Plantar siğil

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Plantar siğil
Diğer adlarVerruca myrmecia, verruca plantaris[1]
Büyük bir plantar siğilin yakından görüntüsü
UzmanlıkDermatoloji, Podiatri
BelirtilerDeriyle aynı renkte olan bir lezyon, ağrıya neden olabilir[2]
KomplikasyonYürümede sorunlar,[2] vücudun diğer bölgelerine yayılma, nasıl oluşumu
Süreİki yıl[2]
Nedenleriİnsan papilloma virüsü (HPV)[2]
Risk faktörüToplu duşlar ve havuzlar, çıplak ayak yürümek, önceden siğil oluşması, zayıf bağışıklık sistemi[2][3]
TanıSemptomlara göre[3]
Ayırıcı tanıNasır, molluscum contagiosum, skuamöz hücre karsinomu[2]
TedaviSalisilik asit, kemoterapi temelli florourasil ve bleomisin,[4] kriyoterapi, ameliyatla alma[2]
SıklıkYaygın[5]

Plantar siğil veya verruca vulgaris,[6] ayak tabanında veya ayak parmaklarının altında oluşan bir siğildir.[5] Bu siğillerin rengi, derinin rengine benzer.[2] Genellikle bu siğillerin yüzeyinde küçük siyah noktalar oluşur.[5] Bir alanda bir veya birden fazla siğil oluşabilir.[2] Bu siğiler, basınca bağlı olarak ağrıya neden olabilir ve yürümeyi zor hale getirebilir.[2]

Siğillere insan papillom virüsü (HPV) neden olur.[2] Enfeksiyon oluşması için deride bir açıklık olması gerekir.[2] Plantar siğil riskini arttıran etmenler arasında toplu duş kullanımı, önceden siğil oluşması ve zayıf bağışıklık sistemi bulunur.[2][3] Tanı, genellikle semptomlara dayanarak yapılır.[3]

Bu siğiller için tedavi uygulamak, sadece semptomlara neden oldukları zaman gereklidir.[3] Tedavi seçenekleri; salisilik asit, kriyoterapi, kemoterapi temelli florourasil veya bleomisin ve ameliyatla çıkarma seçeneklerini içerir.[2] Lezyonun üzerindeki derinin tedaviden önce genellikle alınması gerekir.[2] Vakaların üçte biriyle üçte ikisi arası, herhangi bir tedavi olmadan ortadan kalkabilir ancak bu birkaç yıl alır.[2] Plantar siğiller, yaygındır.[5] En sık çocuklar ve genç yetişkinler etkilenir.[3]

Belirtiler ve semptomlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu siğillerin renkleri, genellikle yakındaki derinin rengine benzer.[2] Bu siğillerin yüzeylerinde küçük, siyah noktalar oluşabilir.[5] Bir alanda bir veya birden fazla siğil oluşabilir.[2] Bu siğiler, basınca bağlı olarak ağrıya neden olabilir ve yürümeyi zor hale getirebilir.[2]

Nedenler[değiştir | kaynağı değiştir]

Plantar siğiller, benign epitel tümörlerdir; bu lezyonlara genellikle insan papillom virüsü tipleri 1, 2, 4, 60 veya 63[7] neden olur ancak bazı vakalarda insan papillom vürüsü tipleri 57,[8] 65,[9] 66[10] ve 156[11] görülür. HPV tipleri, klinik olarak (görünür semptomlara göre) sınıflandırılır. Virüs, zayıf deriye doğrudan temasla, muhtemelen (derinin en dış katmanı) stratum corneum'daki ufak kesikler ve sıyrıklardan girerek, saldırır. Enfeksiyondan sonra siğiller birkaç hafta veya ay boyunca görünür hale gelmeyebilir. Ayak topuğu veya parmaklarının maruz kaldığı basınç, siğilleri içeri iter ve siğilin üzerinde sert bit deri katmanı oluşur. Plantar siğiller, tedavi edilmezse ağrılı olabilir.[12][13]

