dichte mist of nachtvorst, want Crans ligt in de Alpen op een hoogte van 1500 meter. Het is een van de wedstrijden waar spelers altijd graag heen gaan vanwege de dorpse gezelligheid. Ze logeren in kleine hotels, eten in kleine restaurants. Een andere sfeer dan bij de meeste wedstrijden.

In de jaren dat er nog meer spelers dan caddies waren, kwam er altijd een bus met schoolkinderen uit het dal om de spelers te helpen. De baan heeft een par van 71.

Kwalificatietoernooi[bewerken | brontekst bewerken]

De Memorial Olivier Barras wordt in juni gespeeld en de beste professional en de beste amateur worden uitgenodigd voor het Open. De drie amateurs van het winnende Pro-Am team mogen meespelen in de Silver Pro-Am die op de maandag voor het Open gespeeld wordt.

De winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

In 1977 was Severiano Ballesteros met 20 jaar de jongste winnaar van het toernooi. In 2000 was Eduardo Romero met 46 jaar de oudste winnaar van het toernooi. De winnaar krijgt een rode blazer. De huidige trofee dateert uit 1983.

Jaar Baan Naam Score Informatie
Swiss Open
1923 Engadine Vlag van Schotland Alec Ross 149 De Engadine GC was de oudste golfclub van Zwitserland
1924 Engadine Vlag van Engeland Percy Boomer 150
1925 Engadine Vlag van Schotland Alec Ross 148
1926 Luzern Vlag van Schotland Alec Ross 145 eerste drievoudige winnaar
1927 niet gespeeld
1928 niet gespeeld
1929 Luzern Vlag van Engeland Alex Wilson 142
1930 Engadine Vlag van Frankrijk Auguste Boyer 150
1931 Luzern Vlag van Frankrijk Marcel Dallemagne 145
1932 niet gespeeld
1933 niet gespeeld
1934 Lausanne Vlag van Frankrijk Auguste Boyer 133
1935 Lausanne Vlag van Frankrijk Auguste Boyer 137 tweede drievoudige winnaar
1936 Lausanne Vlag van Engeland M Francis (Am) 134
1937 Engadine-Samedan Vlag van Frankrijk Marcel Dallemagne 138
1938 Zürich Zumikon Vlag van Frankrijk Jean Saubaber 139
1939 Crans Vlag van Frankrijk Fifi Cavalo 273 −15
1940-1947: niet gespeeld
1948 Crans Vlag van Italië Ugo Grappasonni 285 −3
1949 Crans Vlag van Frankrijk Marcel Dallemagne 270 −18
1950 Crans Vlag van Italië Aldo Casera 276 −12
1951 Crans Vlag van Schotland Eric C Brown 267 −21
1952 Crans Vlag van Italië Ugo Grappasonni 267 −21
1953 Crans Vlag van België Flory van Donck 267 −21
1954 Crans Vlag van Zuid-Afrika Bobby Locke 276 −12
1955 Crans Vlag van België Flory van Donck 277 −11
1956 Crans Vlag van Wales Dai Rees 277 −11
1957 Crans Vlag van Italië Alfonso Angelini 270 −18
1958 Crans Vlag van Engeland Ken Bousfield 272 −16 Flory van Donck werd 2de met 273, Donald Swaelens T15 met 287, Arthur de Vulder 38ste met 303.
1959 Crans Vlag van Wales Dai Rees 274 −14 Flory van Donck T11 met 285, Donald Swaelens T13 met 286, Arthur de Vulder T24 met 292, Douglas Rudduck 28ste met 295, B Grafton 38ste met 303.
1960 Crans Vlag van Zuid-Afrika Harold Henning 270 −18 Flory van Donck werd T5 met 277, Arthur de Vulder 22ste met 292, ze speelden dat jaar samen de World Cup.
1961 Crans Vlag van Australië Kel Nagle 268 −20 Flory van Donck werd T5 met 277, Donald Swaelens 27ste met 292, Olivier Barras was beste amateur.
