Taşlama

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Taşlama, bir grubun bir kişiye künt travmadan ölene kadar taş attığı bir öldürme yöntemidir. Eski zamanlardan beri büyük suçlar için bir ceza biçimi olarak tasdik edilmiştir.

Tevrat ve Talmud, bir dizi suç için ceza olarak taşlamayı emreder. Yüzyıllar boyunca, Haham Museviliği, bu yasaları pratik olarak uygulanamaz hale getiren bir dizi prosedürel kısıtlama geliştirdi. Kuran'da recmden söz edilmemesine rağmen, klasik İslam fıkıhı, hadislere dayanarak zina'nın belirli biçimleri için recmi şeriatla belirlenmiş bir hadd cezası olarak vermiştir. Ayrıca, zina'nın pratikte kanıtlanmasını zorlaştıran bir dizi prosedürel gereklilik geliştirdi.

Eski İsrail'de taşlama, idam cezasının standart yöntemi gibi görünüyor. Kullanımı erken Hristiyanlık döneminde kanıtlanmıştır, ancak Yahudi mahkemeleri genellikle daha sonraki zamanlarda recm cezalarından kaçınmıştır. İslam dünyasının modern öncesi tarihinde yalnızca birkaç münferit yasal taşlama örneği kaydedilmiştir. Çoğunluğu Müslüman olan modern ülkelerin ceza kanunları Batılı modellerden türetilmiştir. Son yıllarda birçok devlet, İslamcı hareketlerin etkisi altında recm ve diğer had cezalarını ceza kanunlarına ekledi. Bu kanunlar, pratikte büyük ölçüde sembolik bir rol oynamalarına ve kullanım dışı kalma eğiliminde olmalarına rağmen, dini kökenleri nedeniyle dindar muhafazakarlar için özel bir öneme sahiptir.

Son zamanlarda taşlama İran, Birleşik Arap Emirlikleri, Katar, Moritanya, Suudi Arabistan, Sudan, Yemen, kuzey Nijerya, Afganistan, Brunei ve Pakistan'ın kuzeybatı Kurram Vadisi ve kuzeybatı dahil nadiren gerçekleştirilmesine rağmen Khwezai-Baezai bölgesi aşiret bölgelerinde yasal bir ceza olmuştur.[1][2][3][4] Bu ülkelerden bazılarında, militanlar, aşiret liderleri ve diğerleri tarafından yargısız bir şekilde gerçekleştirilmiştir.[2] Nijerya ve Pakistan da dahil olmak üzere diğer bazı ülkelerde recm yasal bir ceza şekli olmasına rağmen hiçbir zaman yasal olarak uygulanmadı. Taşlama, insan hakları örgütleri tarafından kınanmaktadır. Zinanın recm ile cezalandırılması, Pakistan'daki Müslümanların %86'sından Arnavutluk ve Bosna'daki Müslümanların %6'sına kadar değişen, Müslüman dünyasında değişen düzeylerde halk desteğine sahiptir.[kaynak belirtilmeli]

İsa ve Julius Schnorr von Karolsfeld tarafından zina yapan kadın, 1860, İsa'nın ilk taşı günahsız olan adam atması gerektiğini söylediği yer.

Dini kitap ve hukuk[değiştir | kaynağı değiştir]

Yahudilik[değiştir | kaynağı değiştir]

Sebt gününü bozan Taşlandı. Sayılar 15'te anlatılan bölümün sanatsal izlenimi. James Tissot c.1900

Tevrat[değiştir | kaynağı değiştir]

Tevrat'ın ilk beş kitabı: Yaratılış, Çıkış, Levililer, Sayılar ve Tesniye Yahudilik için ortak bir dini referans görevi görür. Tevrat'ta en çok bahsedilen infaz yöntemi taşlamadır. (Cinayetten recm cezası gerektiren bir suç olarak söz edilmiyor ama görünüşe göre kurbanın ailesinden birinin katili öldürmesine izin verilmişti.) Recm cezası gerektiren suçlar şunlardı:

Tevrat, Yahudilikten dönmeye ikna edenlerin recm edilmesini anlatırken şöyle der:

Eğer kardeşin, ananın oğlu, veya oğlun, veya kızın, veya bağrının karısı veya canın gibi olan arkadaşın, "Hadi gidelim ve gidelim" diyerek seni gizlice kandırırsa, ne sen ne de atalarının bilmediğin başka ilahlara kulluk et; [Yani], dünyanın [bir] ucundan yerin [öbür] ucuna kadar çevrenizde, size yakın veya uzak [olan] insanların ilahlarından; Ona razı olmayacaksın, onu dinlemeyeceksin; "Gözün ona acımayacak", "Onu saklamayacaksın, ama onu mutlaka öldüreceksin"; Onu öldürmek için önce senin elin, sonra da bütün halkın eli onun üzerinde olacak. Ve ölsün diye onu taşla taşlayacaksın; çünkü seni Mısır diyarından esaret evinden çıkaran Allahın RABDEN seni uzaklaştırmak istedi.