Siğiller, otoinokülasyon, yakındaki derinin enfeksiyonu veya enfekte yüzeylerin üzerinde yürüme sonucunda yayılabilir. Bu siğiller, birleşebilir veya mozaik siğil olarak bilinen kümelere dönüşebilir.[7]

Tanı[değiştir | kaynağı değiştir]

Plantar siğil, derinin yüzeyinin üzerinde görülen küçük bir lezyondur ve merkezinde ufak siyah peteşiler (derinin altındaki ufak kanamalar) bulunmakla birlikte karnabahar şekline benzer bir şekle sahiptir. Bu lezyonlar kazındığı zaman noktasal kanamalar olabilir. Plantar siğiller, ayak tabanlarında ve parmaklarında oluşur. Bu siğiller, ayakta dururken veya yürürken ağrıya neden olabilir.

Plantar siğiller genel olarak nasırlara benzer ancak derieki çizgilerin yakından incelenmesiyle nasırlardan ayırt edilebilir. Ayaklar, ayaklardaki parmak izlerine benzeyen sürtünme çıkıntılarıyla kaplıdır. Plantar siğiller, sürtünme çıkıntılarının yapısını bozar; lezyon plantar siğil değilse bu çizgiler derinin en üst katmanı boyunca devam eder. Plantar siğiller, doğrudan basınç uygulandığında ağrıya neden olan nasırların aksine her iki yandan basınç uygulandığında ağrıya neden olur.

Engelleme[değiştir | kaynağı değiştir]

HPV, enfeksiyonu kapmış bir kişiyle doğrudan ve dolaylı temasla bulaşır. Toplu soyunma odaları ve, duş zeminleri ve oturakları gibi enfekte yüzeylerden kaçınmak, ayakkabı ve çorap paylaşmaktan kaçınmak ve vücudun diğer bölgelerindeki ve diğer insanların vücudundaki siğillere temastan kaçınmak, enfeksiyonun yayılmasını azaltmaya yardımcı olabilir. Bu enfeksiyon, yetişkenlerde çocuklara kıyasla daha nadir görülür.[13]

Tüm siğiller bulaşıcı olduğu için bu enfeksiyonun yayılmasını engellemek için önlemler alınmalıdır. Bu önlemler, şunları içerir:

Plantar siğiller, HPV aşısı yapılarak engellenemez çünkü siğillere başka HPV tipleri neden olur. Gardasil HPV 6. 11, 16 ve 18 tiplerine karşı koruma sağlarken Cervavix HPV 16 ve 18 tiplerine karşı koruma sağlar, ancak plantar siğillere HPV 1, 2, 4 ve 63 tipleri neden olur.

Tedavi[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk tedavi yöntemi Reçetesiz salisilik asit
İkinci tedavi yöntemi 60% salisilik asit, lezyon içi immünoterapi
Üçüncü tedavi yöntemi Florourasil kremi, kriyoterapi, lazer tedavisi
Dördüncü tedavi yöntemi Bleomisin enjeksiyonu, ameliyatla alım
Plantar siğile pamuk çubuğuyla uygulanan kriyoterapi

Birkaç tane tedavi yönteminin işe yaradığı keşfedilmiştir.[15] Başka bir sağlık sorunu olmayan hastalardaki deri siğilleri için uygualanan farklı tedaviler için 2012'de yapılan bir incelemede, salisilik asit tedavisinin biraz faydası olduğu ve kriyoterapinin salisilik asit terapisine benzer sonucuna varılmıştır.[16]

İlaçlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Salisilik asit, siğillerin keratolizle tedavisini sağlar, yüzeydeki ölü deri hücrelerinin salisilik asit veya tirkloroasetik asit gibi keratolitik kimyasallarla soyulması şeklinde uygulanır. Bu ilaçlar, reçetesiz ürünler veya bir doktor tarafından reçete edilmesi gereken daha yüksek konsentrasyonlarda mevcuttur. 12 haftalık günlük salisilik asit tedavisinin, vakaların 10-15%'inde siğillerin tamamen ortadan kalkmasını sağladığı gösterilmiştir.[17]

Formik asit, topikal olarak uygulanır, plantar siğiller için yaygın bir tedavi yöntemidir. Bu ilaç, uzun bir süre boyunca uygulanarak vücudun siğili reddetmesini sağlar.[18]

Florourasil kremi, bazen deri kanserini tedavi etmek için kullanılan bir kemoterapi ajanıdır, özellikle dirençli siğillerde kullanılabilir; viral DNA ve RNA üretimini ve tamirini engeller.

