The Open Championship

Claret Jug uit 1873
Willie Park sr. met de Championships-trofee: een gordel
Tom Morris met de trofee

The Open Championship wordt beschouwd als het oudste en meest prestigieuze golftoernooi van de wereld.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Het werd voor het eerst georganiseerd in oktober 1860 op Prestwick, en de eerste elf edities vonden op deze zelfde golfbaan plaats.

Na een jaar zonder toernooi werd in 1872 begonnen met een rotatiesysteem tussen verschillende golfbanen in Schotland. In 1886 stelde de Dalhousie Golf Club van Carnoustie de trofee ter beschikking. In 1894 was Royal St George's (nabij Sandwich in Kent) de eerste baan buiten Schotland waar het toernooi plaatsvond.

In 1892 werd het toernooi uitgebreid tot 72 holes. In dat jaar moesten toeschouwers voor het eerst entreegeld betalen. Dit was het enige toernooi waar twee keer een cut werd toegepast, na ronde 2 en na ronde 3. Dit werd pas na 1985 gereduceerd tot een enkele cut na de tweede ronde.

Omschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

The Open is een van de vier zogenaamde Majors in golf, en het enige dat in Europa plaatsvindt; de andere drie zijn de Masters, het US Open en het PGA Championship in de Verenigde Staten. Het Amerikaanse prijzengeld telt niet voor de Europese ranking.

De benaming "Open" betekent dat er zowel beroeps- als amateurspelers kunnen deelnemen.

Het toernooi wordt elk jaar in juli gehouden en verandert jaarlijks van locatie; bekende golfbanen die The Open hebben ontvangen zijn o.a.:

De week voor het Britse Open wordt altijd het Schotse Open gespeeld. Spelers die voor het Britse Open overkomen uit verre landen, kunnen dan een week acclimatiseren. Jarenlang werd het Dutch Open gespeeld in de week na het Britse Open, om op die manier spelers aan te kunnen trekken uit de Verenigde Staten en Australië.

Medailles[bewerken | brontekst bewerken]

Niet alleen de winnaar krijgt een prijs. Ieder jaar worden verschillende trofeeën uitgereikt:

  • De 'Challenge Belt' was de oorspronkelijke prijs voor de winnaar, en werd uitgereikt van 1860 - 1870, De laatste winnaar was Young Tom Morris, die hem driemaal achter elkaar won en toen mocht houden. In 1871 werd het Open niet gespeeld omdat er nog geen nieuwe prijs was bedacht. Op 11 september 1872 werd overeenstemming bereikt tussen Prestwick, the Honourable Company of Edinburgh Golfers en The Royal and Ancient Golf Club dat zij samen een nieuwe prijs zouden kopen. Tom Morris won het Open dat jaar en kreeg een medaille.
  • De nieuwe prijs, de 'Claret Jug', heet officieel 'The Golf Champion Trophy' en werd in Edinburg gemaakt. Het zilvermerk dateert uit 1873. Hij wordt sinds 1873 aan de winnaar uitgereikt, maar wordt nooit diens eigendom. De naam van Tom Morris is er in 1873 ingegraveerd samen met de naam van de winnaar van 1873, Tom Kidd.
    Er staat een replica van de Claret Jug in het Britse Golfmuseum.
  • De 'Gold medal' is voor de winnaar. Hij mag deze houden. Hij werd in 1872 voor het eerst uitgereikt, omdat de Claret Jug nog niet klaar was, maar sindsdien heeft iedere winnaar een gouden medaille gekregen. Als een speler het Open drie keer wint, krijgt hij een replica van de Claret Jug.
  • De 'Silver medal' is voor de beste amateur, en wordt sinds 1949 uitgereikt. Guy Wolstenholme eindigde op de 2de plaats, Justin Rose eindigde op de 4de plaats, Robert Reid Jack en Chris Wood op de 5de plaats en Joe Carr op de 8ste plaats; zij zijn de enige vijf amateurs die sinds 1949 in de top-10 eindigden.
  • De 'Bronze medal' is voor de andere amateurs die de laatste ronde spelen, en wordt sinds 1972 uitgereikt. Het gebeurt niet vaak dat er twee of meer amateurs zich voor het weekend kwalificeren. De bronzen medaille werd uitgereikt aan Ricky WIllison (1987), Robert Karlsson (1989), Phil Mickelson (1991), Sergio García en Didier De Vooght (1998), Matthew Richardson (2005), Eric Ramsay (2005), Edoardo Molinari (2005, 2006) en Thomas Sherreard (2008).
    In 1952 deden er tien amateurs mee waarvan er vijf het weekend haalden.

De Britse PGA heeft nog een aantal prijzen voor hun eigen leden:

  • De 'Ryle Memorial Medal' is voor de winnaar, als hij lid is van de Britse PGA. Deze wordt sinds 1901 uitgereikt.
  • De 'Braid Taylor Memorial Medal' is voor de beste Britse of Ierse speler die lid is van de Britse PGA. Deze wordt sinds 1966 uitgereikt.
  • De 'Tooting Bec Cup' is voor het lid van de Britse PGA die de laagste ronde heeft gemaakt. Hij of een van zijn ouders moet in het Verenigd Koninkrijk of in Ierland geboren zijn.

Spelers met de meeste overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

Stand: 2011

Winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

PO = winnaar na play-off

Jaar Baan Winnaar Score 1ste prijs Silver Medal
2023 Royal Liverpool Golf Club Vlag van Verenigde Staten Brian Harman 271 -13 € 3.600.000 Vlag van Zuid-Afrika Christo Lamprecht
2022 St Andrews Links Vlag van Australië Cameron Smith 268 -20 € 2.500.000 Vlag van Italië Filippo Celli
2021 Royal St George's Golf Club Vlag van Verenigde Staten Collin Morikawa 265 -15 € 2.070.000 Vlag van Duitsland Matthias Schmid
2020 niet gespeeld vanwege covid
2019 Royal Portrush Golf Club Vlag van Ierland Shane Lowry 269 -15 $ 1.935.000 =
2018 Carnoustie Golf Club Vlag van Italië Francesco Molinari 276 -8 € 1.625.387 Vlag van Schotland Sam Locke
2017 Royal Birkdale Golf Club Vlag van Verenigde Staten Jordan Spieth 268 -12 £1.419.777 Vlag van Engeland Alfie Plant
2016 Royal Troon Golf Club Vlag van Zweden Henrik Stenson 264 -20 £1.175.000 =
2015 St Andrews Links Vlag van Verenigde Staten Zach Johnson PO 273 -15 £1.150.000 Vlag van Verenigde Staten Jordan Niebrugge
2014 Royal Liverpool Golf Club Vlag van Noord-Ierland Rory McIlroy 271 -17
£975.000
=
2013 Muirfield Golf Links Vlag van Verenigde Staten Phil Mickelson 281
-3
£945.000
Vlag van Engeland Matthew Fitzpatrick
2012 Royal Lytham & St. Annes Golf Club Vlag van Zuid-Afrika Ernie Els 273
-7
£900.000
=
2011 Royal St George's Golf Club Vlag van Noord-Ierland Darren Clarke 275
-5
£900.000
Vlag van Engeland Tom Lewis
2010 St Andrews Links, Old Course Vlag van Zuid-Afrika Louis Oosthuizen 272
-16
£850.000
Vlag van Zuid-Korea Jin Jeong
2009 Turnberry Golf Club Vlag van Verenigde Staten Stewart Cink PO 278
-2
£750.000
Vlag van Italië Matteo Manassero
2008 Royal Birkdale Golf Club Vlag van Ierland Pádraig Harrington 283
+3
£750.000
Vlag van Engeland Chris Wood
2007 Carnoustie Vlag van Ierland Pádraig Harrington PO 277
-7
£750.000
Vlag van Noord-Ierland Rory McIlroy
2006 Royal Liverpool Golf Club Vlag van Verenigde Staten Tiger Woods 270
-18
£720.000
Vlag van Noorwegen Marius Thorp
2005 St Andrews Links, Old Course Vlag van Verenigde Staten Tiger Woods 274
-14
£720.000
Vlag van Schotland Lloyd Saltman
2004 Royal Troon Golf Club Vlag van Verenigde Staten Todd Hamilton PO 274
-10
£720.000
Vlag van Schotland Stuart Wilson
2003 Royal St George's Golf Club Vlag van Verenigde Staten Ben Curtis 283
