Медолюб

Медолюб
Медолюб великий (Meliphaga lewinii)
Медолюб великий (Meliphaga lewinii)
Біологічна класифікація
Домен: Еукаріоти (Eukaryota)
Царство: Тварини (Animalia)
Тип: Хордові (Chordata)
Клас: Птахи (Aves)
Ряд: Горобцеподібні (Passeriformes)
Родина: Медолюбові (Meliphagidae)
Рід: Медолюб (Meliphaga)
Lewin, 1808[1]
Види
Синоніми
Ptilotis Swainson, 1837[4]
Dorothina Mathews, 1914[5]
Посилання
Вікісховище: Meliphaga
Віківиди: Meliphaga
ITIS: 557887
NCBI: 108831
Fossilworks: 372601

Медолюб[6] (Meliphaga) — рід горобцеподібних птахів родини медолюбових (Meliphagidae). Представники цього роду мешкають в Австралії, на Новій Гвінеї та на сусідніх островах[7].

Види[ред. | ред. код]

Виділяють три види:[8]

За результатами молекулярно-генетичного дослідження, опублікованого в 2019 році, низку видів, яких раніше відносили до роду Meliphaga було переведено до відновленого роду Microptilotis[9][10].

Етимологія[ред. | ред. код]

Наукова назва роду Meliphaga походить від сполучення слів дав.-гр. μελι — мед і φαγος — той, хто їсть.[11]

Примітки[ред. | ред. код]

  1. Lewin, John William. Birds of New Holland, with their natural history. Т. 1 (of one). London: Printed for the author and published by J. White and S. Bagster. с. 7. Архів оригіналу за 3 квітня 2022. Процитовано 3 квітня 2022.
  2. Paynter, Raymond A. Jr, ред. (1986). Check-list of Birds of the World. Т. 12. Cambridge, Massachusetts: Museum of Comparative Zoology. с. 364. Архів оригіналу за 3 квітня 2022. Процитовано 3 квітня 2022.
  3. Gray, George Robert (1840). A List of the Genera of Birds : with an Indication of the Typical Species of Each Genus (вид. 1st). London: R. and J.E. Taylor. с. 15. Архів оригіналу за 3 квітня 2022. Процитовано 3 квітня 2022.
  4. W. Swainson: On the natural history and classification of birds. Cz. 2. London: John Taylor, 1837, s. 326, seria: Cabinet cyclopaedia. Natural history. 
  5. G.M. Mathews. New genera. „Austral Avian Record”. 2, s. 111, 1914. 
  6. Фесенко Г. В. Вітчизняна номенклатура птахів світу. — Кривий Ріг : ДІОНАТ, 2018. — 580 с. — ISBN 978-617-7553-34-1.
  7. Peter Higgins, Les Christidis, Hugh Ford: Family Meliphagidae (Honeyeaters). W: Josep del Hoyo, Andrew Elliott, David A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 13: Penduline-tits to Shrikes. Barcelona: Lynx Edicions, 2008, ss. 688–690. ISBN 84-96553-45-0.  [] помилка: {{lang}}: немає тексту (допомога)
  8. Gill, Frank; Donsker, David, ред. (2022). Honeyeaters. World Bird List Version 12.1. International Ornithologists' Union. Архів оригіналу за 7 квітня 2022. Процитовано 03 квітня 2022.
  9. Andersen, M.J.; McCullough, J.M.; Friedman, N.R.; Peterson, A.T.; Moyle, R.G.; Joseph, L.; Nyári, A.S. (2019). Ultraconserved elements resolve genus-level relationships in a major Australasian bird radiation (Aves: Meliphagidae). Emu. 119 (3): 218—232. doi:10.1080/01584197.2019.1595662.
  10. McCullough, J.M.; Joseph, L.; Moyle, R.G.; Andersen, M.J. (2019). Ultraconserved elements put the final nail in the coffin of traditional use of the genus Meliphaga (Aves: Meliphagidae). Zoologica Scripta. 48: 411—418. doi:10.1111/zsc.12350.
  11. Jobling, James A. (2010). The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. London: Christopher Helm. с. 249. ISBN 978-1-4081-2501-4.