Meryem Ana'nın Günahsızlığı Bayramı
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Meryem Ana’nın Günahsızlığı Bayramı, Katolik Kilisesince Meryem’e adanmış birçok bayramdan birisidir. Meryem Ana’nın Günahsızlığı Bayramı gümümüzde 8 Aralıkta kutlanmaktadır.
Bayramın Tarihçesi[değiştir | kaynağı değiştir]
Bu bayramın ortaya çıkmasında birçok faktör rol oynamıştır. Yaklaşık 700’lü yıllarda Bizanslılar halihazırda 9 araklıkta Meryem’in hamile kalmasını Azize Anna ile birlikte kutlamaktaydı, bu bayram Meryem’in doğumgünü olarak kutlanan 9 Eylül’den dokuz ay önceye gelmekteydi. Meryem’in hamile kalması hikâyesi, apokrif olan Yakup’un İncil’inde bulunmaktadır.
Bayram ilk olarak o dönemde Bizans toprağı olan güney İtalya’ya gelmiştir, oradan Fransa ve İngiltere’ye de yayılmıştır. Bu ülkelere geldiğinde bayramın vurgusu değişmiştir. Meryem’in Günahsız Gebe kalmasını kutlayan bayram, Meryem Ana’nın İlk Günah'ın lekesini taşımadan doğmasını kutlamaya dönüşmüştür.[1]
1476’da Papa IV. Sixtus bayramı 8, aralıkta kutlanan Meryem’in Günahsız Gebe Kalması konseptinde onaylamıştır. 1798’de Papa XI. Klement bayramı tüm kiliseyi kapsayacak şekilde genişletmiştir. 1854’te Papa IX .Pius bayramı dogmalaştırmıştır, yani Mesih’e olan inancın temel parçalarından birisi yapmıştır (Katolik Kilisesi Din ve Ahlak İlkeleri - n. 88). Meryem Ana’nın 1858 yılında Lourdes’te Bernadette Soubirous’a görünümünde, ‘Ben günahsız gebe kaldım’ şeklindeki beyanı papaların doktrininin ilahi bir onayı olarak yorumlanmıştır.[2]
Bayram’la ilgili Kutsal Metinler[değiştir | kaynağı değiştir]
Konuyla ilgili İncil parçası, Rabbin Müjdesinin verilmesi bölümüdür (Luka 1:26-38). Bayram ayini Yaradılış 3:9-15’in okunması ile başlar, metine göre yılan ve kadın arasında nesiller boyu süren bir husumet başlar. Kilise Babaları bu kadını Kurtarıcıyı doğuran Meryem olarak yorumlarlar. İkinci okuma Pavlus’un Efeslilere Mektubunun 1,3-6,11-12’inci bölümleridir, bize kurtuluşun Mesih’ten geldiğini hatırlatır. Meryem, Mesih’e gebe kalmaya rıza göstererek bunu mümkün kılmıştır (Kutsal Ayinin Kitabı – 1997 – s. 997-1002).
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Adolf Adam (1981). The Liturgical Year – its history and its meaning after the reform of the liturgy. Pueblo Publishing Company. ss. 212-214. ISBN 0-916134-47-4.
- ^ R.R. Ruether (1983). A New Dictionnary of Christian Theology (SCM Press Ltd bas.). Edited by Alan Richardson and John Bowden. s. 286.