Bleomisin, daha etkili bir kemoterapi ilacı, derin yaralara enjekte edilebilir ve, viral DNA veya RNA'yı ortadan kaldırabilir. Bleomisin, ABD'deki FDA (Gıda ve İİaç İdaresi) tarafından bu kullanım şekli için onay almamıştır. Bu ilacın muhtemel yan etkileri parmakların nekrozu, tırnak kaybı ve Raynaud sendromudur. Bu ilacın yaygın uygulanma şekli, bir veya iki enjeksiyondur.[19][20]

İmmünoterapi, lezyon içine antijen (kabakulak, candida veya trichophytin antijenler) enjeksiyonu olarak uygulanır, siğil virüsüne karşı bir bağışıklık tepkisi oluşmasını sağlayarak siğilin ortadan kalkmasını sağlayan bir siğil tedavisidir. Bu tedavi, artık ikinci bir tedavi seçeneği olarak önerilmektedir.[21]

Cerrahi[değiştir | kaynağı değiştir]

Diğer tedavi yöntemleri başarısız olduktan sonra ayak topuğundan ameliyatla alınan 7 mm'lik bir plantar siğil

Sıvı azot ve benzer kriyocerrahi yöntemleri, yaygın cerrahi tedavilerdir; bu tedaviler, siğillerin hücre dışı yapısını dondurarak canlı dokuyu öldürür.

Elektrodesikasyon ve ameliyatla çıkarma, yara doku oluşumuna neden olabilir.

Lazer cerrahisi, pahalı ve ağrılı olduğu için genellikle son tedavi yöntemi olarak kullanılır, ancak büyük, tedavi etmesi zor siğillerin tedavisi için gerekli olabilir.[22]

Koterizasyon, uzun süreli bir tedavi olarak işe yarayabilir. Lezyon tabanının anezteziyle koterize edilmesi, kısa süreli bir tedavi olarak etkili olabilir ancak bu yöntemde yara doku veya keloit oluşma riski vardır. Lezyon, gerekli durumlarda bu işlem sonrasında cerrahi olarak alınabilir ancak bu işlemde de keloit ve/veya operasyon bölgesinde yara doku oluşumu riski vardır.[23]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ James, William D.; Berger, Timothy G. (2006). Andrews' Diseases of the Skin: clinical Dermatology. Saunders Elsevier. s. 405. ISBN 978-0-7216-2921-6. 
  2. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Vlahovic, TC; Khan, MT (July 2016). "The Human Papillomavirus and Its Role in Plantar Warts: A Comprehensive Review of Diagnosis and Management". Clinics in Podiatric Medicine and Surgery. 33 (3): 337-53. doi:10.1016/j.cpm.2016.02.003. PMID 27215155. 
  3. ^ a b c d e f Ferri, Fred F. (2017). Ferri's Clinical Advisor 2018 E-Book: 5 Books in 1 (İngilizce). Elsevier Health Sciences. s. 1375. ISBN 9780323529570. 2 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2023. 
  4. ^ Salk, Robert S.; Grogan, Kirk A.; Chang, Thomas J. (May 2006). "Topical 5% 5-Fluorouracil Cream in the Treatment of Plantar Warts: A Prospective, Randomized, and Controlled Clinical Study". Journal of Drugs in Dermatology. 5 (5): 418-24. PMID 16703777. 19 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2023. 
  5. ^ a b c d e "Plantar Warts". AOFAS (İngilizce). 11 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Kasım 2017. 
  6. ^ Adigun, Chris G. "Verruca Vulgaris". Merck Manual. 7 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2022. 
  7. ^ a b eMedicine'de Human Papillomavirus
  8. ^ Egawa K, Kitasato H, Honda Y, Kawai S, Mizushima Y, Ono T (1998). "Human papillomavirus 57 identified in a plantar epidermoid cyst". Br. J. Dermatol. 138 (3): 510-4. doi:10.1046/j.1365-2133.1998.02135.x. PMID 9580810. 
  9. ^ "Human Papillomaviruses Compendium" (PDF). Los Alamos National Laboratory. 27 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2013. 
  10. ^ Davis MD, Gostout BS, McGovern RM, Persing DH, Schut RL, Pittelkow MR (2000). "Large plantar wart caused by human papillomavirus-66 and resolution by topical cidofovir therapy". J. Am. Acad. Dermatol. 43 (2 Pt 2): 340-3. doi:10.1067/mjd.2000.100534. PMID 10901717. 
  11. ^ Chouhy D, Bolatti EM, Piccirilli G, Sánchez A, Fernandez Bussy R, Giri AA (2013). "Identification of human papillomavirus type 156, the prototype of a new human gammapapillomavirus species, by a generic and highly sensitive PCR strategy for long DNA fragments". J. Gen. Virol. 94 (Pt 3): 524-33. doi:10.1099/vir.0.048157-0Özgürce erişilebilir. PMID 23136368. 
  12. ^ eMedicine'de Warts, Plantar
  13. ^ a b "Understanding Plantar Warts". Health Plan of New York. 21 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Aralık 2007. 
  14. ^ "Clinical Knowledge Summaries: Previous version – Warts (including verrucas)" (PDF). National Health Service. January 2007. s. 2. 1 Haziran 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Aralık 2010. 
  15. ^ Bacelieri R, Johnson SM (2005). "Cutaneous warts: an evidence-based approach to therapy". Am Fam Physician. 72 (4): 647-52. PMID 16127954. 9 Temmuz 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2023. 
  16. ^ Kwok, Chun Shing; Gibbs, Sam; Bennett, Cathy; Holland, Richard; Abbott, Rachel (12 Eylül 2012). "Topical treatments for cutaneous warts". Cochrane Database of Systematic Reviews (9): CD001781. doi:10.1002/14651858.CD001781.pub3. PMC 8101088 $2. PMID 22972052. 
  17. ^ Cockayne, S; Curran, M; Denby, G; Hashmi, F; Hewitt, C; Hicks, K; Jayakody, S; Kang’ombe, A; McIntosh, C; McLarnon, N; Stamuli, E; Thomas, K; Turner, G; Torgerson, D; Watt, I; EVerT team (September 2011). "EVerT: cryotherapy versus salicylic acid for the treatment of verrucae – a randomised controlled trial". Health Technology Assessment. 15 (32): 1-170. doi:10.3310/hta15320Özgürce erişilebilir. PMID 21899812. 
  18. ^ Bhat, RM; Vidya, K; Kamath, G (June 2001). "Topical formic acid puncture technique for the treatment of common warts". International Journal of Dermatology. 40 (6): 415-9. doi:10.1046/j.1365-4362.2001.01242.x. PMID 11589750. 
  19. ^ Soni, Prasoon; Khandelwal, Kanika; Aara, Naushin; Ghiya, Bhikam C; Mehta, Rajesh D; Bumb, Ram A (2011). "Efficacy of Intralesional Bleomycin in Palmo-plantar and Periungual Warts". Journal of Cutaneous and Aesthetic Surgery. 4 (3): 188-191. doi:10.4103/0974-2077.91250. PMC 3263129 $2. PMID 22279384. 
  20. ^ Champion, R. H., et al. (1998).
  21. ^ Bacelieri R, Johnson SM (2005). "Cutaneous warts: An evidence-based approach to therapy". American Family Physician. 72 (4): 647-652. PMID 16127954. 21 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2023. 
  22. ^ "Laser Surgery for Warts" 2 Haziran 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., webmd.com
  23. ^ Kunnamo, Ilkka (2005). Evidence-based Medicine Guidelines. John Wiley and Sons. s. 422. ISBN 978-0-470-01184-3. 2 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2023. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Sınıflandırma


Şablon:Viral cutaneous conditionsŞablon:Human papillomavirus