Moğol İmparatorluğu

Moğol İmparatorluğu
ᠶᠡᠬᠡ
ᠮᠣᠩᠭᠣᠯ
ᠤᠯᠤᠰ
*Yeke Mongγol Ulus*
Moğol İmparatorluğu ᠶᠡᠬᠡ; ᠮᠣᠩᠭᠣᠯ; ᠤᠯᠤᠰ; Yeke Mongγol Ulus
1206-1368
	İmparatorluğun sınırlarının zamanla değişimi
Tür	Kağanlık (Bozkır imparatorluğu)
Başkent	Avarga; (1206-1235); Karakurum; (1235-1260); Hanbalık; (1271-1368)
Yaygın dil(ler)	Türk dilleri; Çince; Farsça;
Demonim	Moğol
Hükûmet	Seçimli monarşi; Daha sonra ırsî olarak da
Kağan-İmparator
• 1206-1227
• 1206-1227	Cengiz Han
• 1229-1241	Ögeday
• 1246-1248	Güyük
• 1251-1259	Möngke
• 1260-1294	Kubilay Han
• 1333-1368	Togon Temür
Tarihçe
• Cengiz Han'ın “Büyük Kağan” olması
• Cengiz Han'ın “Büyük Kağan” olması	1206
• Pax Mongolica	1250-1350
• Yuan Hanedanı	1271
• Dağılışı	1368
Yüzölçümü
1206	4.000.000 km2
1227	12.000.000 km2
1294	23.500.000 km2
1309	24.000.000 km2
	Ardıllar
Çağatay Hanlığı
Altın Orda Devleti
İlhanlılar
Yuan Hanedanı

Moğol İmparatorluğu (Moğolca: Монголын Эзэнт Гүрэн) 1206-1294 yılları arasında Orta Asya'da hüküm sürmüş bir imparatorluktur. Kurulma döneminde Asya'daki Cengiz Han idaresine boyun eğmiş Moğol ve Türk boylarının birleşiminden oluşuyordu.^[1] Ardından üst üste gerçekleştirdiği fetihlerle genişledi. Moğol İmparatorluğu, dünyanın bitişik sınırlara sahip en büyük kara imparatorluğudur.^[2]

1206 yılında Cengiz Han tarafından kurulan Moğol İmparatorluğu, kısa zamanda her yönde genişleyerek dünyanın %22'sine yayılmış, 24 milyon km²den fazla bir alanı kapsayan ve tarihin bitişik sınırlara sahip en büyük imparatorluğu hâline gelmiştir.^[3] En geniş döneminde 100 milyondan fazla kişiyi^[3] topraklarında barındırıyordu. İmparatorluğun bu denli geniş olması Batı ile Doğu'yu birleştirmiş, bu sayede İpek ve Baharat Yolları'nda ticaret yapmak güvenli olmuş ve "Pax Mongolica" denilen barış dönemi yaşanmıştır.^[4] Cengiz Han'ın ölümüyle birlikte devlete Ögeday liderlik etmiş ve babasının fetihlerini tamamlamıştır. Öte yandan devlet de, Altın Orda Hanlığı (Cuci'nin Devleti), Çağatay Hanlığı (Çağatay'ın Devleti), İlhanlılar (Hülagû'nun Devleti) ve Kubilay Hanlığı (Tuluy ve oğlu Kubilay'ın Devleti) olmak üzere dört parçaya ayrılmıştır. Moğol İmparatorluğu'nun tamamen sona ermesi ise, Kubilay Han'ın Çin toprakları üzerinde kurduğu Yuan Hanedanı'nın Çinli Ming Hanedanı tarafından 1368 yılında lağvedilmesiyle gerçekleşmiştir.^[5]

Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]

Kuruluş[değiştir | kaynağı değiştir]