— Deuteronomy 13:6–10[5]

Yukarıdaki kategorilerin hiçbirine girmeyen bir vaka Eriha'dan Achan'ın, değerli eşyalarını yağmaladığı Yeşu'nun Kenan'ı Fethi sırasında koyunları, diğer hayvanları ve çocuklarıyla birlikte taşlanarak öldürülmesiydi.

Mişna[değiştir | kaynağı değiştir]

Talmud dört infaz yöntemini tanımlar: taşlama, kişinin boğazına erimiş kurşun dökme, kafasını kesme ve boğma. (bkz. Yahudilikte ölüm ve bedensel ceza) Mişna, taşlanması gereken kişilerin aşağıdaki listesini verir.[6]

"Aşağıdaki günahkarlar taşlamaya tabidir - אלו הן הנסקלין

  • annesiyle ilişkisi olan kişi – הבא על האם
  • babasının karısıyla – ועל אשת האב
  • gelini ile – ועל הכלה
  • insan erkek ile insan erkek – ועל הזכור
  • veya sığır ile – ועל הבהמה
  • sığırların önünde soyunan kadın için de durum aynıdır – והאשה המביאה את הבהמה
  • bir küfür ile - והמגדף
  • bir putperest – והעובד עבודת כוכבים
  • çocuklarından birini Molek'e kurban eden kişi – והנותן מזרעו למולך
  • tanıdık ruhlarla meşgul olan - ובעל אוב
  • sihirbaz – וידעוני
  • Sebt gününü ihlal eden kişi – והמחלל את השבת
  • babasına veya annesine lanet okuyan kimse – והמקלל אביו ואמו
  • nişanlı kıza saldıran kimse – והבא על נערה המאורסה
  • erkekleri putlara tapmaları için baştan çıkaran baştan çıkarıcı - והמסית
  • ve bütün bir kasabayı yanıltan kişi – והמדיח
  • bir cadı (erkek veya dişi) - והמכשף
  • inatçı ve asi bir oğul – ובן סורר ומורה"

Sanhedrin taşlamayı cezanın şiddeti konusunda varsayımsal bir üst sınır yaptı.[7]

Korah'ın Cezası ve Musa ile Harun'un Taşlanması (1480–1482), yazan Sandro Botticelli, Sistine Şapeli, Roma .

Hristiyanlıktan önce, Yahudi toplumunda genel olarak ölüm (ve özel olarak recm) cezasının yararlı ve caydırıcı etkinliğine dair şüpheler artıyordu. Kullanımı merkezi yasa koyucular tarafından caydırıldı. Mişna şöyle der:

Yedi yılda bir insanı öldüren bir Sanhedrin'e yıkıcı denir. Haham Eliezer ben Azariah, bunun yetmiş yılda bir bile bir insanı öldüren bir Sanhedrin'e kadar uzandığını söylüyor. Haham Akiba ve Haham Tarfon diyor ki: Sanhedrin'de olsaydık hiç kimse öldürülmezdi.[8][9][10]

Önde gelen Yahudi bilgeler, sonraki yüzyıllarda, idam cezasını fiilen yasa dışı kılacak kısıtlamalar getirdiler. Kısıtlamalar, bir ifadenin kabul edilebilir olması için yerine getirilmesi zor olan birçok koşulu içeriyordu.

Musa bin Meymun, "Bin suçluyu aklamak, tek bir masumu öldürmekten daha iyi ve tatmin edicidir" diye yazdı.[11] Yasanın, görkemi ve halkın saygısını korumak için endişe duyuyordu. Komisyon hatalarının, hukukun bütünlüğü için tehdit oluşturduğunu gördü.[12]

Yargılama tarzı[değiştir | kaynağı değiştir]

Haham hukukunda idam, yalnızca yirmi üç nitelikli üyeden, düzenli olarak oluşturulmuş bir mahkemenin kararıyla uygulanabilirdi. Suçla ilgili en az iki kalifiye görgü tanığının en güvenilir ve inandırıcı ifadesi olmalı ve bu kişiler aynı zamanda suçlunun suç ve projesinin sonuçları konusunda önceden uyarıldığını da ifade etmelidir.[6] Suçlu, reşit ve aklı başında bir kişi olmalı ve suçun, suçlunun özgür iradesiyle ve başkalarının yardımı olmadan işlendiği kanıtlanmalıdır.

Kararın açıklandığı gün hükümlü idama götürülür. Suçluya nefret duyulmamalıdır; Hahamlar Tevrat yasası (Levililer 19:18), "Komşunu kendin gibi seveceksin" ifadesindeki sevginin "günahkar olmasına rağmen hala senin kardeşin olan" hüküm giymiş suçluya bile uygulanması gerektiğini savunuyorlar (Mak. 3:15; Sanh. 44a)

Tevrat kanunu şöyle der (Tesniye 24:16), "Çocuklar için anne babalar öldürülmeyecek, anne babalar için çocuklar da öldürülmeyecek; herkes kendi günahlarından dolayı öldürülecek" ve haham hukuku bu ilkeyi hem harfiyen hem de ruhen izler. Hükümlünün mallarına el konulması cezaya katılmaz; kişinin malları yasal mirasçılarına iner.

