Rüzgâr yönü

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Bir rüzgâr gülü

Rüzgâr yönü veya rüzgâr istikameti kavramı, rüzgârın yeryüzüne paralel hareket doğrultusunu ifade eder. Rüzgâr yönü genellikle ana ve ara yönlerde veya açısal azimut olarak ifade edilir.

Rüzgâr yönünü pratik olarak ölçmek için, rüzgâr gülü, rüzgâr tulumu gibi çok çeşitli araçlar kullanılır. Bir rüzgâr gülünün yolu rüzgârın daha kuvvetli estiği yön tarafından belirlenir. Rüzgârın estiği yönde rüzgâr tulumunun geniş ağzı bulunur.

Rüzgâr hızı ve yönünü hassas olarak ölçmek için anemometre gibi modern araçlar kullanılır. Bu tür araçlar Rüzgâr güç endüstrisi tarafından türbin kontrol ve rüzgâr kaynak değerlendirme için kullanılır.

Modern araçların bulunmadığı ilkel şartlarda, rüzgârın yönünü bulabilmek için işaret parmağı kullanılabilir. Parmak ıslatılıp gökyüzünü işaret edecek şekilde yukarı kaldırılır. Bu durumda parmağın soğuğu hissettiği taraf, rüzgârın estiği yöndür. "Parmak tekniği" nemli veya sıcak havalarda çok etkili değildir. Çiy noktasını ölçmek için de aynı prensip kullanılabilir.

Gerçek ve manyetik rüzgâr yönü[değiştir | kaynağı değiştir]

Meteoroloji tahmin ve raporlarında rüzgâr yönü gerçek kuzeye göre belirlenir.

Hava meydanı pistlerinin istikameti manyetik kuzeye göre belirlendiği için hava trafik hizmeti üniteleri (ATC vs.) ve ATIS tarafından verilen rüzgâr istikameti manyetiktir.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]