Limp Bizkit

Limp Bizkit
Limp Bizkit
	Limp Bizkit, 2009
Genel bilgiler
Başladığı yer	Jacksonville, Florida, ABD
Tarzlar	Nu metal
Etkin yıllar	1994 - günümüz
Müzik şirketi	Flip, Interscope, Geffen
İlişkili hareketler	Puddle of Mudd, Black Light Burns, From First to Last, Snot, House of Pain, Big Dumb Face, When November Falls, La Coka Nostra
Resmî site	[1]
Üyeler	Fred Durst; Sam Rivers; John Otto; Wes Borland
Eski üyeler	DJ Lethal; Mike Smith; Terry Balsamo; Rob Waters

Limp Bizkit, Amerikalı bir rap rock ve nu metal müzik grubudur. Southern rock'ın doğum yeri olarak da bilinen Florida'nın içlerinden Jacksonville'de kurulan grup üç kez Grammy'ye aday gösterilmiş ve kayıtları dünya çapında 50 milyonu aşkın satmıştır.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Limp Bizkit, 1994 yılında solist Fred Durst, gitarist Rob Waters, basçı Sam Rivers ve baterist John Otto tarafından Jacksonville, Florida da kurulmuştur. Kısa bir süre sonra gitarist Waters gruptan ayrılmış ve onun yerine Terry Balsamo kadroya dahil edilmiş olmasına rağmen, Balsamo sadece 4 ay grupla çalmıştır ve onun yerine ise çılgınlığıyla dikkat çeken gitarist Wes Borland gruba katılmıştır. Dövmeci olan Fred, dövme yapabilme yeteneğini nu metal grubu Korn'un üyeleri üzerinde uygularken bir dostluk başlar. Daha sonra Korn elemanlarından Fieldy ve Head, Fred'in verdiği Limp Bizkit demo kasetini kendi yapımcılarına iletirler. Bu onların House of Pain ve Deftones turlarında yer almasını sağlar. Grup daha sonra House of Pain den disc jockey DJ Lethal i kadroya katmıştır. Limp Bizkit ilk olarak RCA Records ile anlaşmış olmasına rağmen daha sonra çıkan anlaşmazlıkla grup, RCA'dan ayrılıp Interscope Records ile anlaşmıştır.

1997'de çıkardıkları ilk albümleri olan Three Dollar Bill, Y'all albümü dev bir tuvalet kabininden çıkmaları gibi ilginç sahneleri içeren şovlarının yer aldığı turlarla birlikte 2 milyonun üzerinde bir satış rakamına ulaştı ve 2 platin plak kazandı. George Michael'ın "Faith" şarkısını kendi tarzlarında yorumlamaları daha çok duyulmalarını sağladı.

Aynı yıl Korn’un ‘Family Values Turnesi’ne katılarak popülerliğini arttıran Limp Bizkit, 1999 yazında, beklenilen 2. albüm Significant Other'ı piyasaya sürdü ve Billboard 200 listesinde bir numaraya tırmanarak, “Nookie” adlı şarkıları sayesinde tüm Dünya’da tanındı. “Nookie,” hem rock hem rap listelerini altüst ederken, albümden üç single daha aynı anda piyasaya sürüldü; “Break Stuff,” “Re-Arranged,” ve “N 2 Gether Now”. İkinci albümleri Significant Other ilk haftasında yarım milyona yakın sattı. Grubun singlelarından Break Stuff, gruba büyük bir başarı kazandırıp, grubu tüm kitlelere tanıtmıştır ve 2000 MTV Video Müzik Ödülleri'nde Best Rock Video ödülünü almıştır. 1999 yılında düzenlenen Woodstock 99’da sahneye çıkan Limp Bizkit, olaylı geçen konserde, seyircileri kışkırtmakla suçlandı. Significant Other, Amerika'da 7 milyon, tüm dünyada ise 15 milyon kopya satmıştır. Ayrıca albüm RIAA tarafından 7 kez platin sertifika aldı.