Talmud, ölüm cezasının kullanımını şu durumlarda Yahudi suçlularla sınırlandırır:

  • (A) suçu işlemek üzereyken, iki tanığın huzurunda suçu işlememesi konusunda uyarıldı (ve yalnızca katı bir standartlar listesine uyan kişiler kabul edilebilir tanık olarak kabul edilir); ve
  • (B) uyarıldıktan sonra suçu aynı iki tanığın önünde işledi.[13]

Taşlamanın nasıl gerçekleştirileceğine ilişkin Talmud yöntemi, toplu taşlamadan farklıdır. Yahudi sözlü yasasına göre, Yahudi suçlu Büyük Sanhedrin önünde suçlu olarak belirlendikten sonra, suçlu ve iki geçerli tanık iki katlı bir binanın kenarına gider ve tanıklar suçluyu binanın çatısından aşağı atarlar. İki katlı yükseklik, Talmud tarafından hızlı ve acısız bir ölüm için tahmin edildiğinden, ancak vücudun parçalanmasına neden olacak kadar yüksek olmadığından seçilmiştir.[14] Suçlu düştükten sonra, iki tanık suçlunun üzerine büyük bir kaya atacak - her iki tanığın da kayayı birlikte kaldırmasını gerektirecek. Suçlu düşmekten veya büyük kayanın ezilmesinden ölmediyse, o zaman çevredeki herhangi bir kişi bulabildikleri kayalarla taşlayarak onu hızla öldürecektir.

İslâm[değiştir | kaynağı değiştir]

Zina Eden Kadının Taşlanması, Abu'l Hasan Gaffari veya atölyesi tarafından yazılan 1001 Gece elyazmasına örnek. Tahran, 1853–1857.
Şeytan taşlama 2006 Hac

Şeriat hukuku, birincil kaynaklar olarak Kuran ve hadislere dayanmaktadır.

Kuran[değiştir | kaynağı değiştir]

Kuran'ın kabul edilen metninde recm'den bahsedilmemekle birlikte, İslam alimleri yasal gücünü korurken metinsel olarak " neshedilmiş " olan bir Kuran ayetinin ("Bir erkek veya bir kadın zina yaparsa, onları taşlayın...") olduğunu geleneksel olarak, varsaymışlardır.[15]

Kuran'ın günümüze ulaşan metninde, zina eden erkek veya kadının cezası kırbaçtır :

"Zina eden kadın ve zina eden erkekten her birine yüz sopa vurun: Allah'a ve ahiret gününe inanıyorsanız, Allah'ın yazdığı bir konuda onların durumuna acıma sizi etkilemesin: ve bırakın müminlerden bir grup onların azabına şahittir."

— Qur'an 24:2[16]

"İffetli kadınlara iftira attıktan sonra dört şahit getirmeyenler, onlara seksen sopa vurun ve onlardan hiçbir delil kabul etmeyin; onlar fasıklardır. Bundan sonra tövbe edip amel işleyenler müstesna.

— Kur'an 24:4–5 [17]

Hadis[değiştir | kaynağı değiştir]

Sünnet'te recm esas olarak Tevrat'taki recm kurallarını takip eder. Birkaç hadis, Muhammed'in yasadışı bir cinsel eylemde bulunan evli bir Yahudi erkek ve kadının Tevrat'a danıştıktan sonra recm edilmesini emrettiğine atıfta bulunur.[18]

İbn Ömer anlatıyor: Yahudi bir erkek ve kadın, zinayla suçlanarak Peygamber'e getirildiler. Peygamber Yahudilere, "Onlarla ne yaparsınız?" diye sordu. "Biz onların yüzlerini karalarız ve rezil ederiz" dediler. "Doğru ise Tevrat'ı getirin de okuyun" dedi. (Getirip) tek gözlü bir adamdan okumasını istediler. Elini koyduğu bir kısma gelinceye kadar okumaya devam etti. Peygamber, "Elini kaldır!" dedi. Elini kaldırdı ve er-Recm âyeti göründü. Sonra, "Ey Muhammed! Taşlanarak öldürülmeleri gerekir, ama biz bu İlâhi Kanunu kendi aramızda gizliyoruz" dedi. Sonra Peygamber, iki günahkarın taşlanarak öldürülmesini emretti ve onlar taşlanarak öldürüldüler ve adamı kadını taşlardan korurken gördüm.

— Volume 9, Book 93, Number 633: (See Hadith No. 809, Vol. 8)

Abdullah bin Ömer anlatıyor: Yahudiler Allah'ın Elçisi'ne geldiler ve içlerinden bir erkekle bir kadının zina ettiklerini söylediler. Allah'ın Elçisi onlara, "Tevrat'ta Recm cezası hakkında ne buluyorsunuz?" biz onların suçlarını duyurur ve onları kırbaçlarız" dediler. Abdullah bin Selam, "Yalan söylüyorsun; Tevrat'ta recm düzeni vardır." Tevrat'ı getirip açtılar ve içlerinden biri elini recm âyetine koyup ondan önceki ve sonraki âyetleri okudu. Abdullah bin Selâm ona, "Elini kaldır" dedi. elini kaldırdı, orada Recm âyeti yazılıydı, dediler ki: "Muhammed doğru söyledi; Tevrat'ta Rajm Âyeti vardır. Peygamber daha sonra ikisinin de taşlanarak öldürülmesini emretti. Abdullah bin Ömer dedi ki: "Adamın, kadını taşlardan korumak için üzerine eğildiğini gördüm."

— Volume 4, Book 56, Number 829:

Diğer birinde Bedevi bir adam kırbaçlanırken, Yahudi bir kadın evlilik dışı seks yaptığı için taşlanarak öldürülür.[19]

Birçok hadiste recm ceza olarak tarif edilmektedir.[20][21][22] Recm ile ilgili Şii hadisleri Kitab al-Kafi'de [23] Sünni hadisleri Sahih Bukhari ve Sahih Muslim'de bulunabilir. Bu hadislere göre bazı Müslüman ülkelerde zina yapan evliler ölüm cezasına çarptırılırken, evli olmayanlar arasında rızaya dayalı ilişki 100 kırbaç cezası ile sonuçlanmaktadır.

Taşlama, erkek ve kadın arasındaki,[24] köle kız tarafından yasadışı seksler ve ayrıca herhangi bir eşcinsel ilişkiye giren herkes için ceza olarak öngörülmüştür.[21][25]

Bazı sünnetlerde, önce bir çukur kazılarak kişinin alt yarısının kısmen içine gömülmesi şeklinde recm yöntemi anlatılmaktadır.[26][27]

Ebu Hureyre ve Zeyd bin Halid el-Cuhani anlatıyor: Bir bedevi Allah'ın Resulü'ne geldi ve "Ey Allah'ın Resulü! Allah adına senden Allah'ın kanunlarına göre hüküm vermeni istiyorum" dedi. Kendisinden daha âlim olan rakibi, "Evet, aramızda Allah'ın kanunlarıyla hükmet, bırak ben konuşayım" dedi. Allah'ın Resulü, "Konuş" dedi. O (yani bedevi veya diğer adam) dedi ki: "Benim oğlum bu (adam) için işçi olarak çalışıyordu ve karısıyla zina etti. Ben de oğlum için yüz koyun ve bir cariye fidye verdim.Sonra bunu din âlimlerine sordum, oğluma yüz sopa vurulup sürgüne gönderilmesi gerektiğini söylediler. Bir yıl süreyle, ve bu (adamın) karısı taşlanarak öldürülecektir." Allah'ın Elçisi, "Nefsim elinde olan Allah'a yemin ederim ki, aranızda Allah'ın kanunları ile hükmedeceğim. Cariye ve koyun size iade edilecek, oğlunuz yüz değnek vurulacak ve sürgüne gönderilecek" dedi. Sen, Üneys, bu (adamın) karısına git ve suçunu itiraf ederse, onu taşlayarak öldür." Üneys ertesi sabah o kadına gitti ve itiraf etti. Allah Resulü onun taşlanarak öldürülmesini emretti.

— Şablon:Buhari 3, Şablon:Buhari no, Şablon:Buhari no

Eş-Şeybani anlatıyor: 'Abdullah bin Ebi 'Aufa'ya Rajam (yasadışı cinsel ilişkide bulunduğu için birini taşlayarak öldürme) hakkında sordum. "Peygamber, recem cezasını yerine getirdi" diye cevap verdi. "Bu, Nur Suresi'nin nüzulünden önce mi sonra mıydı?" "Bilmiyorum" diye cevap verdi.

— Şablon:Hadith-usc see also Şablon:Hadith-usc Şablon:Hadith-usc

Aişe bildirdi: Abd b. Zem'a, babamın yatağında cariyesinden doğduğu için o benim kardeşimdir, dedi. Allah Resulü onun benzerliğine baktı ve Utbe ile açık bir benzerlik buldu. (Fakat) dedi ki: O senin Abd (b. Zem'a), çünkü çocuk, yatağında doğduğu kişiye nispet edilir ve zina edene recm edilir.

