Uranil Asetat

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Uranil Asetat
Uranil asetat

Hidratlı kristal yapı
Adlandırmalar
Uranium bis((acetato)-O)dioxo-dihydrate
Uranil etanoat
Uranil asetat dihidrat
Tanımlayıcılar
3D model (JSmol)
ChemSpider
ECHA InfoCard 100.007.971 Bunu Vikiveri'de düzenleyin
EC Numarası
  • (susuz): 208-767-5
UNII
  • (susuz): InChI=1S/2C2H4O2.2O.U/c2*1-2(3)4;;;/h2*1H3,(H,3,4);;;
    Key: IXSMFXMQHOBORU-UHFFFAOYSA-N
  • (dihidrat): InChI=1S/2C2H4O2.2H2O.2O.U/c2*1-2(3)4;;;;;/h2*1H3,(H,3,4);2*1H2;;;/q;;;;;;+2/p-2
    Key: VVAHPLNXWRLLIG-UHFFFAOYSA-L
  • (susuz) iyonik form (anhidrat): O=C(C)[O-].[O+]#[U]#[O+].O=C(C)[O-]
  • (dihidrat): CC(=O)[O-].CC(=O)[O-].O.O.O=[U+2]=O
  • koordinasyon dimer (hidrat): O0[C-](C)O[U+6]01(=[O-2])(=[O-2])([OH2])O[C-](C)O[U+6]2(O[C-](C)O2)(=[O-2])(=[O-2])([OH2])O[C-](C)O1
  • koordinasyon dimer (susuz): O0[C-](C)O[U+6]01(=[O-2])(=[O-2])O[C-](C)O[U+6]0(O[C-](C)O0)(=[O-2])(=[O-2])O[C-](C)O1
Özellikler
Molekül formülü UO2(CH3COO)2 (susuz)
UO2(CH3COO)2·2H2O (dihidrat)
Molekül kütlesi 424,146 g/mol (dihidrat)
Görünüm sarı-yeşil kristaller (dihidrat)
Yoğunluk 2,89 g/cm3 (dihidrat)
Erime noktası 80 °C'de ayrışır (dihidrat)
Çözünürlük (su içinde) 7-8 g/100 ml
Çözünürlük etanol içinde az çözünür[1]
Tehlikeler
GHS etiketleme sistemi:
Piktogramlar GHS06: ZehirliGHS08: Sağlığa zararlıGHS09: Çevreye zararlı
İşaret sözcüğü Tehlike
Tehlike ifadeleri H300, H330, H373, H411
Önlem ifadeleri P260, P264, P270, P271, P273, P284, P301+P310, P304+P340, P310, P314, P320, P321, P330, P391, P403+P233, P405, P501
Güvenlik bilgi formu (SDS) External MSDS
Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
Bilgi kutusu kaynakları

Uranil Asetat Uranyum oksitin asetat tuzudur, bu zehirli sarı-yeşil renkli toz çeşitli laboratuvar testlerinde faydalıdır. Yapısal olarak bir koordinasyon polimeri olup formülü ise UO2(CH3CO2)2(H2O)·H2O'dur.

Kullanım Alanları[değiştir | kaynağı değiştir]

Elektron Mikroskobu için negatif boya olarak kullanılmaktadır[2] Biyoloji için elektron mikroskobu kullanımında uranil asetat çoğu zaman zorunludur. Uranil asetat ile boyama hızlı ve basittir ve sonuçlar hızlıca elde edilir.

Deneysel inorganik kimyada Uranil Asetat başlangıç maddesi olarak kullanılmaktadır.

Benzer Bileşikler[değiştir | kaynağı değiştir]

Uranyum çeşitli karboksilik asitlerle tepkimeye girmektedir (uranyum format, uranyum butyrat, uranyum akrilat).[3]

Güvenlik[değiştir | kaynağı değiştir]

Uranil Asetat hem zehirli hemde radyoaktiftir. Ticari olarak satılan uranil asetat zayıflatılmış uranyumdan üretilmektedir bu durumdaki zayıf radyoaktiflik madde vücut dışında kaldığı sürece zararlı değildir ancak bu radyoaktiflik bile kendisine başka alternatifler aranmasına neden olmuştur alternatif maddelerden birisi ise neodyum asetattır.[4]

Uranyum asetat yutulduğunda, solunduğunda ve yırtılmış veya kanlı deri temasında çok zehirlidir. Bu zehirlilik radyoaktifliğin ve kimyasal olarak maddenin kendisinin zehirli olmasından kaynaklanmaktadır.[kaynak belirtilmeli]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Lide, David R. (1998), Handbook of Chemistry and Physics (87 bas.), Boca Raton, FL: CRC Press, ss. 3-566, ISBN 0-8493-0594-2 
  2. ^ "Negative Staining" 21 Nisan 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. University of Oxford
  3. ^ Klepov, Vladislav V.; Vologzhanina, Anna V.; Alekseev, Evgeny V.; Pushkin, Denis V.; Serezhkina, Larisa B.; Sergeeva, Olga A.; Knyazev, Aleksandr V.; Serezhkin, Viktor N. (2016). "Structural diversity of uranyl acrylates". CrystEngComm. 18 (10): 1723-1731. doi:10.1039/C5CE01957E. 
  4. ^ Kuipers, Jeroen; Giepmans, Ben N. G. (1 Nisan 2020). "Neodymium as an alternative contrast for uranium in electron microscopy". Histochemistry and Cell Biology (İngilizce). 153 (4): 271-277. doi:10.1007/s00418-020-01846-0. ISSN 1432-119X. PMC 7160090 $2. PMID 32008069.