1962 Crans Vlag van Nieuw-Zeeland Bob Charles 272 −16 play-off tussen Bob Charles, Flory van Donck en P Butler; Martin Roesink werd T38.
Beste amateur was weer Olivier Barras.
1963 Crans Vlag van Wales Dai Rees 278 −10 derde drievoudige winnaar; play-off gewonnen van Harold Henning, Flory van Donck werd T23.
1964 Crans Vlag van Zuid-Afrika Harold Henning 276 −12 vierde drievoudige winnaar; Flory van Donck werd 4de.
1965 Crans Vlag van Zuid-Afrika Harold Henning 208 −8 Flory van Donck werd 13de met 219, Donald Swaelens 14de met 220.
1966 Crans Vlag van Italië Alfonso Angelini 271 −17 Flory van Donck werd 6de met 282, Martin Roesink 8ste met 284, Donald Swaelens 15de met 286, Tom O'Mahoney miste met een score van 156 de cut.
1967 Crans Vlag van Australië Randall Vines 272 −16 Flory van Donck werd 4de met 276, Donald Swaelens 15de met 282.
1968 Crans Vlag van Italië Roberto Bernardini 272 −16 play-off gewonnen van Randall Vines, Henning en Martin Roesink, die 4de werd, Jan Dorrestein werd T18 met 285, B. Devetta uit Nederland miste de cut. Devetta woont weer in Devon en speelt seniorentoernooien (2014).
1969 Crans Vlag van Italië Roberto Bernardini 277 −11 Donald Swaelens werd 4de met 282, Flory van Donck en Jan Dorrestein werden 22ste met 290, ; Piet Witte, B. Lyon en V.F. Smitt uit Nederland en E. Washer uit België misten de cut.
1970 Crans Vlag van Australië Graham Marsh 274 −14 record, er waren 170 deelnemers. Donald Swaelens werd 2de met 274, Flory van Donck 26ste met 290.
1971 Crans Vlag van Engeland Peter Townsend 270 −18 Record: rookie Baldovino Dassu maakte ronde van 60, het wordt erkend als de eerste ronde van 60 in de geschiedenis van de Europese Tour, hoewel de Tour alleen nog maar op papier bestond.
1972 Crans Vlag van Australië Graham Marsh 270 −18
1973 Crans Vlag van Zuid-Afrika Hugh Baiocchi 286 −2
1974 Crans Vlag van Nieuw-Zeeland Bob Charles 283 −5
1975 Crans Vlag van Zuid-Afrika Dale Hayes 273 −15
1976 Crans Vlag van Spanje Manuel Piñero 282 −6
1977 Crans Vlag van Spanje Severiano Ballesteros 281 −7 jongste winnaar, hij was 20 jaar en 99 dagen.
1978 Crans Vlag van Spanje Severiano Ballesteros 280 −8
1979 Crans Vlag van Zuid-Afrika Hugh Baiocchi 283 −5
1980 Crans Vlag van Zimbabwe Nick Price 267 −21 eerste overwinning buiten de Sunshine Tour
1981 Crans Vlag van Spanje Manuel Piñero po 277 −11 Piñero won play-off van Tony Johnstone en Antonio Garrido
Ebel Swiss Open
1982 Crans Vlag van Wales Ian Woosnam 272 −16 zijn eerste overwinning op de Europese Tour.
Ebel European Masters
1983 Crans Vlag van Engeland Nick Faldo 268 −20
1984 Crans Vlag van Canada Jerry Anderson 261 −27 Record: laagste score over 72 holes
1985 Crans Vlag van Verenigde Staten Craig Stadler 267 −21 Roger Chapman begon met een ronde van 61, maar eindigde op de 6de plaats.
1986 Crans Vlag van Spanje José María Olazabal 262 −26 eerste overwinning op de Europese Tour. Anders Forsbrand en Gordon J. Brand vestigden tijdens ronde 3 een nieuw baanrecord van 63.
1987 Crans Vlag van Zweden Anders Forsbrand 263 −25
1988 Crans Vlag van Engeland Chris Moody 268 −20
