Otoyol 30

Vikipedi, özgür ansiklopedi

İzmir Çevre Yolu
logo
logo
Uluslararası Rota
Tip Otoyol
Başlangıç Balçova
Bitiş Menemen
Uzunluk 51 km[1]
Geçtiği Yerler BalçovaKarabağlarGaziemirBucaBornovaBayraklıKarşıyakaÇiğliMenemen
Harita
Harita

Otoyol 30 ( ), diğer adıyla İzmir Çevre Yolu, İzmir şehir içinden geçen otoyol özellikli çevre yoludur. Bu yol çift yönlü olup yön başına üçer şeritten toplam altı şerite sahiptir.

İzmir şehir içi trafiğini rahatlatmak için, özellikle mevcut güney hattından, Balçova, Karabağlar, Gaziemir ve Buca'yı kuzeye, Bornova, Bayraklı, Karşıyaka, Çiğli ve Menemen yönüne kadar kesintisiz çevre yolu ile bağlamak ve trafiği rahatlatmak amacıyla yapıldı. Aydın yönünden gelen araçların Karşıyaka yönüne gitmelerinden dolayı belirli yerlerde ve saatlerde özellikle Altınyol'da meydana gelen trafik bir de iş giriş-çıkışı eklendiğinde daha yoğun bir hâl alıyordu. İzmir Çevre Yolu açıldığında bu yük büyük bir oranda rahatladı. İzmir Çevre Yolu'ndan Aydın ( ) ve Bergama ( ) yönüne doğrudan, Çeşme ( ) ve İstanbul ( ) yönüne ise köprülü kavşak sistemiyle ayrı geçişler vardır.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

İzmir Çevre Yolu'nun yapımına 1988 yılında başlandı. Otoyolun ilk bölümü olan Karabağlar-Işıkkent arasındaki 18 km'lik kısım, 12 Aralık 1993'te trafiğe açıldı ve aynı gün hizmete giren Otoyol 31 ile bağlantı kuruldu.[2] Daha sonra otoyoldaki çalışmalar maddi sıkıntılar nedeniyle yavaşladı. 10 Temmuz 1997'de otoyolun ile bağlantısı sağlandı. 15 Ağustos 1998'de Karabağlar-Uzundere arasındaki 2,5 km'lik bölüm trafiğe açıldı. 10 Nisan 1999'da İzmir Otogarı'na kadar uzatılan otoyolun Uzundere-Balçova arasındaki 5 km'lik kısım ise 30 Nisan 1999'da hizmete girdi. 6 Ağustos 2002'de Balçova'da inşa edilen 1,5 km'lik bir viyadük vasıtasıyla ile bağlantı sağlandı.[2] Otoyolun kuzey kesiminin inşaatı beklenenden uzun sürdü ve protestolara neden oldu.[3] İnşaat çalışmaları 2006'da hızlandı ve Ocak 2007'de Bornova-Karşıyaka arasındaki 12,6 km'lik kısım ve üzerindeki Bayraklı Tünelleri trafiğe açıldı. Otoyol 15 Haziran 2008'de Çiğli'ye Atatürk OSB'ye uzatıldı.[4] Çevre yolu daha sonra 2011'de. Çiğli Hava Üssü'ne, 2014 yılında da Menemen'in güneyindeki Koyundere mevkisine kadar getirildi ve son şeklini aldı.[5] Koyundere'den sonra Otoyol 33 başlar.

İZKARAY projesi ile çevre yolunun iki ucunun İzmir Körfezi üzerinden birbirine bağlanması planlanmaktadır.

Güzergâh[değiştir | kaynağı değiştir]

İlçe Tür Kavşaklar ve Alanlar Notlar
Balçova İkiztepe (Marina) Kavşağı
Balçova Viyadüğü 715 m
Balçova Servis Alanı
Karabağlar Limontepe Kavşağı
Karabağlar Uzundere Kavşağı
Gaziemir Gaziemir Kavşağı
Buca 6. Sanayi Sitesi Kavşağı
Buca K4-2 Buca (Batı) Kavşağı
Buca Buca Kavşağı
Buca D.E.Ü. Kavşağı
Buca Otoyol Kavşağı
Bornova Pınarbaşı Kavşağı
Bornova Otogar Kavşağı
Bornova Viyadüğü 2328 m
Bornova Sanayi Kavşağı
Bornova Ege Üniversitesi Kavşağı
Bornova Bornova Kavşağı
Bayraklı Cengizhan Kavşağı
Servis Alanı
Bayraklı-1 Tüneli 1828 m
Doğançay Viyadüğü 194 m
Bayraklı-2 Tüneli 316 m
Yamanlar Viyadüğü 227 m
Bayraklı Onur Kavşağı
Karşıyaka Karşıyaka Kavşağı
Karşıyaka Körfez Kent Kavşağı
Karşıyaka Çiğli Kavşağı
Çiğli Mavişehir Kavşağı
Çiğli A.O.S.B. Kavşağı
Çiğli Sasalı Kavşağı
Çiğli 2. Jet Havaüssü Kavşağı
Menemen Seyrek Kavşağı
Menemen Koyundere Kavşağı
sonu. Yol olarak devam eder.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 13 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2019. 
  2. ^ a b İzmir-Aydın ve İzmir Çevre Yolu İnşaatı, Abdullah Bizden, s. 26
  3. ^ "İzmir Çevre yolu daha da büyüdü". 17 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2019. 
  4. ^ "Arşivlenmiş kopya". 31 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2019. 
  5. ^ "Bazı Otoyollarımızın Açılış Tarihleri". wowturkey.com. 8 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2021. 

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Wikimedia Commons'ta Otoyol 30 ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur