Maurice Cazeneuve

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Maurice Cazeneuve

Maurice Cazeneuve (4 Ocak 1923; Lectoure - 28 Haziran 2016; Neuilly-sur-Seine[1]), Fransız oyuncu, yönetmen ve senarist.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Maurice Cazeneuve, 4 Ocak 1923'te Fransa'nın Oksitanya Bölgesi'nde Lectoure köyünde doğdu. Sinema ve tiyatro çalışmalarında; senarist, yönetmen ve oyuncu olarak sanat faaliyetleri göstermiştir.[2] Felsefe diplomasına sahip olan Maurice Cazeneuve, Marcel Carné'nin yönetmenliğini yaptığı La Fleur de l'âge (Çağın Çiçeği) adlı tamamlanmamış filmin asistanlığını yaptı.

1947'de, daha sonra Télérama adını alacak olan, haftalık yayınlanan kültür dergisi Radio-Loisirs'in gazeteci ekibinin bir çalışanıydı. Aynı yıl ilk defa düzenlenen ve Jean Vilar tarafından temeli atılan Avignon Festivali'ne katıldı ve oyuncu olarak işbirliği yaptı. Palais des Papes'te Paul Claudel'in bir oyunu olan Tobie ve Sara'nın Öyküsü'nü (L'Histoire de Tobie et de Sara) sahneledi.

Cazeneuve, 1975'te Marcel Bleustein-Blanchet, Jacques Dauphin, Christian Chavanon, Paul Delouvrier, Georges Elgozy, Roger Excoffon, Abraham Moles ve André Parinaud ile birlikte Ulusal Sokak Sanatları Akademisi'ni (l'Académie Nationale des Arts de la Rue - ANAR) kurdu.

Maurice Cazeneuve, esas olarak televizyon için çalıştı. 1968'den 1971'e kadar "Fransız Yayın ve Televizyon Ofisi"nin (ORTF) ilk ve ikinci kanalında, 1965'ten 1976'ya kadar ise "France Régions 3"ün yöneticisiydi.

Cazeneuve, dört kez evlendi. İlk evliliğini Nicole Simone Geisweiller ile, ikinci evliliğini aktris Martine Sarcey ile, üçüncü evliliğini Jacqueline Baur ve son olarak Béatrix Hélène de Thiollaz ile evlendi. İkinci evliliğinden Fabrice Cazeneuve adlı yönetmen bir oğlu ile son evliliğinden Valérie Cazeneuve, (Ève de Castro) adlı yazar bir kızı oldu. 28 Haziran 2016 tarihinde Neuilly-sur-Seine'de öldü.

Filmografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Yönetmen olarak

Sinema[değiştir | kaynağı değiştir]

  • 1958: Cette nuit-là (O Gece)

Televizyon[değiştir | kaynağı değiştir]

  • 1953: Mon cœur est dans les Highlands (TV) (Kalbim Yaylalarda)
  • 1956: Eugénie Grandet (TV) (Honoré de Balzac'ın romanından uyarlanan)
  • 1961: L'Exécution.[3] (Yürütme)
  • 1963: L'inspecteur Leclerc enquête (Müfettiş Leclerc Araştırıyor)
    • Le Passé d'une femme (Bir Kadının Geçmişi)
    • L'Agent double (Çift Ajan)
  • 1965: Les Complices de l'aube (Şafağın Suç Ortakları)
  • 1965: La Vie de bohême: Le miroir à trois faces (Bohem Hayat: Üç Taraflı Ayna)
  • 1966: Illusions perdues (Mini seri) (Kayıp İllüzyonlar) (Honoré de Balzac'tan)
  • 1967: Mary de Cork (TV) (Cork Meryemi) (Joseph Kessel'in romanından)
  • 1967: Meurtre dans la cathédrale, (TV) (Katedralde Cinayet)
  • 1968: La Séparation(TV) (Ayrılık)
  • 1974: Le deuil sied à Électre (Yas Electra'ya Yakışır) (Eugene O'Neill’den)
  • 1974: Entre toutes les femmes (TV) (Kadınlar Arasında)
  • 1975: Splendeurs et misères des courtisanes (Mini seri) (Nezaketçilerin İhtişamı ve Sefaletleri)
  • 1981: Nana (Mini seri) (Émile Zola'nın aynı adlı eserinden uyarlanan)

Radyo[değiştir | kaynağı değiştir]

  • 1947: Les Enfants terribles.[4] (Korkunç Çocuklar) (Jean Cocteau'nun aynı adlı romanından uyarlanan)

Tiyatro[değiştir | kaynağı değiştir]

Komedi[değiştir | kaynağı değiştir]

Yönetmen[değiştir | kaynağı değiştir]

  • 1947: L'Histoire de Tobie et de Sara (Tobie ve Sara'nın Öyküsü) (Paul Claudel'den)
  • 1947: Le Juge de Malte (Malta Yargıcı) (Denis Marion'dan)
  • 1949: Jeanne et ses juges (Jeanne ve yargıçları) (Thierry Maulnier'den)

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 16 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2016. 
  2. ^ "Ledos, p. 226". 13 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Eylül 2016. 
  3. ^ Bernard Papin, L’invention du carré blanc, images convenables, images inconvenantes sur le petit écran des années soixante, L’Harmattan, Coll. De Visu, 2006.
  4. ^ Les Enfants terribles, 1 CD, Édition Phonurgia Nova/INA, Arles, Fransa, 1992 OCLC 28461000

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Cahiers du cinéma, 192 (juillet-août 1967), page 54.
  • Cinéma (juin 1958) Paris : Fédération française des ciné-clubs, OCLC 1770717
  • Jean-Jacques Ledos, L'âge d'or de la télévision : 1945-1975. Histoire d'une ambition française, Paris : Harmattan, 2007. OCLC 180983067
  • Jean-Marc Doniak, Les fictions de la télévision française, Dixit, 1998.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]