Murat Salim Esenli

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Murat Salim Esenli (d. 23 Mart 1962, Ankara[1]) Türk büyükelçi.

TED Ankara Koleji'ni bitirmiştir. American Unv. Of Washington, D.C. İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Kamu Yönetimi Bölümü mezunudur. Saint John's University Uluslararası İlişkiler Hukuk Bölümü'nde Hükûmet, Politika ve Uluslararası Hukuk Programı konulu Master yapmıştır. 1984 yılında Aday Meslek Memuru olarak Dışişleri'nde göreve başlamış, çeşitli görevlerde bulunmuş, 1993-1995 yıllarında Dışişleri Bakanları Hikmet Çetin, Murat Karayalçın ve Erdal İnönü'nün özel kalem müdür yardımcısı, 1999-2001 yılları arasında ise Dışişleri Bakanı İsmail Cem'in Özel Kalem Müdürü olmuştur. 2005-2007 yıllarında Amerika Dairesi Başkanı ve Amerika Genel Müdür yardımcısı olarak görevlerde bulunmuştur. 2007-2009 yıllarında Dışişleri Bakanları Abdullah Gül ve Ali Babacan'ın özel müşaviri olmuştur. 1 Nisan 2009-15 Aralık 2013 Çin Büyükelçisi olarak görev almış, Aralık 2013-Kasım 2016 tarihleri arasında Dışişleri Bakanlığı Avrupa İşleri Müsteşar yardımcısı olarak görev yapmıştır. 2 Kasım 2016-1 Mayıs 2021 tarihleri arasında İtalya Büyükelçisi olmuştur.[2] İngilizce ve İspanyolca bilmektedir. Brezilya eski Dışişleri Bakanı Celso Amorim'in kızı Anita Amorim ile yaptığı evlilikten iki çocuğu vardır.[3] 2009 yılı itibarıyla Gazeteci Evren Esenli ile evli olup bir çocuk babasıdır.[4] 2021 yılı itibarıyla Dış Politika Danışma Kurulu üyesidir.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Murat Salim Esenli". 5 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2018. 
  2. ^ Sibel Yeşilmen (25 Kasım 2016). "Türkiye'nin yeni Roma Büyükelçisi Murat Esenli görevine başladı". 5 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2018. 
  3. ^ "Brezilya Dışişleri Bakanı Türk diplomata kayınpeder". 15 Mart 2004. 5 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2018. 
  4. ^ Yavuz Donat (3 Temmuz 2013). "Büyükelçi". 5 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2018.