-1
£700.000
=
2002 Muirfield Golf Links Vlag van Zuid-Afrika Ernie Els 278
-6
£700.000
=
2001 Royal Lytham & St. Annes Golf Club Vlag van Verenigde Staten David Duval 274
-10
£600.000
Vlag van Engeland David Dixon
2000 St Andrews Links, Old Course Vlag van Verenigde Staten Tiger Woods 269
-19
£500.000
=
1999 Carnoustie Vlag van Schotland Paul Lawrie 290
+6
£350.000
=
1998 Royal Birkdale Golf Club Vlag van Verenigde Staten Mark O'Meara 280
par
£300.000
Vlag van Engeland Justin Rose
1997 Royal Troon Golf Club Vlag van Verenigde Staten Justin Leonard 272
-12
£250.000
Vlag van Schotland Barclay Howard
1996 Royal Lytham & St. Annes Golf Club Vlag van Verenigde Staten Tom Lehman 271
-13
£200.000
Vlag van Verenigde Staten Tiger Woods
1995 St Andrews Links, Old Course Vlag van Verenigde Staten John Daly 282
-6
£125.000
Vlag van Engeland Steve Webster
1994 Turnberry Golf Club Vlag van Zimbabwe Nick Price 268
-12
£110.000
Vlag van Engeland Warren Bennett
1993 Royal St George's Vlag van Australië Greg Norman 267
-13
£100.000
Vlag van Engeland Iain Pyman
1992 Muirfield Golf Links Vlag van Engeland Nick Faldo 272
-12
£95.000
Vlag van Engeland Daren Lee
1991 Royal Birkdale Golf Club Vlag van Australië Ian Baker-Finch 272
-8
£90.000
Vlag van Engeland Jim Payne
1990 St Andrews Links, Old Course Vlag van Engeland Nick Faldo 270
-18
£85.000
=
1989 Royal Troon Golf Club Vlag van Verenigde Staten Mark Calcavecchia 275
-13
£80.000
Vlag van Engeland Russell Claydon
1988 Royal Lytham & St. Annes Golf Club Vlag van Spanje Seve Ballesteros 273
-11
£80.000
Vlag van Engeland Paul Broadhurst
1987 Muirfield Golf Links Vlag van Engeland Nick Faldo 279
-5
£75.000
Vlag van Wales Paul Mayo
1986 Turnberry Golf Club Vlag van Australië Greg Norman 280
par
£70.000
=
1985 Royal St George's Golf Club Vlag van Schotland Sandy Lyle 282
+2
£65.000
Vlag van Spanje José María Olazábal
1984 St Andrews Links, Old Course Vlag van Spanje Seve Ballesteros 276
-12
£55.000
=
1983 Royal Birkdale Golf Club Vlag van Verenigde Staten Tom Watson 275
-9
£40.000
=
1982 Royal Troon Golf Club Vlag van Verenigde Staten Tom Watson 284
-4
£32.000
Vlag van Verenigd Koninkrijk Malcolm Lewis
1981 Royal St George's Golf Club Vlag van Verenigde Staten Bill Rogers 276
-4
£25.000
Vlag van Verenigde Staten Hal Sutton
1980 Muirfield Golf Links Vlag van Verenigde Staten Tom Watson 271
-13
£25.000
Vlag van Verenigde Staten Jay Sigel
1979 Royal Lytham & St. Annes Golf Club Vlag van Spanje Seve Ballesteros 283
-1
£15.000
Vlag van Engeland Peter McEvoy
1978 St Andrews Links, Old Course Vlag van Verenigde Staten Jack Nicklaus 281
-7
£12.500
Vlag van Engeland Peter McEvoy
1977 Turnberry Golf Club Vlag van Verenigde Staten Tom Watson 268
-12
£10.000
=
1976 Royal Birkdale Golf Club Vlag van Verenigde Staten Johnny Miller 279
-9
£7500
=
1975 Carnoustie Vlag van Verenigde Staten Tom Watson PO 279
-5
£7500
=