— Şablon:Hadith-usc see also Şablon:Hadith-usc, Şablon:Hadith-usc, Şablon:Hadith-usc

İslam hukukunda (Recm)[değiştir | kaynağı değiştir]

Taşlama (Arapça: رجم Recm) erken, orta ve modern dönem İslami fıkıh metinlerinde kapsamlı bir şekilde tartışılmıştır.[28]

Zina tanımı Kur'anda ayrı suçlar olarak sınıflandırılmayan evli veya evli olmayan kişiler arası cinsel ilişkiler, fuhuş, hayvanlarla cinsel ilişki ve tecavüz gibi yasa dışı ilişkilerin hepsini içerecek şekilde içtihatlarla genişletilir.[29] Eşcinsel ilişkinin zina olarak sınıflandırılması hukuk ekolüne göre farklılık gösterir.[30] Kuran'da zina için recimden söz edilmese de, tüm geleneksel hukuk ekolleri hadis temelinde, suçlu muhsan (yetişkin, hür, Müslüman ve evli) ise recm ile cezalandırılması gerektiği konusunda hemfikirdir.[29][30]

Suçlular kendi özgür iradeleriyle hareket etmiş olmalıdır.[30] Geleneksel içtihatlara göre zina, fiili penetrasyon eyleminin dört görgü tanığının ifadesiyle veya dört kez tekrarlanan ve daha sonra geri alınmayan bir itirafla kanıtlanmalıdır.[29][30] Maliki okulu, evli olmayan bir kadının hamileliğinin kanıt olarak kullanılmasına da izin verir, ancak ceza, geçersiz bir evlilik sözleşmesinin varlığı gibi bir dizi yasal şüphe ile önlenebilir.[30] Bu gereklilikler, zina'nın pratikte kanıtlanmasını neredeyse imkansız hale getirdi.[29] Tecavüz, geleneksel olarak normal delil kurallarının kullanıldığı farklı yasal kategoriler altında kovuşturulmuştur.[31] Gerekli görgü tanıklarını getirmeden zina isnadında bulunmaya kazf (القذف) denir, 80 değnek cezası olan başlı başına bir had suçudur[32][33][34] ve tövbe edip ıslah olmadıkça tanık olarak kabul edilemez.

İslami Li'an anlayışına göre, kendi karısını başka bir tanık olmaksızın zina ile suçlayan bir erkeğin tanıklığı, doğru söylediğine dair dört kez Allah'a yemin etmesi, beşincisinde yalan söylüyor ise Allah'ın gazabının kendi üzerine olmasını dilemesiyle kabul edilebilir. Bu durumda eşi karşı yemin ederse ceza uygulanmaz.[35][36]

Malik bin Enes'ın Muvattası, tartışmalı hamileliğin zina için yeterli kanıt olduğunu ve kadının taşlanarak öldürülmesi gerektiğini belirtir.[37]

Hanefi

Hanefi hukukçuları, sanığın Recm ile cezalandırılması muhsan olması gerektiğine karar verdiler.[38] Muhsan, evliliğin devam edip etmediğine bakılmaksızın, daha önce evlilikte meşru cinsel ilişkiler yaşamış, yetişkin, özgür, Müslüman kişiyi tanımlar. Diğer bir deyişle, hayatında hiç evlenmemiş biri için recm uygulanmaz ceza sadece toplum içinde uygulanan 100 kırbaçtır.[38]

Hanefi fıkhı şunları kanıt olarak kabul eder: itiraf veya dört erkeğin şahitliği (kadın şahit kabul edilmez).[38] Hanefilerde iki tür recm tarif edilir;

Birincisi, ceza somut delile (dört erkek tanık) dayandığında, kişi bağlanır, bir çukur kazılır, bağlanan kişi kaçmaması için çukura yerleştirilerek kısmen[38] kadın ise göğsüne kadar gömülür.[39] Ebu Hanife ve diğer Hanefi alimlerine göre ilk taşları suçlayıcı ve tanıklar, ardından hazır bulunan Müslüman cemaat atmalıdır.[38]

İkinci tür, itirafa dayalı cezalandırmadır, taşlama çukur kazılmadan veya kısmen gömülmeden yapılır. Bu durumda kadı ilk taşı atmalıdır. Ayrıca, kişi kaçarsa, kişinin gitmesine izin verilir.[38]

Hanefiler kullanılacak taşın boyutunun çok hızlı ölüme neden olmayacak kadar büyük, sadece acı verecek kadar küçük olmamasını, el büyüklüğünde olmasını gerekli gördüler.[38]

Şafii

Şafii ekolü, Hanefi ile aynı hukuki analize sahiptir. Ancak her halükarda ilk taşın imam veya vekili tarafından atılmasını ve ardından recm cezasına Müslüman toplumun şahit olmasını tavsiye etmektedir.[39]

Hanbeli

Hanbelî fakih İbn Kudâme diyor ki, "İslâm fakihleri, zina yapan evli erkek ve kadın için recmin belirlenmiş bir ceza olduğu konusunda ittifak etmişlerdir. Ceza, çok sayıda rivayetle kayıtlıdır ve Muhammed'in uygulaması, onu destekleyen güvenilir bir kaynak olarak durmaktadır. Bütün sahabe, halifeler ve Hariciler hariç Müslüman âlimlerin görüşü budur." [40]

Hanbeli anlayışı rızaya dayalı ancak dini açıdan yasa dışı her türlü seksi Recm ile cezalandırır.[41]

Maliki

Maliki fıkıh okulu, evli veya dul yasa dışı cinsel ilişkiler dışında erkekler arasındaki her türlü eşcinsel ilişkinin de recm kapsamında olduğunu savunur.[21] Malik bin Enes, evli olmayan bir kadının hamile kalmasını kesin bir zina delili olarak kabul eder ve evli olmadığı bir erkekten hamile kalan herhangi bir Müslüman kadının taşlanarak öldürülmesi gerektiğini belirtir.[37]

Daha sonra Maliki alimler, "uyuyan embriyo" teorisiyle boşanmış bir kadının boşandıktan sonraki beş yıl içinde herhangi bir zamanda hamile kalması halinde taşlama cezasından kurtulabileceği kabul ettiler.[42] Kadın kocasından hamile kalmış, ancak embriyo beş yıl boyunca uykuda kalmıştı.

Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]

Recm, Yakın Doğu'da çok eski zamanlardan beri büyük günahlar için bir idam cezası olarak tasdik edilmiştir.[43] Bununla birlikte, bir uygulama olarak recm coğrafi olarak sadece Yakın Doğu ile sınırlı değildi ve batıda da recm uygulamasına ilişkin önemli tarihsel kayıtlar var. Antik coğrafyacı Pausanias, Orchomenus'un hem yaşlı hem de genç Aristokratlarının MÖ 7. yüzyıl civarında antik Yunanistan'da taşlanarak öldürüldüğünü anlatır.

Taşlama, eski İsrail'de idam cezasının "muhtemelen" standart biçimiydi.[44] Eski Ahit'te, tüm topluluğun suçluyu bir şehrin dışında taş yağmuruna tuttuğu küfür, putperestlik ve diğer suçlar için bir ceza olarak tasdik edilmiştir.[45] Yeni Ahit'te (Elçilerin İşleri 7:58) bildirildiği üzere İstefanos'un ölümü de bu şekilde organize edilmiştir. Pavlus, Listra'da taşlandı ve ölüme terk edildi (Elçilerin İşleri 14:19). Josephus ve Eusebius, Ferisilerin MS 70'te Kudüs'ün düşüşünden kısa bir süre önce İsa'nın kardeşi Yakup'u Tapınağın zirvesinden attıktan sonra taşladıklarını bildirdi. Tarihçiler, Roma makamlarının Yahudi topluluklarının dini yasaları çiğneyenlere ölüm cezası uygulamasına izin verip vermediği veya bu olayların bir tür linç olup olmadığı konusunda hemfikir değiller.[45] Geç Antik Çağ'da Yahudi mahkemelerinde ölüm cezasını hiç uygulamama eğilimi hakim olmuştur.[46] Ortaçağ Yahudi mahkemelerinin ölüm cezaları verme ve infaz etme yetkisine sahip olduğu yerlerde, bunu, kanunla tanımlananlar olmasa da, özellikle ağır suçlar için yapmaya devam ettiler ve genellikle recm kullanmaktan kaçındılar.[44]

Literatürde[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Shirley Jackson'ın " The Lottery " adlı filmi, küçük, tecrit edilmiş bir Amerikan topluluğunun bir üyesinin kurban olarak törensel olarak taşlanarak öldürüldüğü yıllık bir piyangoyu anlatıyor. Günah keçisi yapma temalarını, insanın doğasında var olan kötülüğü ve eski, modası geçmiş ritüelleri gözlemlemenin yıkıcı doğasını araştırıyor. Marilyn Manson'ın " Man That You Fear " adlı müzik videosu hikâyeye dayanıyor.
  • Robert A. Heinlein'ın Stranger in a Strange Land filmi taşlanarak infazla doruk noktasına ulaşır.
  • Freidoune Sahebjam'ın 1990 tarihli La Femme Lapidée adlı kitabı, 1986'da İran'da taşlanarak öldürülen bir kadının hikâyesine dayanıyor. Kitap, 2008 yapımı Süreyya M.'nin Taşlanması filminin temelini oluşturdu. .
  • Simon Perry'nin Daha Önce Gelenler kitabı, Barabbas Kudüs'e girerken bir taşlamayla zirveye ulaşır.[47]
  • Prenses: Jean Sasson'un Suudi Arabistan'da peçenin ardındaki gerçek bir yaşam öyküsü, recm cezasına çarptırılan bir kızı anlatıyor.
  • Khaled Hosseini'nin 2003 tarihli Uçurtma Avcısı romanında, bir çift Afganistan'daki bir futbol stadyumunda taşlanarak öldürülür.
  • Liu Cixin'in 2008 tarihli " Karanlık Orman " romanında Wallfacer Rey Diaz, tüm dünyayı tehlikeye attığı için kendi halkı tarafından taşlanarak öldürüldü.
  • Peter Papathanasiou'nun 2021 polisiye romanı "The Stoneing"de, Avustralya'nın taşra bir kasabasında bir öğretmen bir ağaca bantlanır ve taşlanır.

