کنفدراسیون فوتبال آسیا

کنفدراسیون فوتبال آسیا
کوته‌نوشت	AFC
شعار	One Asia One Goal ; (یک آسیا یک هدف)
بنیان‌گذاری	۷ مه ۱۹۵۴؛ ۷۰ سال پیش
محل تأسیس	مانیل، فیلیپین
ستاد	کوالالامپور، مالزی
منطقه	آسیا و اقیانوسیه
اعضا	دارای ۵عضو
زبان رسمی	انگلیسی، عربی
رئیس	شیخ سلمان بن ابراهیم آل خلیفه
نایب رئیس	فهرست • اوگن سچاپ; (بوتان)(جنوب آسیا); • گنباتر امگلنباتر; (مغولستان)(شرق آسیا); • هاشم حیدر; (لبنان)(غرب آسیا); • مهدی تاج; (ایران)(آسیای مرکزی); • زاو زاو; (میانمار)(آسه‌آن);
دبیرکل	ویندزور جان
سازمان مادر	فیفا
شرکت‌های تابعه	۵ فدراسیون فوتبال آسیای جنوب شرقی; فدراسیون فوتبال مرکز آسیا; فدراسیون فوتبال شرق آسیا; فدراسیون فوتبال غرب آسیا; فدراسیون فوتبال جنوب آسیا;
وبگاه	www.the-afc.com

کنفدراسیون فوتبال آسیا (به انگلیسی: Asian Football Confederation) با نام کوتاه ای‌اف‌سی، نهاد اداره‌کننده فوتبال، فوتسال و فوتبال ساحلی در بیش‌تر کشور‌های آسیا است. این کنفدراسیون دارای ۴۷ کشور عضو است که پایتخت آن در شهر کوالالامپور در کشور مالزی قرار دارد، اما برخی از کشورهای آسیایی مانند آذربایجان، گرجستان، قزاقستان، ترکیه، روسیه، قبرس، ارمنستان و اسرائیل که در یوفا هستند، جزو این نهاد شمرده نمی‌شوند. از سوی دیگر، استرالیا، که پیش‌تر در اُاف‌سی بود، در سال ۲۰۰۶ به کنفدراسیون فوتبال آسیا پیوست؛ علاوه بر این کشور واقع در اقیانوسیه یعنی گوام، که از قلمروهای آمریکا به‌شمار می‌آید، عضو ای‌اف‌سی است، افزون‌بر این جزایر ماریانای شمالی، که یکی از دو کشور مشترک آمریکا می‌باشد، نیز در کنفدراسیون فوتبال آسیا است. هنگ کنگ و ماکائو، اگر چه کشورهای مستقل نیستند (هر دو از مناطق ویژهٔ اداری چین هستند)، ولی در ای‌اف‌سی هستند. شیخ سلمان از سال ۲۰۱۳ سرپرستی این کنفدراسیون را بر بر دوش دارد.

پیشینه[ویرایش]

کنفدراسیون فوتبال آسیا در ۸ مه ۱۹۵۴ بنیان‌گذاری شد. افغانستان، برمه (میانمار)، جمهوری چین(تایوان)، هنگ کنگ، ایران، هند، اسرائیل، اندونزی، ژاپن، کره جنوبی، پاکستان، فیلیپین، سنگاپور و ویتنام جنوبی نخستین عضوهای این کنفدراسیون بودند.^[۴]^[۵]

کنفدراسیون فوتبال زنان آسیا (ای‌ال‌اف‌سی) بخشی از ای‌اف‌سی بود که فوتبال زنان قاره آسیا را گردانش می‌کرد. این کنفدراسیون به گونه جداگانه در آوریل ۱۹۶۸ در نشستی با بودن کشورهایی چون تایوان، هنگ کنگ، مالزی و سنگاپور پایه گذاری شد. در سال ۱۹۶۸ ای‌ال‌اف‌سی با ای‌اف‌سی در هم آمیخته شد.^[۶] کنفدراسیون فوتبال آسیا دست به برگزاری جام ملت‌های زن‌های آسیا از سال ۱۹۷۵ به بعد زد و همچنین تلاش در برگزاری هرچه بهتر مسابقه‌های قهرمانی زیر ۱۹ ساله‌های زن‌های آسیا و مسابقه‌های قهرمانی زیر ۱۷ ساله‌های زن‌های آسیا می‌کند.

فهرست سرپرست‌های کنفدراسیون فوتبال آسیا[ویرایش]

دوره سرپرستی	نام سرپرست	آغاز سرپرستی	پایان سرپرستی	از کشور ...
۱	لو مان-کام	۱۹۵۴	۱۹۵۴	هنگ کنگ
۲	کوک چان	۱۹۵۴	۱۹۵۶	هنگ کنگ
۳	ویلیام سوی تاک لویی سسکی	۱۹۵۶	۱۹۵۷	هنگ کنگ
۴	چان نام چئونگ	۱۹۵۷	۱۹۵۸	هنگ کنگ
۵	تونکو عبدالرحمان	۱۹۵۸	۱۹۷۶	مالزی
۶	کامبیز آتابای	۱۹۷۶	۱۹۷۸	ایران
۷	حمزه ابو سماح	۱۹۷۸	۱۹۹۴	مالزی
۸	احمد شاه	۱۹۹۴	۲۰۰۲	مالزی
۹	محمد بن همام	۲۰۰۲	۲۰۱۱	قطر
۱۰	ژانگ جیلانگ	۲۰۱۱	۲۰۱۳	چین
۱۱	شیخ سلمان	۲۰۱۳	تا کنون	بحرین

زیرشاخه‌ها[ویرایش]

ای‌اف‌سی دارای ۴۷ کشور عضو می‌باشد که در پنج بخش،تقسیم شده‌اند.

۱۰ عضو از خاور آسیا
۶ عضو از آسیای میانه
۱۲ عضو از جنوب خاوری آسیا
۱۲ عضو از باختر آسیا
۷ عضو از جنوب آسیا

اعضای سابق[ویرایش]

اسرائیل ۱۹۷۴–۱۹۵۴؛ در سال ۱۹۹۴، در نتیجه یک طرح پیشنهادی از سوی کویت در یک رأی‌گیری با ۱۷ رأی موافق، ۱۳ رأی مخالف و ۶ رأی ممتنع، از رقابت‌های ای‌اف‌سی حذف شد و به یوفا پیوست.^{^{[نیازمند منبع]}}
نیوزیلند ۱۹۶۴؛^[۷] در ۱۹۶۶ به عضویت کنفدراسیون فوتبال اقیانوسیه درآمد.
قزاقستان ۲۰۰۲–۱۹۹۳؛ در ۲۰۰۲ به عضویت یوفا درآمد.
یمن جنوبی ۱۹۷۲–۱۹۹۰؛ با پیوستن به یمن شمالی، اتحادیه فوتبال یمن را تشکیل دادند.

مسابقات[ویرایش]

بین‌المللی[ویرایش]

ای‌اف‌سی برگزاری مسابقات جام ملت‌های آسیا و جام ملت‌های زنان آسیا و همچنین جام همبستگی آسیا را برعهده دارد، هر سه تورنمنت هر چهار سال یک‌بار برگزار می‌شود. ای‌اف‌سی همچنین مسابقات قهرمانی فوتسال آسیا، مسابقات قهرمانی فوتبال ساحلی آسیا، مسابقات قهرمانی جوانان در تمامی سطوح و سن‌ها و مسابقات مقدماتی آسیا برای رسیدن به جام جهانی فوتبال مردان، جام جهانی فوتبال زنان و بازی‌های تابستانی المپیک را برگزار می‌کند.

علاوه بر مسابقات بین‌المللی ای‌اف‌سی، هر منطقه از ای‌اف‌سی (فدراسیون منطقه‌ای) مسابقات قهرمانی خود را برای تیم‌های ملی برگزار می‌کند که عبارت است از: مسابقات قهرمانی شرق آسیا، مسابقات قهرمانی جنوب آسیا، مسابقات قهرمانی آسه‌آن و مسابقات قهرمانی غرب آسیا و قهرمانی فوتبال مرکز آسیا (کافا).

باشگاهی[ویرایش]

برترین قهرمانی در سطح باشگاهی ای‌اف‌سی، لیگ قهرمانان آسیا است که در فصل ۰۳–۲۰۰۲ آغاز شد (جام باشگاه‌های آسیا و جام در جام آسیا به لیگ قهرمانان آسیا تغییر نام پیدا کرد) و ۱ تا ۴ تیم برتر هر کشور در این لیگ حضور دارند (تعداد تیم‌ها بستگی به رتبه‌بندی هر کشور دارد و به فراخور آن می‌تواند افزایش یا کاهش یابد)، این رقابت فقط شامل تیم‌های برتر آسیا می‌باشد.