1974 Royal Lytham & St. Annes Golf Club Vlag van Verenigde Staten Gary Player 282
-2
£5500
=
1973 Royal Troon Golf Club Vlag van Verenigde Staten Tom Weiskopf 276
-12
£5500
Vlag van Verenigde Staten Danny Edwards
1972 Muirfield Golf Links Vlag van Verenigde Staten Lee Trevino 278
-6
£5500
=
1971 Royal Birkdale Golf Club Vlag van Verenigde Staten Lee Trevino 278
-10
£5500
Vlag van Verenigd Koninkrijk Michael Bonallack
1970 St Andrews Links, Old Course Vlag van Verenigde Staten Jack Nicklaus PO 283
-5
£5250
Vlag van Verenigde Staten Steve Melnyk
1969 Royal Lytham & St. Annes Golf Club Vlag van Engeland Tony Jacklin 280
-4
£4250
Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Tupling
1968 Carnoustie Vlag van Zuid-Afrika Gary Player 289
+1
£3000
Vlag van Verenigd Koninkrijk Michael Bonallack
1967 Royal Liverpool Golf Club Vlag van Argentinië Roberto De Vicenzo 278
-10
£2100
=
1966 Muirfield Golf Links Vlag van Verenigde Staten Jack Nicklaus 286
+2
£2100
Vlag van Engeland Ronnie Shade
1965 Royal Birkdale Golf Club Vlag van Australië Peter Thomson 285
-3
£1750
Vlag van Verenigd Koninkrijk Michael Burgess
1964 St Andrews Links, Old Course Vlag van Verenigde Staten Tony Lema 279
-9
£1500
=
1963 Royal Lytham & St. Annes Golf Club Vlag van Nieuw-Zeeland Bob Charles PO 277
-7
£1500
=
1962 Royal Troon Golf Club Vlag van Verenigde Staten Arnold Palmer 276
-12
£1400
=
1961 Royal Birkdale Golf Club Vlag van Verenigde Staten Arnold Palmer 284
-4
£1400
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ronals White
1960 St Andrews Links, Old Course Vlag van Australië Kel Nagle 278
-10
£1250
Vlag van Verenigd Koninkrijk Guy Wolstenholme
1959 Muirfield Golf Links Vlag van Zuid-Afrika Gary Player 284
par
£1000
Vlag van Verenigd Koninkrijk Robert Reid Jack
1958 Royal Lytham & St. Annes Golf Club Vlag van Australië Peter Thomson PO 274
-10
£1000
Vlag van Ierland Joe Carr
1957 St Andrews Links, Old Course Vlag van Zuid-Afrika Bobby Locke 279
-9
£1000
Vlag van Verenigd Koninkrijk Robin Galloway
1956 Royal Liverpool Golf Club Vlag van Australië Peter Thomson 286
-2
£1000
Vlag van Ierland Joe Carr
1955 St Andrews Links, Old Course Vlag van Australië Peter Thomson 281
-7
£1000
Vlag van Verenigde Staten Joe Conrad
1954 Royal Birkdale Golf Club Vlag van Australië Peter Thomson 283
-5
£750
Vlag van Australië Peter Toogood
1953 Carnoustie Vlag van Verenigde Staten Ben Hogan 282
-6
£500
Vlag van Verenigde Staten Frank Stranahan
1952 Royal Lytham & St. Annes Golf Club Vlag van Zuid-Afrika Bobby Locke 287
-1
£300
Vlag van Verenigd Koninkrijk J W Jones
1951 Royal Portrush Golf Club Vlag van Engeland Max Faulkner 285
-3
£300
Vlag van Verenigde Staten Frank Stanahan
1950 Royal Troon Golf Club Vlag van Zuid-Afrika Bobby Locke 279
-9
£300
Vlag van Verenigde Staten Frank Stanahan
1949 Royal St George's Golf Club Vlag van Zuid-Afrika Bobby Locke 283
-5
£300
Vlag van Verenigde Staten Frank Stanahan
1948 Muirfield Golf Links Vlag van Engeland Henry Cotton 284