Film ve televizyonda[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Fulham İlçesinde Bir Taşlama, 1988 - Bir Amerikan Amish topluluğundaki kanunsuz taşlamayı konu alan, TV için yapılmış bir film.[48]
  • Monty Python'un Life of Brian'ı, Nasıralı İsa'nın taşlanmasını mizahi bir bağlamda sunar ve kurbanın değil Yahudi yetkilinin üzerine devasa bir kaya düşmesiyle sona erer. Film taşlamada kadınların yasak olduğundan bahsediyor, ancak taş atanların neredeyse tamamının erkek kılığına girmiş kadınlar olduğu ortaya çıkıyor.
  • Shirley Jackson'ın " The Lottery " adlı filmi Larry Yust tarafından 1969'da Encyclopædia Britannica'nın "Short Story Showcase" adlı eğitim yayınının bir parçası olarak kısa (20 dakikalık) bir filme dönüştürüldü.[49]
  • Uçurtma Avcısı filmi, bir futbol maçı sırasında zina yapan bir kadının Taliban tarafından halka açık bir stadyumda taşlanmasını anlatıyor.
  • Mission İstanbul filmi, Kabil'de zina yapan bir kadının kurgusal terörist grup Abu Nazir tarafından ana karakter Vikas Sagar tarafından kesintiye uğrayana kadar taşlanmasını anlatıyor.
  • Süreyya M.'nin Taşlanması 2008 yapımı bir filmdir.
  • Nikos Kazancakis'in 1946 tarihli romanı ve Anthony Quinn'in oynadığı 1964 yapımı Zorba The Greek, kadının kurtarıldığı ve olay yerinde bıçaklandığı korkunç bir taşlama sahnesine sahiptir.
  • Yönetmen Siddiq Barmak'ın Usame (2003) adlı filmi, taşlamaya hazırlanırken gömülen bir kadını tasvir eder.
  • Bir CSI: Miami 2011 bölümünde, üniversiteli bir kadın zorba, taşlanarak öldürülür.
  • Lady Gaga'nın Judas adlı şarkısının klibinde Gaga'nın taşlanarak öldürüldüğü bir sahne var.
  • İslam hukuku evli zina yapanlar için taşlamayı öngörse de, bir yeraltı radikal İslamcı grubu konu alan Sleeper Cell adlı televizyon dizisi, bir üyenin vatana ihanetten taşlandığı bir sahneyi tasvir ediyor.
  • Spartacus: War of the Damned (2010–13), 3. Sezon, 2. Bölüm'de, bir köle Roma halkı tarafından taşlanır.
  • Timbuktu'da (2014), Timbuktu, Mali'deki İslamcı isyancıları konu alan bir film, bir erkek ve kadının boyunlarına kadar gömülüp taşlanarak öldürülmesi tasvir ediliyor.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

İlgili yürütme yöntemleri
  • Ishikozume (Japonya)
  • Ezme
  • Çimento ayakkabı
Kişiler