2000 yılı sonundaysa, 3. albüm “Chocolate Starfish and the Hot Dog Flavored Water” piyasaya çıktı.Albümün ilk iki single’ı “My Generation” ve “Rollin’” aylarca listelerde kaldı. Bir diğer single "My Way", U.S. Alternative Songs ve Mainstrean Rock Tracks listelerinde 3 ve 4 numaraya kadar yükselmiştir. Adı pek kolay okunmayan bu albüm ilk haftasında 1 milyondan fazla satarak listelere birinci sıradan girdi ve birçok ülkede 1 numara oldu. Grup bu albümle müzik tarihinin bir hafta içerisinde en fazla satan grubu rekorunu kırdı. Albüm, Amerika'da 8 milyon adet satmış ve 8 kez Platin sertifika almıştır.

2000 yazında Limp Bizkit'i Napster tartışmalarının ortasında gördük. Müziğin internet üzerinden paylaşımını sağlayan Napster'ın sponsorluğunda ücretsiz bir konser veren grup Metallica'nın yer aldığı tarafın karşısında yer aldı. 2000 yılında Limp Bizkit'i öne çıkaran bir diğer önemli olay da en çok satanlar arasında yer alan Mission: Impossible 2 soundtrack'inin ana parçasını kendilerine has yorumlamarıydı. "Rollin", 2001 MTV Video Müzik Ödüllerinde Best Rock Video ödülünü aldı.

2001 yılında, gitarist Wes Borland, kendi grubu “Big Dump Face”e daha fazla vakit ayırabilmek için Limp Bizkit’ten ayrıldığını açıkladı. Geçici gitaristlerle çalan grup, 2002 yılında, yoluna Snot’un gitaristi Mike Smith ile devam etme kararı aldı. 2003 yılında “Results May Wary” adlı 4. albüm yayınlandı ve 3. albümden çok daha düşük bir satış rakamına ulaştı ve birçok eleştirmenden olumsuz yorumlar aldı. Bunun nedeni ise şarkı sözlerinde ve bestelerinde sadece Fred Durst'ün bestelerinin bulunması ve Wes Borland'ın bestelerinden yoksun olunmasıydı. Buna rağmen, albüm Billboard 200 listesinde 3 numaraya kadar çıktı ve Amerikada 1 milyon kopya sattı. The Who’nun “Behind Blue Eyes” cover’ı “Gothika” adlı filmin soundtrack’inde kullanıldı ve albümün en popüler şarkısı bu cover oldu.

2004 yılında Wes Borland gruba geri dönerken, Limp Bizkit, 2005 yılında, 5. albüm “The Unquestionable Truth (Part 1)”i yayınladı. Billboard’da 24. sıraya yükseldi. Bu albümden sonra grup 2006 yılında araya girmiştir.

12 Şubat 2009 da eski Grup Üyelerinden Wes Borland gruba geri dönerek bunu resmi sitesinde açıkladı.

2009 yılında yeniden bir araya gelen Limp Bizkit, 6 yıl aradan sonra 2011 yılında altıncı albümü Gold Cobra yı piyasaya sürmüştür ve eleştirmenlerden olumlu yorumlar almıştır. 2012 yılında ise Limp Bizkit için şok bir olay yaşandı. Albümün turnesi sırasında grubun disc jockeyi DJ Lethal, sarhoş halde Sam Rivers ile kavga etmişlerdir. Bu olaydan sonra DJ Lethal, gruptan kovulmuştur.

Grup şu anda yedinci albümleri olan Stampede of The Disco Elephants ın kayıtlarına devam etmektedir.

Türkiye'de Limp Bizkit[değiştir | kaynağı değiştir]

Limp Bizkit, ilk kez 16 Temmuz 2011 tarihinde Rock'n Coke 2011 kapsamında İstanbul'da bir konser vermiştir. Konser performansı hayranlar tarafından çok beğenilmiştir. Grup solisti Fred Durst ayrıca Twitter hesabından 'I am now in Istanbul. Are you ready to rock this Turkey? Merhaba!' şeklinde bir mesaj yayınlamıştır. Bu mesaj Limp Bizkit'in resmi Facebook sayfasında da yayınlanmıştır. Limp Bizkit Rock'n Coke ana sahnesinde yaklaşık 2.5 saat kalmış ve konser büyük beğeni almıştır. Ayrıca solist Fred Durst, Eat You Alive şarkısını söylerken seyircilerin yanına gelip seyircilerle beraber söylemiştir.