Yunus Höyük

Yunus Höyük, Gaziantep il merkezinin güneydoğusunda yer alan bir höyüktür.

Kazılar[değiştir | kaynağı değiştir]

C. L. Woolley başkanlığında 1913 yılında 20 x 12 metrelik bir alanda kazı yapılmıştır. Buluntular İstanbul Arkeoloji Müzesi'ne alınmıştır. Kazı alanının dar olması ve o günün teknolojik olanakları sonucu höyük tam olarak anlaşılabilmiş değildir.^[2]

Tabakalanma ve buluntular[değiştir | kaynağı değiştir]

Woolley'in çalışmalarında 5 yapı katı görünmekle birlikte kazılarda ana toprağa kadar inilmemiştir. Tüm yapı katları, bir Halaf yerleşimi ve Halaf çanak çömleği yapılan fırınlardan oluşmaktadır. Yapılar, tolos olarak bilinen yuvarlak planlı ve buna bağlı dörtgen planlı konutlardan oluşmaktadır. Halaf tipi yuvarlak planlı yapıların kubbeli mi yoksa düz mü olduğu belirtilmemiştir. Duvarlar, taş temel üzerine kerpiç olarak çıkılmış, zemin balçıkla sıvanmıştır. Bu haliyle yerleşme, Halaf Dönemi mimari geleneğin en belirgin yerleşmelerinden biri olarak görülmektedir.^[2] Hatta Yunus Höyük, Anadolu'da Halaf mimari özelliklerini en iyi yansıtan yerleşme olarak kabul edilmektedir.^[3]

İnce hamurlu çanak çömlekler parlak boya bezemeli olup ince hamurlu olanlar ise donuktur. Biçim olarak hemen hemen tüm Halaf biçimlerinin Yunus Höyük'te de görüldüğü belirtilmektedir.^[2]

Değerlendirme[değiştir | kaynağı değiştir]

Kazılarda, binlerce çanak çömlek parçasının yanı sıra yontma ve sürtme taş aletlerin de bulunması, buranın sadece çömlek imalat yeri olmadığını, bir yerleşme olduğunu göstermektedir. Çanak çömlek özelliklerinden hareketle MÖ 4. binyılın yarısında (Orta ve Son Halaf Dönemi) iskan edildiği önerilmektedir.^[2]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]