Vladimir Lenin Öncü Örgütü

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Vladimir Lenin Öncü Örgütü
Всесоюзная пионерская организация имени В. И. Ленина
KısaltmaЦК ВЛКСМ
Slogan(lar)"Dünya işçi ve köylülerinin kurtuluşu için mücadeleye hazır olun!"
Kuruluş tarihi19 Mayıs 1922
Kapanış tarihi28 Eylül 1991
MerkezMoskova
Gazete(ler)Pionerskaya Pravda

Vladimir Lenin Öncü Örgütü (RusçaВсесоюзная пионерская организация имени В. И. Ленина) veya diğer adıyla Piyonerler Birliği, SSCB'de kitlesel bir çocuk örgütüdür. 19 Mayıs 1922'de Rusya Komsomol Konferansı'nda kurulmasına karar verilmiştir. 1922'den beri 19 Mayıs günü Rusya'da Öncüler Günü olarak kutlanmaktadır.

Kuruluş[değiştir | kaynağı değiştir]

Samantha Smith, genç piyonlerlerle birlikte 1983.

1917 yılında, Rusya'da izci çocuk örgütlerinin nispeten geniş bir ağı vardı; tüm izcilerin sayısı yaklaşık 50 bin kişiydi. Rus İç Savaşı döneminde izciler ve sokak çocukları da dahil binlerce çocuk milis ve sosyal yardım görevleri için organize edildi. Sovyet hükûmeti tarafından İzci hareketi çeşitli alanlara ayrıldı. Bazı kadroları Orman Korucuları olarak adlandırılmıştır. Piyonerler çalışma disipliniyle, çeşitli eğlendirici ve öğretici oyunlarla, birbirlerine ve dünyaya sevgi, sosyalleşme ilkeleri temelinde yetiştiriliyorlardı. Piyonerler Örgütü sonraları Dünya İzci Kardeşler Örgütü kurulması için tüm dünya ülkelerine çağrıda bulunmuştur.

Piyoner örgütünün kurulması bazı gereksinimlerden kaynaklanmıştı. Çocukların sağlıklı gelişimi, Komünist felsefeyle eğitilmesi, hem pratik becerilerinin gelişimi hem de ülkenin inşaasına katkıda bulunmaları amaçlanmıştı. Bu hedeflerle Lenin'in karısı Nadejda Krupskaya tarafından Komsomol ve Çocuk başlıklı bir rapor hazırlanarak izcilik yöntemleri belirlendi ve Komünist İzci Çocuk Örgütü kurulması yönünde karar alındı. Adı Öncüler olarak belirlenen izcilerin giysileri beyaz bir gömlek üstüne kırmızı fular ve isteğe bağlı olarak takılabilen Pilotka şapka olarak belirlendi. Birliğin kurulması ile Komünist Parti'nin temelini oluşturacak Öncüler, Komsomollar ve komünistler olarak üç nesil ortaya çıkıyordu. İzcilerin sloganı "dünya işçi ve köylülerinin kurtuluşu için mücadeleye hazır olun" olarak belirlendi.[1]

Piyonerlerin 50. Kuruluş Yılı için basılan posta pulu , 1972

Pioner örgütü Komsomol Merkez Komitesi tarafından bu örgütün bir alt teşkilatlanması olarak kuruldu. 2 Şubat 1922'de Komsomol Merkez Komitesi örgüte bağlı olarak çocuk gruplarının teşkilatlanması için yerel örgütlere bir genelge gönderdi. Bu amaçla Komite üyelerinden Valerian Zorin, 12 Şubat 1922'de bir çocuk grubunu organize etti. 3 Nisan 1922'de öncü gazetesi Davul yayımlanmaya başlandı. Gazetenin ilk editörü Mihail Stremyakov oldu. Gazete daha sonra "Pionerskaya Pravda" (Piyoner Gerçeği) adını aldı.

Leningrad Piyoner Birliği, 1937

1922 yılında ülkenin pek çok yerinde, kasaba ve köylerde bir dizi öncü grupları oluşturuldu. 3 Aralık 1922'de Petrograd'da da ilk öncü müfrezesi kuruldu. Komsomol Sergey Margo buradaki ilk dört müfrezeyi organize ederek Petrograd İzci Birliği'ni oluşturdu.

