Taksir

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Taksir, ceza hukuku anlamında "dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla, bir davranışın suçun kanunî tanımında belirtilen neticesi öngörülmeyerek gerçekleştirilmesidir" (Türk Ceza Kanunu madde: 22/2). Ceza kanununda açıkça belirtilmediği sürece taksirli hareketle işlenen bir fiilden dolayı kimse cezalandırılamaz.

Taksir türleri[değiştir | kaynağı değiştir]

5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun yürürlüğe girmesiyle birlikte aynı zamanda bilinçsiz taksir ve bilinçli taksir ayrımı da yapılmaktadır. Bilinçsiz taksir, TCK m. 22/3 uyarınca "önceden öngörülebilecek bir durumu öngörememek sonucunda taksirle suç işlenmesi durumuna" denmektir. Bilinçli taksir ise TCK m. 22/3 uyarınca "kişinin neticeyi öngördüğü hâlde öngördüğü neticeyi istememesine karşın, neticenin meydana gelmesi hâlinde" mevcuttur. Bu durumda taksirle işlenen suçta ceza ağırlaştırılır.

Taksirin koşulları[değiştir | kaynağı değiştir]

Taksirle işlenmiş olan bir fiilin cezalandırılabilmesi için aşağıdaki koşulların mevcut olması gerekir:

  • Ceza kanununda fiilin taksirle işlenmesi halinde cezalandırılacağının açıkça belirtilmesi
  • Failin dikkat ve özen yükümlülüğünü ihlali
  • Taksirle işlenen fiilin neticesinin öngörülebilir olması
  • Taksirle işlenen fiilin faile objektif olarak isnat edilebilmesi