Sabahattin Kudret Aksal
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Sabahattin Kudret Aksal | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 25 Nisan 1920 İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu |
| Ölüm | 19 Nisan 1993 (72 yaşında) İstanbul, Türkiye |
| Milliyet | Türk |
| Meslek | Şair ve yazar |
| Dönem | Cumhuriyet Dönemi |
Sabahattin Kudret Aksal (25 Nisan 1920, İstanbul - 19 Nisan 1993, İstanbul), Türk şair, senarist ve yazardır.
Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]
1937'de Işık Lisesinden mezun oldu.[1] 1943'te İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Felsefe Bölümünü bitirdi.[2] 1943-1948 arasında İstanbul'da çeşitli liselerde felsefe dersleri verdi. 1950'de kısa bir süre iş müfettişliği yaptı. İstanbul Konservatuvarı Müdürlüğü, belediye yazı işleri müdürlüğü, belediye iktisat müfettişliği görevlerinde bulundu. 1961'de Şehir Tiyatrosu Müdürü oldu. Belediye Konservatuvarı Estetik Ve Psikoloji öğretmenliğinden emekli oldu. İlk şiiri 1938’de Varlık dergisinde, ilk öyküsü 1940'ta Küllük dergisinde çıktı. İlk oyunu Evin Üstündeki Bulut 1948’de oynandı. 1940'lardaki yeni edebiyat hareketi içinde yer aldı. Günlük yaşamın, küçük ayrıntıların avareliklerin şairi oldu. Cahit Sıtkı Tarancı etkisiyle hece vezni ve uyak kullandığı ilk dönem şiirlerinden sonra Garip hareketi ve Orhan Veli Kanık'a yakınlaştı. 1976 sonrasında ise yalınlığı elden bırakmadan dilde derinlik arayışına başladı. Uyak tekrar şiirinin köşe taşı oldu. Bu dönemde Garip'ten de uzaklaşıp İkinci Yeni havasına girdi. Kendisine özgü bir biçimde insan-doğa ilişkisine felsefe düzleminde yaklaştı. Şiirlerinde kent insanlarının gündelik ilişkilerini, saçmalıklarını, çatışmaya varan tartışmalarını ele aldı. Öykü ve oyunlarında ise psikolojik öğeleri ve biçim arayışlarını öne çıkardı. Çeviriler ve sanat üzerine yazılar yayınladı.19 Nisan 1993'te İstanbul'da yaşamını yitirdi.[3] Mezarı Üsküdar'da Karacaahmet Mezarlığı'ndadır.
Eserleri[değiştir | kaynağı değiştir]
Şiir[değiştir | kaynağı değiştir]
- Şarkılı Kahve (1944)
- Gün Işığı (1953)
- Duru Gök (1958)
- Elinle (1962)
- Eşik (1970)
- Çizgi (1976)
- Şiirler (1979, toplu şiirler)
- Zamanlar (1982)
- Bir Zaman Düşü (1984)
- Şiirler (1988, toplu şiirler)
- Buluşma (1990)
- Batık Kent (1993, ölümünden sonra, son şiirleri)
- Bir Gün İstanbul
- Bir Resimde Atatürk
- Atatürk Anadolu'da
- Anadolu'muz
- Ne Tuhaf (Seçme şiirler)
Öykü[değiştir | kaynağı değiştir]
- Gazoz Ağacı
- Yaralı Hayvan
Oyun[değiştir | kaynağı değiştir]
- Evin Üstündeki Bulut (oynanışı: 1948)
- Şakacı (1952)
- Bir Odada Üç Ayna (1956)
- Tersine Dönen Şemsiye (1958)
- Kahvede Şenlik Var (1966)
- Kral Üşümesi (1970)
- Bay Hiç - Sonsuzluk Kitabevi (1981)
- Önemli Adam (1983)
- quasimedo elmeraldo'nun oyunu
Deneme[değiştir | kaynağı değiştir]
- Geçmişle Gelecek (1978)
- Ayrıca, Paul Éluard ve Charles Baudelaire’den şiirler çevirdi
Ödülleri[değiştir | kaynağı değiştir]
- 1955 Sait Faik Hikâye Armağanı "Gazoz Ağacı" ile (Haldun Taner ile paylaştı)
- 1957 Türk Dil Kurumu Ödülü "Yaralı Hayvan" ile
- 1966 Sanat Sevenler Derneği En İyi Oyun Yazarı Ödülü "Kahvede Şenlik Var" ile
- 1980 Yeditepe Şiir Armağanı
- 1980 ve 1987 Avni Dilligil Ödülleri
- 1985 ENKA Öykü Ödülü "Vav'lar" ile[4]
- 1990 Sedat Simavi Ödülü
- 1990 Kültür Bakanlığı Tiyatro Onur Ödülü[4]
- 1992 Edebiyatçılar Derneği Onur Ödülü
- 1999 İstanbulu dinliyorum
- 2000 Sonsuzluk Kitabevi Başarı Ödülü
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Alangu, Tahir (1965). Cumhuriyetten Sonra Hikâye ve Roman. 2. İstanbul. s. 421. OCLC 945650042.
- ^ Işık, İhsan (2004). Türkiye Yazarlar Ansiklopedisi. 1 (A-E) (3. bas.). Ankara: Elvan yayınları. s. 102. ISBN 975-93310-5-5.
- ^ "Sabahattin Kudret Aksal". milliyet.com.tr. 17 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2005.
- ^ a b Soysal, İlhami (Eylül 2009). 20. Yüzyıl Türk Şiiri Antolojisi (11. bas.). bilgi yayınevi. s. 314. ISBN 975-494-022-3.
