Maximilian von Edelsheim
Vikipedi, özgür ansiklopedi
| Maximillian von Edelsheim | |
|---|---|
| Doğum | 6 Temmuz 1897 Berlin, Alman İmparatorluğu |
| Ölüm | 26 Nisan 1994 Konstanz, Baden-Württemberg, Almanya |
| Bağlılığı | Alman İmparatorluğu Weimar Cumhuriyeti Nazi Almanyası |
| Branşı | Alman Ordusu Reichswehr Wehrmacht |
| Hizmet yılları | 1914-1945 |
| Rütbesi | General der Panzertruppe |
| Komutası | 24. Panzer Tümeni 48. Panzer Kolordusu |
| Çatışma/savaşları | 1. Dünya Savaşı 2. Dünya Savaşı |
| Ödülleri | Meşe Yaprağı ve Kılıç İlaveli Şövalye Haçı |
Maximillian von Edelsheim (6 Temmuz 1897-26 Nisan 1994), 2. Dünya Savaşı sırasında bir Wehrmacht generaliydi. Edelsheim, Meşe Yaprağı ve Kılıç İlaveli Şövalye Haçıyla taltif edilenlerdendi.
2 Mayıs 1945'te Tangermünde'de, Elbe Nehri'nin üstüne inşa edilmiş bir köprüde Alman kuvvetlerin Amerikalılar'a teslimi üzerine müzakerelerde bulundu. General der Panzertruppe Walther Wenck komutasındaki 12. Ordu daha önce Berlin'i Sovyet Taarruzu'ndan kurtarma emriyle birlikte Batılı Müttefikler'den 180 derecelik bir dönüş yapmıştı. Wenck, emre itaatsizlik ederek Doğu'ya, Spree Orman Bölgesi'nin içine ve Halbe'ye doğru çarpıştı ve 9. Ordu'nun kalıntılarıyla birleşti. Ardından tam tersi yönde dönerek batıya, Elbe'ye geri döndüler.
Edelsheim, Elbe Nehri'ni bir schwimmwagen ile geçti ve Elbe Nehri'nin batısında kalan bütün Alman kuvvetlerin Amerikanlar'a teslimini müzakere etti.
Madalyalar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Demir Haç (1914)
- 1914-1918 Dünya Savaşı Onur Haçı
- Wehrmacht Uzun Hizmet Madalyası
- 4. Sınıf Wehrmacht Uzun Hizmet Madalyası
- 3. Sınıf Wehrmacht Uzun Hizmet Madalyası
- 2. Sınıf Wehrmacht Uzun Hizmet Madalyası
- 1. Sınıf Wehrmacht Uzun Hizmet Madalyası
- Demir Haç'a Toka Eklentisi
- 2. Sınıf Demir Haç'a Toka Eklentisi (19 Eylül 1939)
- 1. Sınıf Demir Haç'a Toka Eklentisi (14 Ekim 1939)
- Meşe Yaprağı ve Kılıç İlaveli Şövalye Haçı
- Şövalye Haçı (30 Temmuz 1941)[2]
- Meşe Yaprağı Eklentisi (23 Aralık 1942)[2]
- Kılıç Eklentisi (23 Ekim 1944)[3]
Kaynaklar[değiştir | kaynağı değiştir]
Alıntılar[değiştir | kaynağı değiştir]
Bibliyografya[değiştir | kaynağı değiştir]
- Fellgiebel, Walther-Peer (2000) [1986]. Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939–1945 — Die Inhaber der höchsten Auszeichnung des Zweiten Weltkrieges aller Wehrmachtteile [The Bearers of the Knight's Cross of the Iron Cross 1939–1945 — The Owners of the Highest Award of the Second World War of all Wehrmacht Branches] (Almanca). Friedberg, Germany: Podzun-Pallas. ISBN 978-3-7909-0284-6.
- Scherzer, Veit (2007). Die Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives [The Knight's Cross Bearers 1939–1945 The Holders of the Knight's Cross of the Iron Cross 1939 by Army, Air Force, Navy, Waffen-SS, Volkssturm and Allied Forces with Germany According to the Documents of the Federal Archives] (Almanca). Jena, Germany: Scherzers Militaer-Verlag. ISBN 978-3-938845-17-2.
- Thomas, Franz (1997). Die Eichenlaubträger 1939–1945 Band 1: A–K [The Oak Leaves Bearers 1939–1945 Volume 1: A–K] (Almanca). Osnabrück, Germany: Biblio-Verlag. ISBN 978-3-7648-2299-6.
| Askerî görevi | ||
|---|---|---|
| Önce gelen: Generalleutnant Arno von Lenski | 24. Panzer Tümeni Komutanı 1 Mart 1943-1 Ağustos 1944 | Sonra gelen: Generalmajor Gustav-Adolf von Nostitz-Wallwitz |
| Önce gelen: General der Panzertruppe Fritz-Hubert Gräser | 48. Panzer Kolordusu Komutanı 20 Eylül 1944-31 Mart 1945 | Sonra gelen: Generalleutnant Wolf Hagemann |
| Otorite kontrolü |
|---|
