Schwerer Gustav
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Schwerer Gustav (Ağır Gustav) Almanların II. Dünya Savaşı sırasında kullandığı 800 mm çapta namluya sahip demiryolu topu.
| Schwerer Gustav | |
|---|---|
| Genel Özellikler | |
| Tipi | Obüs |
| Çıkış ülkesi | Nazi Almanyası |
| Kullanım Bilgileri | |
| Kullanan Ülke(ler) | Nazi Almanyası |
| Kullanıldığı Savaş(lar) | II. Dünya Savaşı |
| Serviste Kaldığı Süre | 1941–1945 |
| Üretim Bilgileri | |
| Geliştiren | Krupp |
| Üretici | Krupp |
| Toplam Üretimi | 2 |
| Diğer Model(ler) | Schwerer Gustav , Dora , Langer Gustav |
| Özellikleri | |
| Ağırlığı | 1,350 ton |
| Namlu Uzunluğu | Yükseklik 12 metre Uzunluk 47.3 metre |
| Namlu Türü | |
| Geri Tepme Sistemi | |
| Kalibresi | 800 milimetre (4.13 in) |
| Atış Aralığı | 30-45 dakikada 1 adet. Günde ortalama 14 atış |
| Yanal Ateş Açısı | |
| Mermi Namlu Çıkış Hızı | 720 m/s (AP), 820 m/s (HE) |
| Etkili Menzili | 48,000 metre |
| Azami Menzili | 48,000 metre |
| Doldurma sistemi | 45 dakikada 1 mermi.(Günde ortalama 14 atış.) |
Tarihsel gelişimi[değiştir | kaynağı değiştir]
1934 yılında Krupp tarafından geliştirilen bu top, geniş alana sahip istihkâm mevzilerini yok etmek için tasarlanmıştır. Silah Alman Mühendis Erich Müller tarafından tasarlanmış ve geliştirilmiştir. İlk Silah Gustav idi Krupp gelenek olarak ilk silah için herhangi bir ücret talep etmedi. İkinci silahın adı Dora'dır adını Baş Mühendisin kız arkadaşından almaktadır. Bu silah için Krupp şirketine 7 Milyon Reichsmark ödeme yapılmıştır. Gustav topu test aşamasında top 250 mermi ateşlemiştir.[1] 1350 ton civarında ağırlığa sahipti ve 4.800 kg'lık mermiyi 48 km uzaklıktaki hedefe gönderebiliyordu. Bu kadar ağır bir nesneyi hiçbir motorlu araç hareket ettiremeyeceği için, demiryolu üzerinde yürütülüyordu. Topun parçaları 25 vagon ile taşınıyordu. Topun hareket edebilmesi için 2500 kişinin demiryolu döşemesi gerekiyordu. Ayrıca silahı kurmak ve ateşe hazır hale getirmek için 20'si Mühendis 5000 kişiye ihtiyaç vardı Top'un atışa hazır olması için 2 büyük vince ve 5 haftalık zamana ihtiyaç vardı. Top çok büyük olduğu için uzaktan fark edilebiliyordu ayrıca hava saldırılarına karşı savunmasız idi bu yüzden topu hava saldırılarından korumak için 2 Tabur uçaksavar birliği görevliydi. Topun namlusu sağa sola dönemezdi bu yüzden ateş edeceği yöne doğru demiryolu yapılıyordu. Ateş etmek için 500 erkeğe ihtiyaç vardı.[2] Top ilk olarak II. Dünya Savaşı'nda Fransa'ya karşı Maginot hattını imha etmesi için kullanılması düşünüldü. Fakat Wehrmacht Fransa Savaşı'nda bu hattı erken ele geçirdiği için, kullanımına gerek duyulmadı. Almanlar bu topu Barbarossa Harekâtı'nın Sivastapol Kuşatması'nda kullanmışlardır. Silah Mayıs 1941 başında kurulmaya başlandı 5 Haziranda ise ateşe hazır oldu. Sivastopol'un Kuzeydoğusun da ki Backhisaray'a konuşlanan top aşağıdaki hedeflere ateş etti:
- 5 Haziran
- 25.000 metre menzildeki kıyı silahlarına Sekiz mermi ateşlendi.