''Moğol'' kelimesi ilk kez 7. yüzyılın sonlarında Çin’e ait Tang Hanedanı yıllıklarında küçük bir kabile ismi olarak geçmektedir. 1140 yılında Cengiz Han’ın büyük dedesi Moğol kabilelerinden Börçiginler'e mensup olan Kabul, bütün Moğolların ilk lideri olarak “han” unvanını almıştır. Cengiz Han’ın babası Yesügey Bahadır onun torunudur. Moğolların en önemli rakibi, güneyde gittikçe yükselen ve güçlenen, ''Altın İmparatorluk'' olarak da anılan ve Çin’in kuzeyini hızlı ve parlak bir zaferle zapteden Jin Hanedanı idi. Kabul Han ve onun halefi Ambakay Han zamanında Moğollar onlarla mücadele edecek kadar kuvvetlenseler de Tatarlar, Çin derebeylerini hoşnut etmek için Ambakay’ı Çin’e teslim ettiler. Ambakay hiç alışılmadık bir şekilde, “tahta eşek şekli” denen bir duruma sokularak çarmıha gerilip infaz edildi. Cengiz Han’ın büyük amcası Kutua, bu hakarete Çin üzerine ve Tatarlar'a bir dizi saldırı düzenleyerek cevap verdi ve bu akınlar sonunda “Moğol Herkülü” unvanını kazandı. Fakat 1160 yılında, detayları bilinmeyen bir dizi olay sonunda, Kuzey Çin’in hâkimi Jin Hanedanı, Moğollar'ı hezimete uğrattı. Moğollar bir süre karmaşa içinde dağıldılar. Sefalet içinde yüzen bu karmaşık hâldeki Moğollar'ın içerisindeki önemsiz liderlerden biri olan Yesügey Bahadır, Kabul Han’ın torunu ve Börçigin kabilesinin en önemli şahsiyeti idi. Yesügey Bahadır’ın en büyük amacı, ittifaklar kurarak Moğollar'ı güçlendirmekti. Müttefiklerinden bir tanesi, Batı komşusu olan Keraitler idi. Keraitler, 200 yıldan beri Nasturi Hristiyan’dı. Hristiyan Keraitler'in o zamanki lideri Tuğrul idi. Tuğrul, 1160 yılında akrabalarının korkusu ile kaçmak zorunda kalmıştı. Moğollar'ın lideri Yesügey, Tuğrul'a kabilesinin önderliğini yeniden ele geçirmesi için yardım etti. Tuğrul ve Yesügey Bahadır kardeşlik yemini ettikten sonra, daha sonraları Moğollar'ın yeniden ortaya çıkışında olağanüstü önem taşıdığını kanıtlayacak olan bir ittifak kurdular.

Cengiz Han Dönemi[değiştir | kaynağı değiştir]

Moğol İmparatorluğu'nun kurucusu Cengiz Han (saltanatı: 1206 – 17 Ağustos 1227)

2. Moğol İmparatoru Ögeday (13 Eylül 1229 – 11 Aralık 1241)

Moğollar'ın tarih sahnesine çıkışı, Temuçin'in tüm kabileleri Moğol siyasi çatısı altında birleştirip 1206'da Cengiz Han unvanını alması ile gerçekleşti. 1206'ya kadar yaptığı mücadeleler sonucunda Merkitler'i, Naymanlar'ı, Moğollar'ı, Uygurlar'ı, Keraitler'i, Tatarlar'ı ve diğer küçük kabileleri kendi liderliği altında birleştiren Cengiz Han, 1206-1227 arasında Kuzey Çin'deki Batı Şia ve Jin Hanedanı, Orta Asya'daki Karahıtay, Türkistan ve İran'daki Harezmşahlar ile Kafkasya'da Gürcüler, Deşt-i Kıpçak'taki Rus Knezlikleri, Kıpçaklar ve İdil Bulgarları üzerine gerçekleştirdiği seferler sonucunda Pasifik'ten Hazar Denizi'ne kadar uzanan Moğol İmparatorluğu'nu kurdu.

Cengiz Han daha hayatta iken kurduğu imparatorluğu dört oğlunun idaresine vermiş ve kaynaklar bunlardan "dört ulus" diye söz etmişlerdir. Kağanlık, ''büyük han'' olarak merkez Karakurum’da olmak üzere Ögeday'a bırakılırken, Balkaş’ın kuzey ve doğusundaki Tarbagatay, Kara İrtiş ve Uranga bölgelerinin idaresi de ona verilmişti. Çağatay’a eski Kara Hıtay İmparatorluğu, Issık Göl, Çu ve Talas havzaları ile Maveraünnehir’e kadar uzanan topraklar verilmiştir. Cengiz’in en küçük oğlu Tuluy ise Moğol geleneğine göre ailenin koruyucusu “Otçigin” sıfatıyla babadan kalan ilk toprakların mirasçısı olarak Tula, Yukarı Onon, Yukarı Kerulen arasındaki topraklara sahip olmuştur. Tuluy, cesur ve iyi bir asker olmasına rağmen çok fazla genişleme siyaseti gütmemiş ve kendini içkiye vererek 1232’de ölmüştür. Güney Sibirya, Kıpçak bozkırları, Harezm ve Kafkasya toprakları büyük oğlu Cuci’ye verilmişti. Ancak Cuci, Cengiz Han'ın ölümünden 6 ay önce öldüğü için idaresi altındaki topraklar, onun oğulları Orda ve Batu'ya verildi. Batı'da alınacak yeni topraklar da Batu'nun idaresine bırakıldı.