1989 Crans Vlag van Spanje Severiano Ballesteros 274 −14 vijfde drievoudige winnaar.
1990 Crans Vlag van Noord-Ierland Ronan Rafferty 268 −20 prijzengeld CHF 1.150.000, waarvan CHF 191.590 voor de winnaar was.
Ebel gaf de winnaar een horloge van CHF 15000, David Gilford kreeg een zwart Ebel horloge omdat hij met 64 de beste ronde had gespeeld.
Canon European Masters
1991 Crans Vlag van Zuid-Afrika Jeff Hawkes 268 −20 zelfde prijzengeld. De winnaar kreeg ook een Canon faxmachine; Colin Montgomerie begon met een ronde van 63 en deze laagste ronde werd beloond met een Canon video camera.
1992 Crans Vlag van Engeland Jamie Spence 271 −17 Record: Jamie Spence maakte ook ronde van 60. Aan het begin van de laatste ronde had hij een achterstand van 10 slagen op de leider.
1993 Crans Vlag van Engeland Barry Lane 270 −18
1994 Crans Vlag van Argentinië Eduardo Romero 266 −22
1995 Crans Vlag van Zweden Mathias Grönberg 270 −18
1996 Crans Vlag van Schotland Colin Montgomerie 264 −24
1997 Crans Vlag van Italië Costantino Rocca 270 −18
1998 Crans Vlag van Duitsland Sven Strüver po 267 −21 Strüver won play-off van Patrik Sjöland
1999 Crans Vlag van Engeland Lee Westwood 274 −14
2000 Crans Vlag van Argentinië Eduardo Romero 265 −23
Omega European Master
2001 Crans Vlag van Argentinië Ricardo González 272 −16
2002 Crans Vlag van Zweden Robert Karlsson 274 −14
2003 Crans Vlag van Zuid-Afrika Ernie Els 271 −17 hole-in-one door Alexandre Chopard op hole 16
2004 Crans Vlag van Engeland Luke Donald 269 −19
2005 Crans Vlag van Spanje Sergio García 274 −14
2006 Crans Vlag van Wales Bradley Dredge 271 −17
2007 Crans Vlag van Australië Brett Rumford 272 −16 Rumford won de play-off van Phillip Archer
Tadd Fujikawa maakte een albatros op hole 9
2008 Crans Vlag van Frankrijk Jean-François Lucquin 275 −13
2009 Crans Vlag van Zweden Alexander Norén 268 −20
2010 Crans Vlag van Spanje Miguel Ángel Jiménez 268 −20
2011 Crans Vlag van Denemarken Thomas Bjørn 268 −20
2012 Crans Vlag van Schotland Richie Ramsay 272 −16
2013 Crans Vlag van Denemarken Thomas Bjørn 268 −20 play-off gewonnen van Craig Lee, die in ronde 3 het baanrecord had verbroken.
2014 Crans Vlag van Verenigde Staten David Lipsky po 262 −18 baan werd veranderd, de par werd 70.
2015 Crans 23-26 juli

Op initiatief van Omega, en goedgekeurd door beide PGA's, telt vanaf 2009 het Omega European Masters ook mee voor de Order of Merit van de Aziatische PGA Tour. Dat zal betekenen dat ieder jaar dertig spelers van de Aziatische Tour in Crans zullen meedoen, zoals dat in 2008 ook al het geval was.

Hole-in-ones[bewerken | brontekst bewerken]

Er werd twaalf keer een hole-in-one gemaakt tijdens de Europeans. Door Wayne Riley zelfs twee keer.

Jaar Speler Hole Ronde
1983 John Bland
8
4
1985 Andrew Oldcorn
8
3
1990 Armando Saavreda
8
1
1992 Manuel Piñero
3
3
1995 Wayne Riley
13
2
1999 Wayne Riley
3
3
1999 Domingo Hospital
8
4
2000 John Mellor
11
4
2003 Alexandre Chopard
16
1
2003 Patrik Sjöland
8
4
2004 Stephen Scahill
8
4
2007 Alessandro Tadini
3
2

Twee spelers maakten een albatros (een 2 op een par 5):

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]