par
£150
1947 Royal Liverpool Golf Club Vlag van Noord-Ierland Fred Daly 293
+5
£150
1946 St Andrews Links, Old Course Vlag van Verenigde Staten Sam Snead 290
+2
£150
1940 t/m 1945 niet gespeeld vanwege WO-II
1939 St Andrews Links, Old Course Vlag van Engeland Richard Burton 290
£100
1938 Royal St George's Golf Club Vlag van Engeland Reg Whitcombe 295
£100
1937 Carnoustie Vlag van Engeland Henry Cotton 290
£100
1936 Royal Liverpool Golf Club Vlag van Engeland Alf Padgham 287
£100
1935 Muirfield Golf Links Vlag van Engeland Alf Perry 283
£100
1934 Royal St George's Golf Club Vlag van Engeland Henry Cotton 283
£100
1933 St Andrews Links, Old Course Vlag van Verenigde Staten Denny Shute 292
£100
1932 Prince's Golf Club Vlag van Verenigde Staten Gene Sarazen 283
£100
1931 Carnoustie Vlag van Verenigde Staten Tommy Armour 296
£100
1930 Royal Liverpool Golf Club Vlag van Verenigde Staten Bobby Jones 291
£100
1929 Muirfield Golf Links Vlag van Verenigde Staten Walter Hagen 292
£100
1928 Royal St George's Golf Club Vlag van Verenigde Staten Walter Hagen 292
£100
1927 St Andrews Links, Old Course Vlag van Verenigde Staten Bobby Jones (Am) 285
-
1926 Royal Lytham & St. Annes Golf Club Vlag van Verenigde Staten Bobby Jones (Am) 291
-
1925 Prestwick Golf Club Vlag van Verenigde Staten Jim Barnes 300
£75
1924 Royal Liverpool Golf Club Vlag van Verenigde Staten Walter Hagen 301
£75
1923 Royal Troon Golf Club, Old Course Vlag van Engeland Arthur Havers 295
£75
1922 Royal St George's Golf Club Vlag van Verenigde Staten Walter Hagen 300
£75
1921 St Andrews Links, Old Course Vlag van Verenigde Staten Jock Hutchison 296
£75
1920 Royal Cinque Ports Golf Club Vlag van Schotland George Duncan 303
£75
1915 t/m 1919 niet gespeeld vanwege WO-I
1914 Prestwick Golf Club Vlag van Engeland Harry Vardon 306
£50
1913 Royal Liverpool Golf Club Vlag van Engeland John Henry Taylor 304
£50
1912 Muirfield Golf Links Vlag van Engeland Edward Ray 295
£50
1911 Prestwick Golf Club Vlag van Engeland Harry Vardon 303
£50
1910 St Andrews Links, Old Course Vlag van Schotland James Braid 299
£50
1909 Royal Cinque Ports Golf Club Vlag van Engeland John Henry Taylor 291
£30
1908 Prestwick Golf Club Vlag van Schotland James Braid 291
£30
1907 Royal Liverpool Golf Club Vlag van Frankrijk Arnaud Massy 312
£30
1906 Prestwick Golf Club Vlag van Schotland James Braid 300
£30
1905 St Andrews Links, Old Course Vlag van Schotland James Braid 318
£30
1904 Royal St George's Golf Club Vlag van Schotland Jack White 296
£30
1903 Prestwick Golf Club Vlag van Engeland Harry Vardon 300
£30
1902 Royal Liverpool Golf Club Vlag van Schotland Alexander Herd 307
£30
1901 Muirfield Golf Links Vlag van Schotland James Braid 309
£30
1900 St Andrews Links, Old Course Vlag van Engeland John Henry Taylor 309
£30
1899 Prestwick Golf Club Vlag van Engeland Harry Vardon 310
£30
1898 Prestwick Golf Club Vlag van Engeland Harry Vardon 307
£30
