Assemblea Nacional Catalana

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Assemblea Nacional Catalana ya da kısaca ANC (Ulusal Katalan Birliği), İspanya'nın özerk bölgelerinden Katalonya'nın bağımsızlığı ve Katalan Ülkeleri'nin irredantist hareketini desteklemek üzere kurulmuş örgüt.

Şu anda Jordi Sànchez i Picanyol tarafından yönetilen örgüt 2015 yılı itibarıyla 80.000'in üzerinde üyeye sahiptir. Bu üyelerden 40.132'si örgüte maddi katkıda bulunan tam üyelerken 39.946 kadarı gönüllülerdir.[1]

ANC kendi içinde 10 farklı bölgesel alt birime ve ülke dışında etkinlik gösteren 37 şubeye ayrılmıştır.[2]

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Estelada (Katalan ayrılıkçı bayrağı) Vic'da, 11 Ekim 2012.

Birliğin oluşumu 2011 yılında yaklaşık 1500 kişinin katılımıyla Barselona'da düzenlenen Katalan Devleti için Ulusal Konferans'ın (Conferència Nacional per l'Estat Prop) ardından kurulan daimi konsey ve geçici sektererlikle başlar.[3][4]

Resmî bir sivil toplum örgütüne giden yol 12 Mart 2012 tarihinde Barselona'daki Palau Sant Jordi'de mevzuatın, çalışma yönteminin ve bağımsızlığa giden yolun onaylandığı etkinlikle atılmıştır.[5][6] Nisan 2012'de Carme Forcadell başkan, Carles Castellanos başkan yardımcısı, Llorenç Sotorres malî işlerden sorumlu başkan ve Jordi Mardinez ise sekterer olarak belirlenmiştir.

8 Haziran 2013'te Carme Forcadell tekrar başkan seçilmiş, Jaume Marfany başkan yardımcısı olmuş, Jordi Martinez sekreter olarak kalmaya devam etmiş, Oriol Sallas ise malî işlerden sorumlu başkanlık görevini Llorenç Sotorres'den devralmıştır.

Mayıs 2015'te Jordi Sanchez i Picanyol başkanlık görevini Carme Forcadell'den devralmıştır.

Kampanyalar ve aktiviteler[değiştir | kaynağı değiştir]

Sembolik olay Artés'da bir estelada ile.

ANC'nin yerel yapılanması 2014 Katalanya özyönetim referandumu için kendi bölgelerinde bir dizi çalışmalarda bulunmuştur.

11 Eylül 2012[değiştir | kaynağı değiştir]

Katalan bağımsızlık gösteri.

2012'de haziran ayının sonlarına doğru yapılan bağımızlığa doğru yürüyüş mitingi Seu Vella'da (Lleida) başlamıştır. Yapılan bu mitingler eylül ayında sona ermiştir. 11 Eylül 2012 tarihinde Barselona'da yapılan büyük mitingde " Katalonya, Avrupa'nın yeni ülkesi" sloganı kullanılmıştır. Ülke çapında yapılan bir dizi festival ve mitingler içinde bu miting en kalabalık olması nedeniyle özel önem taşır. Bu gösteriden 2 gün sonra birlik başkanı Carme Forcadell, ve birlikteki 4 katılımcı (Blanca Serra, Soledat Balaguer, Marc Ricart ve Richard Gené) Katalan hükûmetinde başkan Artur Mas'ın yanında yer almışlardır. Yapılan bu görüşme bir saatten daha fazla sürmüş, birlik yanlıları Mas'a Katalonya'nın bağımsızlığı için referandum yapılması kararını sunmuş ve 2014 yılı için referandum kararına varılmıştır.

Ertesi hafta Katalan hükûmeti başkanı Artur Mas ve İspanya başbakanı Mariano Rajoy toplantı yapmış ve sonunda bir anlaşmazlığa varmışlardır. Rajoy, Mas'ın teklifini reddetmiştir.