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Emma Batha (29 Eylül 2013). "Stoning – where does it happen?". www.trust.org/. Thomson Reuters Foundation. 17 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2015.  Yazar eksik |soyadı1= (yardım)
  2. ^ a b Batha, Emma (29 Eylül 2013). "Special report: The punishment was death by stoning. The crime? Having a mobile phone". The Independent. Londra: independent.co.uk. 6 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2013. 
  3. ^ Ida Lichter, Muslim Women Reformers: Inspiring Voices Against Oppression, 978-1591027164, p. 189
  4. ^ "Brunei makes gay sex and adultery punishable by death by stoning". Washington Post. 28 Mart 2019. 30 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2022.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  5. ^ Deuteronomy 13:6–10 4 Eylül 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  6. ^ a b "Capital Punishment". JewishEncyclopedia.com. Erişim tarihi: 12 Eylül 2010. 
  7. ^ Jerusalem Talmud (Sanhedrin 41 a)
  8. ^ Louis Isaac Rabinowitz (2008). Encyclopaedia Judaica. 
  9. ^ Menachem Elon (2008). Encyclopaedia Judaica. 
  10. ^ makkot 1:10 March 11, 2008
  11. ^ Moses Maimonides, Sefer Hamitzvot, Negative Commandment no. 290.
  12. ^ Moses Maimonides, The Commandments, Neg. Comm. 290, at 269–71 (Charles B. Chavel trans., 1967).
  13. ^ "Ask the Orthodox Rabbi – Adultery in Judaism – Capital Punishment – Death Penalty". Judaism.about.com. 11 Haziran 2009. 2 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2010. 
  14. ^ Babylon Talmud. s. Sanhedrin 45a. 
  15. ^ Dmitry V. Frolov (2006). Jane Dammen McAuliffe (Ed.). Encyclopaedia of the Qurʾān.  r eksik |soyadı1= (yardım)
  16. ^ Muhammad M. Pickthall Şablon:Cite quran
  17. ^ Şablon:Cite quran
  18. ^ Sahih-i Buhârî, 9:93:633, Sahih-i Buhârî, 4:56:829
  19. ^ Sahih-i Buhârî, 3:50:885, 3:49:860, 8:82:821
  20. ^ Hadith Muslim 17:4192. Also, see the following: Bukhari 6:60:79, Bukhari 83:37, Muslim 17:4196, Muslim 17:4206, Muslim 17:4209, Ibn Ishaq 970.
  21. ^ a b c Nisrine Abiad (2008), Sharia, Muslim States and International Human Rights Treaty Obligations, British Institute of International and Comparative Law, 978-1905221417, pp. 24–25 Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "nisrine" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  22. ^ OU Kalu (2003), Safiyya and Adamah: Punishing adultery with sharia stones in twenty‐first‐century Nigeria, African Affairs, 102(408), pp. 389–408
  23. ^ "Rafed.net". 28 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2011. 
  24. ^ 8:3435
  25. ^ 38:4448
  26. ^ 38:4421, 38:4429
  27. ^ Z Maghen (2005), Virtues Of The Flesh: Passion and Purity In Early Islamic Jurisprudence, Studies in Islamic Law and Society, Brill Academic, 978-9004140707, pp 155
  28. ^ Ismail Poonwala (2004), The Pillars of Islam: Laws pertaining to human intercourse, Oxford University Press, Oxford University Press, pp. 448–457
  29. ^ a b c d John L. Esposito, (Ed.) (2009). The Oxford Encyclopedia of the Islamic World. ISBN 9780195305135.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım); r eksik |soyadı1= (yardım)
  30. ^ a b c d e P. Bearman, Th. Bianquis, (Ed.) (2012). Encyclopaedia of Islam.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım); r |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  31. ^ "Her honour: an Islamic critique of the rape provisions in Pakistan's ordinance on zina". Islamic Studies. 38 (3): 403-431. 1999.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  32. ^ Crime and Punishment in Islamic Law: : Theory and Practice from the Sixteenth to the Twenty-First Century. Cambridge University Press. 2006. s. 63. ISBN 978-0521796705. 
  33. ^ DeLong-Bas, Wahhabi Islam, 2004: 89–90
  34. ^ Joseph Schacht, An Introduction to Islamic Law (Oxford: Clarendon Press, 1973), pp. 178–181
  35. ^ Sayyid Abul Ala Maududi. "Tafhim al-Qur'an, Surah An Noor (The Light)". englishtafsir.com. 12 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2018.  Yazar eksik |soyadı1= (yardım)
  36. ^ Quran 24:6–9, Quote – "And for those who launch a charge against their spouses, and have (in support) no evidence but their own― their solitary evidence (can be received) if they bear witness four times (with an oath) by Allah that they are solemnly telling the truth; And the fifth (oath) (should be) that they solemnly invoke the curse of Allah on themselves if they tell a lie. But it would avert the punishment from the wife, if she bears witness four times (with an oath) by Allah, that (her husband) is telling a lie; And the fifth (oath) should be that she solemnly invokes the wrath of Allah on herself if (her accuser) is telling the truth. "
  37. ^ a b Al-Muwatta 41 1.8
  38. ^ a b c d e f g Elyse Semerdjian (2008), "Off the Straight Path": Illicit Sex, Law, and Community in Ottoman Aleppo, Syracuse University Press, 978-0815631736, pp. 22–23 Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "es8" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  39. ^ a b Elyse Semerdjian (2008), "Off the Straight Path": Illicit Sex, Law, and Community in Ottoman Aleppo, Syracuse University Press, 978-0815631736, pp. 23–25 Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "es8b" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  40. ^ IslamOnline.net. "Stoning: Does It Have Any Basis in Shari'ah?". 16 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2010. 
  41. ^ Nisrine Abiad (2008), Sharia, Muslim States and International Human Rights Treaty Obligations, British Institute of International and Comparative Law, 978-1905221417, pp. 24–26
  42. ^ Muslim and Christian women in dialogue : the case of northern Nigeria. Oxford New York: Peter Lang. 2009. ss. 203-204. ISBN 978-3-03911-417-7.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  43. ^ Frolov, Dmitry V. (2006). Jane Dammen McAuliffe (Ed.). Encyclopaedia of the Qurʾān.  r eksik |soyadı1= (yardım)
  44. ^ a b Haim Hermann Cohn (2008). Encyclopaedia Judaica. 
  45. ^ a b W. R. F. Browning, (Ed.) (2010). A Dictionary of the Bible. ISBN 978-0-19-954398-4.  r eksik |soyadı1= (yardım)
  46. ^ Glen Warren Bowersock, Peter Brown, Oleg Grabar (1999). Late Antiquity: A Guide to the Postclassical World. Harvard University Press. s. 400. ISBN 9780674511736. 
  47. ^ All Who Came Before. Eugene, OR: Wipf and Stock. 2011. ss. 143-145. ISBN 978-1-60899-659-9. 3 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Şubat 2019.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  48. ^ "A Stoning in Fulham County". 1988. 3 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2018. 
  49. ^ "The Lottery". Internet Movie Database. 7 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Eylül 2010. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Taşlama&oldid=30476346" sayfasından alınmıştır