فهرست زبان‌های بدون وضعیت رسمی
در اینجا فهرست زبان‌های بدون وضعیت رسمی با حداقل ۲ میلیون گویشور بر پایه مجموع تعداد سخنوران ارائه شده‌است.
زبان‌های بدون وضعیت رسمی[ویرایش]
| زبان | شمار گویشوران (میلیون) | یادداشت |
|---|---|---|
| جاوه‌ای | ۶۸٫۳ | بدون وضعیت رسمی در اندونزی |
| وو (شامل شانگهایی) | ۷۷ | بدون وضعیت رسمی در چین |
| سوندایی | ۴۲ | بدون وضعیت رسمی در اندونزی |
| شیانگ | ۳۰–۳۶ | بدون وضعیت رسمی در چین |
| گن | ۲۲ | بدون وضعیت رسمی در چین |
| مادورایی | ۱۳ | بدون وضعیت رسمی در اندونزی |
| مین شرقی (شامل گویش فوژویی) | ۹٫۵ | بدون وضعیت رسمی در چین |
| ونتی (شامل تالیانی) | ۸ | بدون وضعیت رسمی در ایتالیا |
| باتاکی (۷ زبان) | ۷ | بدون وضعیت رسمی در اندونزی |
| مینانگ‌کابائو | ۷ | بدون وضعیت رسمی در اندونزی |
| کریو | ۶ | زبان ملی دوفاکتوی سیرالئون ولی رسمی نیست |
| بهیلی | ۶ | بزرگ‌ترین جامعه زبانی هند بدون وضعیت رسمی |
| سیسیلی | ۵–۱۰ | بدون وضعیت رسمی در ایتالیا |
| ناپولی | ۵–۶ | بدون وضعیت رسمی در ایتالیا |
| بالیایی | ۴ | بدون وضعیت رسمی در اندونزی |
| باسایوگی | ۴ | بدون وضعیت رسمی در اندونزی |
| همونگ | ۴ | بدون وضعیت رسمی در چین |
| آچه‌ای | ۳٫۵ | بدون وضعیت رسمی در اندونزی |
| بانجاری | ۳٫۵ | بدون وضعیت رسمی در اندونزی |
| تولو | ۳–۵ | بدون وضعیت رسمی در هند |
| آرامی | ۲ | بدون وضعیت رسمی در عراق |
| یی | ۲ | بدون وضعیت رسمی در چین |
| مین شمالی | ۲ | بدون وضعیت رسمی در چین |
زبان‌های رسمی در منطقه[ویرایش]
| زبان | شمار گویشوران (میلیون) | یادداشت |
|---|---|---|
| ماندارین جنوب غربی (شامل سیچوآنی) | ۲۰۰ | بیشینه گویشوران آن در چین هستند، ولی آن یک زبان محلی در میانمار است |
| پنجابی | ۱۰۰ | زبان رسمی محلی در پاکستان که گویشوران آن اکثریت کشور را تشکیل می‌دهند، ولی زبان رسمی ایالتی و زبان برنامه‌ریزی‌شده در هند |
| تلوگو | ۸۱ | زبان رسمی ایالتی و برنامه‌ریزی‌شده در هند |
| کانتونی | ۸۰ | زبان رسمی دفاکتوی هنگ کنگ و ماکائو، دو منطقه ویژه اداری در جمهوری خلق چین |
| مراتی | ۶۰ | زبان رسمی ایالتی و زبان برنامه‌ریزی‌شده در هند |
| راجستانی | ۵۰ | زبان رسمی ایالتی و زبان برنامه‌ریزی‌شده در هند |
| کانارا | ۴۰ | زبان رسمی ایالتی و زبان برنامه‌ریزی‌شده در هند |
| گجراتی | ۴۰ | زبان رسمی ایالتی و زبان برنامه‌ریزی‌شده در هند |
| مالایالم | ۳۸ | زبان رسمی ایالتی و زبان برنامه‌ریزی‌شده در هند |
| اوریه | ۳۶ | زبان رسمی ایالتی و زبان برنامه‌ریزی‌شده در هند |
| مایتهیلی | ۲۰ | زبان رسمی ایالتی و زبان برنامه‌ریزی‌شده در هند |
| آسامی | ۱۳ | زبان رسمی ایالتی و زبان برنامه‌ریزی‌شده در هند |
| کاتالان | ۹٫۴ | رسمی در کاتالونیا، والنسیا و جزایر بالئاری ولی نه در سایر مناطق اسپانیا |
| اویغوری | ۸–۱۱ | زبان محلی رسمی در چین |
| کونکانی | ۷٫۴ | زبان رسمی ایالتی و زبان برنامه‌ریزی‌شده در هند |
| سانتالی | ۶٫۲ | زبان رسمی ایالتی و زبان برنامه‌ریزی‌شده در هند |
| تبتی | ۶–۷ | زبان رسمی محلی در چین، وضعیت رسمی در لداخ و سیکیم هند |
| تاتاری | ۵٫۴ | زبان رسمی محلی در روسیه (تاتارستان) |
| آلمانی سفلی | ۴٫۵ | زبان رسمی محلی در برزیل، هلند و آلمان، زبان رسمی ایالتی در شلسویگ-هولشتاین (آلمان) وضعیت رسمی در سطح فدرال در آلمان در اختلاف است |
| گالیسی | ۳ | زبان محلی رسمی در اسپانیا (گالیسیا) |
| مونداری | ۲٫۰۸ | زبان رسمی ایالتی هند (زبان برنامه‌ریزی‌شده نیست) |
جستارهای وابسته[ویرایش]
- فهرست زبانها
- زبان رسمی و فهرست زبان‌های رسمی
- فهرست زبانها بر پایه مجموع تعداد سخنوران
- فهرست زبانها بر پایه جمعیت سخنگویان بومی
- فهرست ویکیپدیاها
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «List of largest languages without official status». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ نوامبر ۲۰۲۰.