1897 Royal Liverpool Golf Club Vlag van Engeland Harold Hilton (Am) 314
£30
1896 Prestwick Golf Club Vlag van Engeland Harry Vardon 316
£30
1895 St Andrews Links, Old Course Vlag van Engeland John Henry Taylor 332
£30
1894 Royal St George's Golf Club Vlag van Engeland John Henry Taylor 326
£30
1893 Prestwick Golf Club Vlag van Schotland Willie Auchterlonie 322
£30
1892 Muirfield Golf Links Vlag van Engeland Harold Hilton (Am) 305
-
1891 St Andrews Links, Old Course Vlag van Schotland Hugh Kirkaldy 166
£10
1890 Prestwick Golf Club Vlag van Engeland John Ball jr. (Am) 164
-
1889 Musselburgh Links Vlag van Schotland Willie Park jr. 155
£8
1888 St Andrews Links, Old Course Vlag van Schotland Jack Burns 171
£10
1887 Prestwick Golf Club Vlag van Schotland Willie Park jr. 161
£10
1886 Musselburgh Links Vlag van Schotland David Brown 157
£10
1885 St Andrews Links, Old Course Vlag van Schotland Bob Martin 171
£10
1884 Prestwick Golf Club Vlag van Schotland Jack Simpson 160
£10
1883 Musselburgh Links Vlag van Schotland Willie Ferrie 159
£10
1882 St Andrews Links, Old Course Vlag van Schotland Bob Ferguson 171
£10
1881 Prestwick Golf Club Vlag van Schotland Bob Ferguson 170
£10
1880 Musselburgh Links Vlag van Schotland Bob Ferguson 162
£10
1879 St Andrews Links, Old Course Vlag van Schotland Jamie Anderson 169
£10
1878 Prestwick Golf Club Vlag van Schotland Jamie Anderson 157
£10
1877 Musselburgh Links Vlag van Schotland Jamie Anderson 160
£10
1876 St Andrews Links, Old Course Vlag van Schotland Bob Martin 176
£10
1875 Prestwick Golf Club Vlag van Schotland Willie Park 166
£6
1874 Musselburgh Links Vlag van Schotland Mungo Park 159
£6
1873 St Andrews Links, Old Course Vlag van Schotland Tim Kidd 179
£6
1872 Prestwick Golf Club Vlag van Schotland Tom Morris jr. 166
£6
1871 niet gespeeld vanwege ontbreken prijs/trofee
1870 Prestwick Golf Club Vlag van Schotland Tom Morris jr. 149
£6
1869 Prestwick Golf Club Vlag van Schotland Tom Morris jr. 154
£6
1868 Prestwick Golf Club Vlag van Schotland Tom Morris jr. 157
£6
1867 Prestwick Golf Club Vlag van Schotland Tom Morris sr. 170
£6
1866 Prestwick Golf Club Vlag van Schotland Willie Park 169
£6
1865 Prestwick Golf Club Vlag van Schotland Andrew Strath 162
£6
1864 Prestwick Golf Club Vlag van Schotland Tom Morris sr. 167
£6
1863 Prestwick Golf Club Vlag van Schotland Willie Park 168
-
1862 Prestwick Golf Club Vlag van Schotland Tom Morris sr. 163
-
1861 Prestwick Golf Club Vlag van Schotland Tom Morris sr. 163
-
1860 Prestwick Golf Club Vlag van Schotland Willie Park 174
-

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

  • Jack Burns won in 1888 nadat bleek dat David Anderson (geb. 5 oktober 1874) zijn scorekaart verkeerd had ingevuld. Hierdoor eindigde Anderson op de tweede plaats.
  • Frank Stanahan was ook in 1947 de beste amateur, maar toen bestond de zilveren medaille nog niet.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]