1235-1242 arası Batu Han, Moskova ve Kiev’i fetheder ve böylece Rusların “Tatar boyunduruğu” dediği yaklaşık 300 sene sürecek dönem başlar. Avrupa’daki Moğol seferlerini planlayan Subutay ile Batu Han’ın seferleriyle Moğollar Rusya, Ukrayna, Polonya üzerinden Almanya’nın doğusuna, Hırvatistan ve Dalmaçya sahillerine kadar istila etmişler, hatta büyük bir Polonya ordusu ile Macar ordusunu yenerek Macaristan topraklarını da ele geçirmişlerdi. Ancak Batu Han, 1242 yılında Viyana önlerinde iken Ögeday ölünce, seferde olan yeni kağanın seçilmesi için ordusuyla Moğolistan’a döner ve Avrupa, Moğol istilasından ancak bu şekilde kurtulur. Bir diğer yoruma göre, Doğu Avrupa topraklarının zengin olmaması, Moğollar'ın İran ve Çin’de yaptıkları gibi Doğu Avrupa'da yerleşmemesinin başlıca nedeniydi. Batu Han'a ait olan yerlere, babasının adından dolayı "Cuci ulusu" deniyordu. Batu, Cengiz Han'ın hakimiyet alameti olarak kendi için altın busagalı Ak Orda kurdurmuştu. Üzeri altın kaplama olduğu için, bu otağa altın orda deniliyordu. Böylece babasından dolayı “Cuci ulusu” olarak anılan Batu Han'ın Altın Orda'sı, imparatorluk parçalandıktan sonra kurulacak olan dört devletten birine temel teşkil etti.

1241’de Moğollar'ın İran istilasını yürütmek için Baycu Noyan tayin edildi. Baycu Noyan, Anadolu’yu Moğollar'a bağlayarak Büyük Han’ın nazarında itibar kazanmak istiyordu. Bu amaçla 1242’de Erzurum’u kuşatarak ele geçirmiş, bu olay üzerine 1243 ilkbaharında Kayseri’de toplanan Anadolu Selçuklu ordusunu Sivas-Erzincan arasındaki Kösedağ mevkiinde mağlup etmiş ve Anadolu Selçuklu Devleti, Moğollar'a her sene yüklü bir miktar vergi ödemek koşulu ile barış yapmak zorunda kalmıştır.

Möngke döneminde genişleyen Moğol sınırları.
**Pembe**: 1251-59 yılları arasındaki ele geçen topraklar.

1255 kurultayında Büyük Han olan Tuluy’un oğlu Möngke, merkez Karakurum’da Büyük Han olarak kendi kalırken, kardeşlerinden Kubilay’ı Çin’in tamamının fethi için, Hülâgu’yu ise tam bir kontrol sağlanamayan İran’a “il-han”, yani bölgesel han olarak gönderdi. Hülâgu, 1256 yılında Tebriz'i başkent yaparak Azerbaycan'a yerleşti ve kendi devletini kurdu. Aynı yıl İran’daki Alamut Kalesi’ni fethedip yerle bir ederek Hasan Sabbah’ın 166 yıl boyunca dehşet saçtığı Haşhaşiler tarikatının sonunu getirmesinin yanı sıra 1258 yılında Bağdat’ı fethederek Abbâsî Hilafeti'ne son verdi.

6. Moğol Hanı Kubilay Han (5 Mayıs 1260 – 18 Şubat 1294)

Möngke'nin 1259'daki ölümüyle Moğollar'ın büyük fütühat devri sona erdi. 1260'taki Ayn Calut Savaşı'nda Moğol ordusu, Sultan Baybars komutasındaki Memluk ordusuna yenildi. Möngke'nin ölümüyle Cengiz Han soyundan gelen yöneticiler arasında bağlar iyice gevşemeye başladı.

1262'de Batu'nun oğlu Berke ile Hülâgu, güçlerini birleştirip topraklarını batıya doğru genişletecek yerde, Azerbaycan ve Kafkasya'daki otlaklar yüzünden bir dizi çarpışmaya girdiler. Berke’nin Mısır Memlukları ve Anadolu Selçukluları ile ittifakı, hem de akrabalık tesis edişi, Hülâgu'nün batıya doğru ilerlemesinin önünü tıkadı.

Aynı tarihte Doğu'da Tuluy'un çocukları, Kubilay ve kardeşi Arık Böke arasındaki taht kavgasından çıkan ve dört yıl süren savaş sonucu merkez de sarsıntı içerisindeydi. Kubilay bu mücadeleden galip çıkıp kağanlık kendine geçince başkenti, Karakurum'dan bugünkü Pekin'e taşıdı. Böylece Çağatay ulusu ve Batu’nun Altın Ordası'ndan sonra Çin'de Çinlilerin Yuan Hanedanı olarak adlandırdığı Kubilay Hanlığı, İran'da da Hülagü'nün İlhanlılar'ı olmak üzere iki devletin daha temelleri atılmış oluyordu.

1294’te Büyük Han Kubilay’ın ölümünden sonra imparatorluk parçalanmıştır.

Bilimsel çalışmalar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kubilay, henüz daha tahta geçmeden 1250'li yıllar içinde Cemaleddin gibi müslümanların da bulunduğu eğitmen ve bilim adamlarını himayesi altına aldı ve müslüman astronomlar, Şensi'deki gözlemevinin kurulmasına katkıda bulundular.^[6]