دومین رقابت برتر، ای‌اف‌سی کاپ می‌باشد، این مسابقه توسط ای‌اف‌سی در سال ۲۰۰۴ آغاز شد. سومین رقابت نیز، پرزیدنت کاپ آسیا است که شروع آن به سال ۲۰۰۵ و پایان آن به سال ۲۰۱۵ بر می‌گردد.

اولین رقابت باشگاهی برای بانوان لیگ قهرمانان بانوان آسیا است

ای‌اف‌سی همچنین تورنمنت‌های سالانه برای باشگاه‌های فوتسال آسیا تحت عنوان لیگ قهرمانان فوتسال آسیا برگزار می‌کند.

قهرمانان کنونی[ویرایش]

کد	فدراسیون	تیم‌های ملی	تاریخ بنیانگذاری	تاریخ عضویت در فیفا	تاریخ عضویت در ای‌اف‌سی	عضویت در ای اف سی
فدراسیون فوتبال غرب آسیا (WAFF)
BHR	بحرین	(م، ز)	۱۹۵۷	۱۹۶۸	۱۹۶۹	آری
IRQ	عراق	(م، ز)	۱۹۴۸	۱۹۵۰	۱۹۷۰	آری
JOR	اردن	(م، ز)	۱۹۴۹	۱۹۵۶	۱۹۷۰	آری
KUW	کویت	(م، ز)	۱۹۵۲	۱۹۶۴	۱۹۶۴	آری
LIB	لبنان	(م، ز)	۱۹۳۳	۱۹۳۶	۱۹۶۴	آری
OMA	عمان	(م، ز)	۱۹۷۸	۱۹۸۰	۱۹۸۰	آری
PLE	فلسطین	(م، ز)	۱۹۲۸	۱۹۹۵	۱۹۹۵	آری
QAT	قطر	(م، ز)	۱۹۶۰	۱۹۷۲	۱۹۷۴	آری
KSA	عربستان سعودی	(م، ز)	۱۹۵۶	۱۹۵۶	۱۹۷۲	آری
SYR	سوریه	(م، ز)	۱۹۳۶	۱۹۳۷	۱۹۷۰	آری
UAE	امارات متحده عربی	(م، ز)	۱۹۷۱	۱۹۷۴	۱۹۷۴	آری
YEM	یمن	(م، ز)	۱۹۶۲	۱۹۸۰	۱۹۸۰	آری
فدراسیون فوتبال آسیای مرکزی (CAFA)
AFG	افغانستان	(م، ز)	۱۹۳۳	۱۹۴۸	۱۹۵۴	آری
IRN	ایران	(م، ز)	۱۹۲۰	۱۹۴۸	۱۹۵۴	آری
KGZ	قرقیزستان	(م، ز)	۱۹۹۲	۱۹۹۴	۱۹۹۳	آری
TJK	تاجیکستان	(م، ز)	۱۹۳۶	۱۹۹۴	۱۹۹۳	آری
TKM	ترکمنستان	(م، ز)	۱۹۹۲	۱۹۹۴	۱۹۹۳	آری
UZB	ازبکستان	(م، ز)	۱۹۴۶	۱۹۹۴	۱۹۹۳	آری
فدراسیون فوتبال جنوب آسیا (SAFF)
BAN	بنگلادش	(م، ز)	۱۹۷۲	۱۹۷۶	۱۹۷۳	آری
BHU	بوتان	(م، ز)	۱۹۸۳	۲۰۰۰	۱۹۹۳	آری
IND	هند	(م، ز)	۱۹۳۷	۱۹۴۸	۱۹۵۴	آری
MDV	مالدیو	(م، ز)	۱۹۸۲	۱۹۸۶	۱۹۸۴	آری
NEP	نپال	(م، ز)	۱۹۵۱	۱۹۷۲	۱۹۵۴	آری
PAK	پاکستان	(م، ز)	۱۹۴۷	۱۹۴۸	۱۹۵۴	آری
SRI	سریلانکا	(م، ز)	۱۹۳۹	۱۹۵۲	۱۹۵۴	آری
فدراسیون فوتبال شرق آسیا (EAFF)
CHN	چین	(م، ز)	۱۹۲۴	۱۹۳۱	۱۹۷۴	آری
GUM	گوام^[الف]	(م، ز)	۱۹۷۵	۱۹۹۶	۱۹۹۱	آری^[ب]
HKG	هنگ کنگ	(م، ز)	۱۹۱۴	۱۹۵۴	۱۹۵۴	آری
JPN	ژاپن	(م، ز)	۱۹۲۱	۱۹۲۱	۱۹۵۴	آری
PRK	کره شمالی	(م، ز)	۱۹۴۵	۱۹۵۸	۱۹۷۴	آری
KOR	کره جنوبی	(م، ز)	۱۹۲۸	۱۹۴۸	۱۹۵۴	آری
MAC	ماکائو	(م، ز)	۱۹۳۹	۱۹۷۸	۱۹۷۸	نه^[پ]
MNG	مغولستان	(م، ز)	۱۹۵۹	۱۹۹۸	۱۹۹۳	آری
NMI	جزایر ماریانای شمالی^[الف]^[ت]	(م، ز)	۲۰۰۵	ن/م	۲۰۰۹	نه^[ث]
TPE	تایوان^[ج]	(م، ز)	۱۹۳۶	۱۹۵۴	۱۹۵۴	آری
فدراسیون فوتبال آسیای جنوب شرقی (آسه‌آن) (AFF)
AUS	استرالیا^[الف]^[چ]	(م، ز)	۱۹۶۱	۱۹۶۳	۲۰۰۶	آری^[ب]
BRU	برونئی	(م، ز)	۱۹۵۹	۱۹۷۲	۱۹۶۹	آری
CAM	کامبوج	(م، ز)	۱۹۳۳	۱۹۵۴	۱۹۵۴	آری
IDN	اندونزی	(م، ز)	۱۹۳۰	۱۹۵۲	۱۹۵۴	آری
LAO	لائوس	(م، ز)	۱۹۵۱	۱۹۵۲	۱۹۶۸	آری
MAS	مالزی	(م، ز)	۱۹۳۳	۱۹۵۴	۱۹۵۴	آری
MYA	میانمار	(م، ز)	۱۹۴۷	۱۹۴۸	۱۹۵۴	آری
PHI	فیلیپین	(م، ز)	۱۹۰۷	۱۹۳۰	۱۹۵۴	آری
SIN	سنگاپور	(م، ز)	۱۸۹۲	۱۹۵۲	۱۹۵۴	آری
THA	تایلند	(م، ز)	۱۹۱۶	۱۹۲۵	۱۹۵۴	آری
TLS	تیمور شرقی	(م، ز)	۲۰۰۲	۲۰۰۵	۲۰۰۲	آری	گ۲	VIE	ویتنام	(م، ز)	۱۹۶۰	۱۹۶۴	۱۹۷۸	آری

نام پیکار	سال	رده ۱	شمار قهرمانی	زده ۲	دوره آینده
باشگاهی (مردها)
لیگ فهرمان‌های آسیا	۲۰۲۳_۲۰۲۲	اوراوا ردز	سومین بار	الهلال	۲۰۲۴_۲۰۲۳
جام ای‌اف‌سی	۲۰۲۲	السیب	نخستین بار	کوالالامپور سیتی	۲۰۲۴_۲۰۲۳
رقابت‌های ملی (مردها)
جام ملت‌های آسیا	۲۰۲۳	قطر	دومین بار	اردن	۲۰۲۷
مسابقه‌های فوتبال زیر ۲۳ سال آسیا	۲۰۲۲	عربستان	نخستین بار	ازبکستان	۲۰۲۴
مسابقه‌های فوتبال زیر ۲۰ سال آسیا	۲۰۲۳	ازبکستان	نخستین بار	عراق	۲۰۲۵
مسابقه‌های فوتبال زیر ۱۷ سال آسیا	۲۰۲۳	ژاپن	چهارمین بار	کره جنوبی	۲۰۲۵
مسابقه‌های قهرمانی فوتسال آسیا	۲۰۲۲	ژاپن	چهارمین بار	ایران	۲۰۲۴
جام ملت‌های فوتبال ساحلی آسیا	۲۰۲۳	ایران	سومین بار	ژاپن	۲۰۲۵
رقابت‌های ملی (زن‌ها)
جام ملت‌های زن‌های آسیا	۲۰۲۲	چین	نهمین بار	کره جنوبی	۲۰۲۶
مسابقه‌های فوتبال زیر ۲۰ سال زن‌های آسیا	۲۰۲۴	کره شمالی	هشتمین بار	ژاپن	۲۰۲۶
مسابقه‌های فوتبال زیر ۱۷ سال زن‌های آسیا	۲۰۱۹	ژاپن	چهارمین بار	کره شمالی	۲۰۲۴