Batıdaki izci birliklerine benzer bir yapılanmaydı. 1923 ortasında 75.000 üye, 1924 başında 161.000, 1926'da 2 milyon, 1940'ta 13.9 milyon ve 1974'te tam 25 milyon vardı.[2]

21 Ocak 1924'te Lenin'in öldüğü gün Komsomol Örgütü Merkez Komitesi kararı ile örgütte Lenin'in adının anılması kararlaştırdı ve Mart 1926'da resmi olarak örgüt Lenin adına Tüm-Birlik Piyoner Örgütü adını aldı.

Büyük Anavatan Savaşı'nda öncüler[değiştir | kaynağı değiştir]

Zerevshan Dağlarında Piyonlerler, 1983

II. Dünya Savaşı'nın başlaması ile, öncüler düşmana karşı mücadelede partizanlara ve yeraltındaki yetişkinlere yardımcı olmaya çalıştı. Mühimmat sevkiyatı, haberleşme gibi konularda büyük faydaları oldu. Öncüler savaştaki kahramanlıklarından dolayı binlerce madalya ile ödüllendirildi. Savaşta hayatını kaybeden Lena Golikov, Zina Portnov, Marat Kazey ve Valya Kotik daha sonra Sovyetler Birliği Kahramanlık Ödülü ile ödüllendirildi. Kayıp öncüler için de öncü kahramanlar listesi hazırlandı.

Savaş sonrasında öncüler[değiştir | kaynağı değiştir]

Savaş sonrasında piyonerler kırsal alanlardaki atık kâğıt ve hurda metallerin toplanması, doğayı yeşillendirme çalışmalarında görev aldı. 1955 yılından sonra en iyi öncülerin isimleri Piyoner Teşkilatı Onur Birliği defterine kaydedilmeye başlandı.

1958 yılında piyonerlerin yetiştirilmesi üç aşama olarak belirlendi. İlk yedi yılda yetişkinlere yardım odaklı bir eğitim verilecekti. Daha sonraki dönemde piyonerler hem pratik çalışma becerisi kazanma hem de ortak çalışmanın önemini kavrama yönünden geliştirilmeye çalışılacaktı.

1962 yılından sonra Piyoner ambleminde Lenin'in profilinin olması kararlaştırıldı. Aynı yıl Tüm-Birlik Piyoner Teşkilatı sosyalist eğitim alanındaki başarılarından ötürü Lenin Nişanı'na layık görüldü. 1970 yılında Tüm-Birlik Piyoner Teşkilatı'nda 118 bin Piyoner Birliği'ne bağlı 23 milyon öncü bulunuyordu.

Amaçları ve idealleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Piyoner teşkilatı üyelerinin taktığı üzerinde Rusça "Daima Hazır!" yazan rozet. (RusçaВсегда готов!)

Örgütün temel amacı Sovyetler Birliği Komünist Partisi için genç savaşçıları, öncüleri eğitmekti. Sloganı " Öncüler; Sovyetler Birliği Komünist Partisi için mücadeleye hazır olun", öncülerin cevabı ise; " Her zaman hazırız".

Sosyalist yaşamı geliştirip idame ettiren, Sovyet anavatanını koruyan, proleter, sosyalist enternasyonalizme ve komünist ideolojiye bağlı çalışkan, üretken genç Leninistler yetiştirmek birliğin temel hedefiydi.

Piyoner Birliği'ne kabul edilme[değiştir | kaynağı değiştir]

Öncüler 9-14 yaş arası öğrencilerden oluşuyordu. Birliğe katılımda gönüllülük esastı, hiçbir şekilde zorlama ya da reddedilme söz konusu değildi. Öncüler yaz tatillerinde izci kampları kurarak doğal hayatta yaşamayı ve mücadele etmeyi öğrenirlerdi. Her yıl Lenin'in doğum yıldönümü olan 22 Nisan ve Piyoner Birliği'nin kuruluş yıldönümü olan 19 Mayıs'ta Lenin anıtları önünde tören düzenlenirdi.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ (Almanca) Sebastian Waack: Lenins Kinder: Zur Genealogie der Pfadfinder und Pioniere in Russland 1908-1924. wvb, Berlin 2008. ISBN 978-3-86573-356-6
  2. ^ "Piyonerler Birliği, Tarih Durağı". 26 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2017.