وابستگی به بنزودیازپین‌ها
| وابستگی به بنزودیازپین‌ها | |
|---|---|
| تخصص | روان‌پزشکی  |
| طبقه‌بندی و منابع بیرونی | |
| آی‌سی‌دی-۱۰ | F13.۲ |
| آی‌سی‌دی-۹-سی‌ام | 304.1 |
| دادگان بیماری‌ها | 29548 |
| مدلاین پلاس | 003578 |
| ئی‌مدیسین | Bztox/۸۱۳۲۵۵ |
وابستگی به بنزودیازپین‌ها یا اعتیاد به بنزودیازپین‌ها، بر اساس تعریف دی‌اس‌ام ۴ وقتی ایجاد می‌شود که سه حالت یا بیشتر از موارد زیر در فرد ایجاد می‌شود: مقاومت، سندرم علایم ترک، تهیه و مصرف مکرر و مداوم دارو، ادامه مصرف دارو علی‌رغم بروز عوارض، الگوهای سازگارانه نادرست.[۱] تداوم استفاده بنزودیازپین‌ها در حالت وابستگی بیشتر ناشی از احساس ناخوشایند علایم ترک است تا احساس خوشایند ناشی از مصرف دارو.
منابع[ویرایش]
- ↑ de Wit, Harriet (1991). "Testing the abuse liability of anxiolytic and hypnotic drugs in humans". Drug and Alcohol Dependence. 28 (1): 83–111. doi:10.1016/0376-8716(91)90054-3. PMID 1679388. Retrieved 21 December 2012.
{{cite journal}}: Unknown parameter|coauthors=ignored (|author=suggested) (help); Unknown parameter|month=ignored (help)