- Stalin Kalesi Altı mermi ateşlendi.
- 6 Haziran
- Molotov Kalesi. Yedi mermi ateşlendi.
- "Beyaz Uçurum" aynı zamanda "Cephane Dağı" olarak da bilinir: Severnaya ("Kuzey") Körfezi'nde bir deniz altı mühimmat deposu Depo en az 10 metre beton koruma ile denizin 30 metre altına inşa edilmişti. Dokuz mermi atıldıktan sonra, depo mahvoldu ve körfezdeki teknelerden biri battı.
- 7 Haziran
- Uzaktaki bir tahkimat olan Südwestspitze'ye bir piyade saldırısını desteklemek için Yedi mermi ateşlendi.
- 11 Haziran
- Sibirya Kalesi Beş mermi ateşlendi.
- 17 Haziran
- Maksim Gorki Kalesi bombalandı. Maksim Gorki 1 hasar almadı Maksim Gorki 2 hasar gördü. Beş mermi ateşlendi.
17 hazirana kadar 7 hedefe 48 mermi ateşledi. Atışlardan sonra topun namlusu aşındığı için top Rügenwalde fabrikalarına gönderildi burada topun namlusu değiştirildi. Daha sonra top Eylül 1942 de Leningrad Kuşatmasında kullanılmak üzere Leningrad'a gönderildi ancak büyük bir Sovyet saldırısı beklendiği için silah kullanılmadı ve Almanya'ya geri götürüldü Silah Savaşın sonlarına doğru Amerikan ordusu tarafından ele geçirilmemesi için 14 Nisan 1945'te dinamitle havaya uçuruldu.[3] diğer silah Dora ise Sovyetlerin eline geçmemesi için 19 Nisan 1945'te dinamitle havaya uçuruldu.[2]
Mühimmat[değiştir | kaynağı değiştir]
Yüksek patlayıcı[değiştir | kaynağı değiştir]
- Mermi ağırlığı: 4.8 t (4,800 kg)
- Namlu çıkış hızı: 820 m/s
- Maksimum Menzil: 48 km
- Patlama etkisi: 700 kg
- Açtığı çukur: 9.1 m genişlik 9.1 m derinlik.
Zırh Delici[değiştir | kaynağı değiştir]
- Mermi uzunluğu: 3.6 m
- Mermi ağırlığı: 7.1 t (7,100 kg)
- Namlu çıkış hızı: 720 m/s
- Maksimum Menzil: 38 km
- Patlama etkisi: 250 kg
- Delme : Yapılan testlerde 7 m kalınlığında betonu, 1 metre kalınlığında zırh çeliğini delebildiği gözlenmiştir. Sivastopol Kuşatması sırasında yerin 30 metre altındaki bir mühimmat deposunu yok etmeyi başarmıştır[1]
Propaganda[değiştir | kaynağı değiştir]
Top'un büyüklüğü ve yıkıcılığı Naziler tarafından propaganda amaçlı kullanılmıştır. Topun sevkedilme, ateşe hazır hale gelme ve ateş etme anları filme alınmış sinema ve Haber bültenlerinde gösterilmiştir.[4]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- Schwerer Gustav details — A page with very extensive info on the Schwerer Gustav
- Self-Propelled Dora — An article on the self-propelled version of the Dora.
- http://www.hpwt.de/2Weltkrieg/Dorae.htm12 Ocak 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- http://html2.free.fr/canons/dora.htm16 Ocak 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- German Artillery of World War Two, Ian V. Hogg. ISBN 1-85367-480-X
- ^ a b Taube: Eisenbahngeschütz DORA. s.92
- ^ a b "Arşivlenmiş kopya". 16 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2008.
- ^ Fritz Hahn: Waffen und Geheimwaffen des deutschen Heeres 1933–1945. (Band 1: Infanteriewaffen, Pionierwaffen, Artilleriewaffen, Pulver, Spreng- und Kampfstoffe.) Bernard und Graefe, Koblenz 1986, ISBN 3-7637-5831-3, S. 191f.
- ^ "Topun ateş etme anları".