Bu yüzden her iki hükûmet arasında anlaşmazlık ve ekonomik gerginlik yaşanmış, Katalan hükûmeti bütçeden pay alamama riskiyle karşı karşıya kalmıştır. Mas, Kasım 2012'de parlamentoyu ikna ederek Katalonya'nın bağımsızlığına Katalanların karar vermesi için referandum sözü alabilmiştir.

2013[değiştir | kaynağı değiştir]

Özgürlük için konser Camp Nou'da, 29 haziran 2013.

1 Temmuz 2013 tarihinde birlik "bağımsızlık için imzala" kampanyası düzenlemiş, bu kampanyada oylar toplanarak, Katalan halkının kendi bağımsızlıklarına karar vermek isteyip istemediklerine yönelik sonuçlar Katalan parlamentosuna gönderilmiştir. Sonuçlar Katalonya'nın bağımsızlığının lehine olmasına rağmen İspanyol hükûmeti 31 Mayıs 2014 tarihinden sonra bu sonuçları kabul etmemiş ve seçilen bu kişiler ve yapılan bu çalışmalara resmiyet vermeyerek Katalonya'nın bağımsızlığına sıcak bakmadığını belirtmiştir.

Birlik Haziran 2013'te Camp Nou'da birlik için konser adı altında büyük bir organizasyon planlamıştır. Yaklaşık 90.000 kişinin katıldığı konsere Lluís Llach, Sopa de Cabra, Miquel Gil, Pastora, Joana Serrat, Jofre Bardagí, Jordi Batiste, Lídia Pujol, Xavi Sarrià i Miquel Gil, Maria del Mar Bonet, Marina Rossell, Mayte Martín, Mercedes Peón, Mouss & Hakim, Nena Venetsanou, l'Orfeó Català, Paco Ibáñez, Pascal Comelade, Pep Sala, Pere Jou de Quart Primera, Peret, Projecte Mut, Quico Pi de la Serra, Sabor de Gràcia, Titot ve David Rosell gibi isimler katılmıştr. Etkinlikte amaç Katalonya'nın bağımsızlık konusunda ne kadar ısrarcı olduğunu göstermekti.

11 Eylül 2013 tarihinde ise birlik, Katalan Yolu adı altında yaklaşık 400 km'lik bir insan zinciri oluşturdu. Bu yol Kuzey Katalonya'dan başlayarak sahil boyunca devam edip, Güney Katalonya'ya kadar devam etti. Bu fikir 1989 yılında Estonya, Letonya ve Litvanya Sovyet Sosyalist Cumhuriyetleri gibi ülkelerin Sovyetler Birliği yönetimine karşı bağımsızlık talebiyle oluşturduğu Baltık Yolu'ndan esinlenilerek oluşturuldu.

Katalan Yolu'nda yaklaşık 400 km alanda iki milyon insan yer aldı. Etkinlik sonrasında Katalanya başbakanı Artur Mas birlik başkanı Forcadell ile hükûmet sarayında görüşmelerde bulundu. Toplantıda insanların ve bölgenin geleceğinden bahsedildi.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "L'ANC ja té 51.000 adherits, el doble de fa un any". Vilaweb (Katalanca). 5 Nisan 2014. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2016. 
  2. ^ "Foreign Assemblies" (İngilizce). ANC resmî sitesi. 13 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2016. 
  3. ^ La Conferència per l'Estat Propi inicia la ruta sobiranista 2 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., El Punt.
  4. ^ Consens i unitat per impulsar l'Assemblea Nacional Catalana 16 Ekim 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Llibertat.
  5. ^ Neix oficialment l'Assemblea Nacional de Catalunya per traçar el camí cap a la independència 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Ara.
  6. ^ Neix l'Assemblea Nacional Catalana amb l'objectiu de promoure un referèndum per la independència el 2014 5 Ocak 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 324.