رقابت‌های آسیایی[ویرایش]

باشگاهی:

منحل شده

تیم‌های ملی:

منحل شده

چلنج کاپ آسیا

بین قاره‌ای:

منحل شده

رده‌بندی[ویرایش]

رده‌بندی فیفا[ویرایش]

رده‌بندی مردان (تا ۶ آوریل ۲۰۲۳)^[۸]
ای‌اف‌سی*	فیفا	+/-	تیم ملی	امتیاز
1	۲۰		ژاپن	۱۵۸۸٫۵۹
2	۲۴		ایران	۱۵۵۳٫۲۳
3	۲۷	۲	کرهٔ جنوبی	۱۵۳۶٫۰۱
4	۲۹	۲	استرالیا	۱۵۳۲٫۷۹
5	۵۴	۵	عربستان سعودی	۱۴۲۱٫۴۶
6	۶۱	۱	قطر	۱۳۸۸٫۶۱
7	۶۷	۱	عراق	۱۳۴۷٫۸۴
8	۷۲	۲	امارات متحدهٔ عربی	۱۳۳۶٫۲۸
9	۷۳	۲	عمان	۱۳۳۳٫۵۴
10	۷۴	۳	ازبکستان	۱۳۱۸٫۳۶
11	۸۱	۱	چین	۱۲۹۷٫۹۸
12	۸۴		اردن	۱۲۹۳٫۲۶
13	۸۵		بحرین	۱۲۸۲٫۰۵
14	۹۰		سوریه	۱۲۴۶٫۷۵
15	۹۳		فلسطین	۱۲۳۹٫۱۹
16	۹۵	۱	ویتنام	۱۲۲۹٫۶۹
17	۹۶	۲	قرقیزستان	۱۲۲۵٫۴۴
18	۹۹	۱	لبنان	۱۲۰۲٫۷۴
19	۱۰۱	۵	هند	۱۲۰۰٫۶۶
20	۱۰۹	۱	تاجیکستان	۱۱۸۲٫۲۴
21	۱۱۴	۳	تایلند	۱۱۷۱٫۸۸
22	۱۱۵	۳	کرهٔ شمالی	۱۱۶۹٫۹۶
23	۱۳۶	۲	فیلیپین	۱۰۹۷٫۶۷
24	۱۳۷	۲	ترکمنستان	۱۰۹۵٫۲
25	۱۳۸	۷	مالزی	۱۰۸۲٫۱۳
26	۱۴۳	۵	کویت	۱۰۷۱٫۹۲
27	۱۴۷	۱	هنگ کنگ	۱۰۵۷٫۰۳
28	۱۴۹	۲	اندونزی	۱۰۴۶٫۱۴
29	۱۵۴	۲	مالدیو	۱۰۲۴٫۷۲
30	۱۵۵		افغانستان	۱۰۲۳٫۰۴
31	۱۵۶	۱	تایوان	۱۰۲۱٫۰۲
32	۱۵۷	۳	یمن	۱۰۲۰٫۳۷
33	۱۵۸	۲	سنگاپور	۱۰۱۴٫۰۴
34	۱۶۰	۱	برمه	۹۹۸٫۴۱
35	۱۷۴	۱	نپال	۹۶۳٫۱
36	۱۷۶	۱	کامبوج	۹۴۸٫۵۹
37	۱۸۲		ماکائو	۹۱۷٫۹۳
38	۱۸۳		مغولستان	۹۱۱٫۷۴
39	۱۸۵		بوتان	۹۰۶٫۳۶
40	۱۸۸	۱	لائوس	۸۹۹٫۵۸
41	۱۹۱	۱	برونئی	۸۹۱٫۱۲
42	۱۹۲		بنگلادش	۸۸۳٫۸۸
43	۱۹۵		پاکستان	۸۶۱٫۱۸
44	۱۹۶	۱	تیمور شرقی	۸۶۰٫۴۵
45	۲۰۶	۱	گوآم	۸۳۸٫۳۳
46	۲۰۷		سری‌لانکا	۸۲۵٫۲۵

رتبه اول در طول تاریخ[ویرایش]

مردان

زنان

تیم برتر سال[ویرایش]